Biologia rozwoju owadów

Rodzaje rozwoju owadów

U owadów istnieją dwa główne rodzaje rozwoju, zgodnie z którymi są one podzielone na dwa duże działy.

Rozwój z niepełna transformacja przechodzi w trzech etapach: jajko - larwa - imago (dorosły owad), bez towarzyszących gwałtownych zmian (rys. 1) Larwy są podobne w budowie do dorosłych owadów i zamieniają się w nich natychmiast po rozwoju i ostatnim stopieniu.

Rozwój z pełna transformacja przechodzi w czterech etapach: jajo - larwa - pupa - imago. Larwy różnią się znacznie od dorosłych, dlatego po zakończeniu rozwoju przechodzą w fazę spoczynku poczwarki, w której organizacja ciała zostaje przekształcona z larwalnej w wyobrażalną.

Struktura i kształt jaj

Jajka owadów są bogate w żółtko i pokryte dwiema skorupkami. Są zróżnicowane pod względem wielkości, kształtu i koloru. Rozmiary jaj zwykle wynoszą od dziesiątych części milimetra do kilku milimetrów. W kształcie jaja są owalne (wiele chrząszczy, motyli, much), wydłużone (koniki polne i szarańcza), kuliste (żółwie), półkuliste (ćmy), beczkowate (robaki), butelkowe (motyle dzienne), prześladowane ( lacewing) (rys. 2)).

Samice różnych owadów składają jaja w miejscach odpowiednich do dalszego rozwoju larw. Płodność owadów (liczba jaj złożonych przez samicę przez całe życie) jest zróżnicowana. U niektórych gatunków jest niewielki - rzędu kilkudziesięciu jaj, w większości około kilkuset, w wielu gatunkach - kilka tysięcy. Płodność samic dojrzałych płciowo owadów publicznych sięga kilku milionów jaj. U niektórych owadów samice składają jaja pojedynczo lub rozproszone, ale większość składa je w zwartych grupach - składanie jaj.

Struktura i rodzaje larw

Główne funkcje stadium larwalnego to odżywianie, wzrost, rozwój. W rozwoju owadów larwa jest jedynym etapem wzrostu. Jego wymiary mogą wzrosnąć dziesiątki i setki razy. Dlatego larwy topią się kilka razy, upuszczając stary naskórek w postaci skóry larwalnej i jednocześnie tworząc nową, zaprojektowaną do dalszego wzrostu.

Linie Imago lub nimfy, - larwy owadów z niepełną transformacją. Te larwy mają budowę podobną do dorosłych owadów. Mają trzy pary dobrze rozwiniętych nóg w okolicy klatki piersiowej, oczy twarzy, aparat jamy ustnej podobny do aparatu imago i dobrze rozwinięte anteny. Rozwijają zewnętrzne początki skrzydeł. Zazwyczaj larwy podobne do imago są podobne do dorosłych pod względem stylu życia i odżywiania. U szkodników z niepełną konwersją larwy i dorośli zawsze uszkadzają rośliny w podobny sposób. Kilka wyjątków stanowią larwy ważki i majówki, które mają narządy oddychania wodą - skrzela tchawicze. Czasami nazywane są mięczakami..

Czasami nazywane są całkowite przekształcenie larw owadów prawda. Te larwy mogą mieć inną liczbę kończyn, które są mniej rozwinięte niż u dorosłych owadów lub nie ma kończyn. Larwy nie mają oczu, proste oczy służą jako narządy wzroku. Nie mają zewnętrznych początków skrzydeł, anteny są krótkie lub nierozwinięte, aparat jamy ustnej najczęściej gryzie, może mieć zupełnie inną strukturę niż imago. Larwy owadów z całkowitą transformacją mogą znacznie różnić się od dorosłych pod względem sposobu życia i charakteru ich odżywiania. U szkodników z całkowitą konwersją larwa lub dorosły albo owady na obu etapach rozwoju mogą powodować szkody.

U owadów z całkowitą konwersją wyróżnia się trzy rodzaje larw (rys. 3)).

Campoidy (od łacińskiej nazwy pierwszego bezskrzydłego owada Campodeus, podobnego do przedstawicieli tego typu) - aktywny, często drapieżny, z rozwiniętymi przydatkami ciała larwy. Mają dobrze rozwinięte trzy pary nóg piersiowych, całkowicie rozciętych, ich długość zwykle przekracza szerokość ciała. Obszary klatki piersiowej i brzucha są stosunkowo wyraźnie rozróżnione. Opracowano anteny, charakterystyczne są duże górne szczęki. Skóra jest zwykle pigmentowana. Ten typ larw występuje w niektórych rodzinach rzędu Coleoptera (chrząszcze naziemne, stafiliny, biedronki) i we wszystkich siatkówkach..

Larwy Vermiform - bardzo duża i niejednorodna grupa. Ich ciało jest wydłużone, słabo podzielone na odcinek piersiowy i brzuszny. Trzy pary nóg klatki piersiowej są krótkie lub nieobecne. Zgodnie z obecnością rozwoju nóg i głowy wyróżnia się trzy formy larw robaków. Larwy z głową i nogami występują u owadów z kilku rodzin z rzędu Coleoptera i mają zróżnicowany wygląd. Larwy chrząszcza lamelowego (chrząszcze skorupiaki i żuki gnojowe) są grube, w kształcie litery C; larwy chrząszczy zjadających liście są wyraźnie wypukłe z góry; larwy chrząszcza orzechowego i chrząszczy (dżdżownice i fałszywe łodygi) są długie, cienkie, cylindryczne, z zagęszczonymi osłonami. Larwy z głową i nogami występują również u niektórych przedstawicieli rodzin z rzędu Coleoptera (złota rybka, brzana, ryjkowce), w większości grup rzędu Hymenoptera (jeźdźcy, osy, pszczoły, mrówki) oraz u niektórych gatunków z rzędu Dwuskrzydły (większość komarów). Tylko kilku przedstawicieli w kolejności Dwuskrzydłowe (większość much) ma larwy bez nóg i zewnętrznie wyrażoną głowę. Głowa tych larw jest wciągana do opłucnej, kapsułka głowy jest słabo rozwinięta.

Larwy gąsienicy mają wydłużone ciało i dużą liczbę krótkich nóg. W przeciwieństwie do innych larw, oprócz trzech par nóg piersiowych, rozwinęły kilka par przydatków w nogach brzusznych. Te krótkie, niezróżnicowane wyrostki larwalne nie pojawiają się u dorosłych owadów. Wyróżnia się dwie formy larw gąsienicowych. Prawdziwe larwy Lepidoptera mają od 2 do 5 par nóg brzusznych. Gąsienice większości motyli mają 5 par nóg znajdujących się na 3 - 6 i 9 odcinku brzucha. Jednak w niektórych rodzinach liczba nóg brzucha jest zmniejszona do 4 (Corydalis), 3 (metalowe miarki) i 2 par (ćmy). Fałszywe gąsienice to larwy niektórych rodzin bobrów, przedstawicieli skrzydła Hymenoptera. Rozwinęli większą liczbę nóg brzusznych - 6-8 par.

Struktura i rodzaje poczwarek

U owadów z całkowitą transformacją larwa po rozwoju zamienia się w poczwarkę. Larwy większości owadów lęgną się w glebie, czasem otwarcie - na roślinach lub w nich. Lalka - w fazie spoczynku występują jednak intensywne przeciwne procesy: rozpad narządów i tkanek larwalnych oraz tworzenie się dorosłych narządów i tkanek. Pod koniec rozwoju pupa nabywa podstawowe cechy strukturalne dorosłego owada: rozwinięte skrzydła, nogi, anteny, aparat dla dorosłych, fasetowane oczy. Dodatki są zwinięte i dociśnięte do ciała. Ciało jest często pokryte dodatkową ochronną powłoką. Na tej podstawie wyróżnia się trzy główne typy poczwarek (rys. 4).

Otwórz, lub luźna, poczwarka nie mają skorupy - wszystkie dodatki ciała są wyraźnie widoczne, bezpłatne. Podobieństwo poczwarek do dorosłych jest wyraźnie widoczne. Ten typ poczwarki występuje w zdecydowanej większości Coleopterans i Hymenoptera, a także u owadów z rzędu Retinoptera. Bardzo rzadko otwarte poczwarki znajdują się w Lepidoptera i Diptera..

Pokryta Pupa mają cienką, skórzastą, półprzezroczystą powłokę, dzięki której można odróżnić nogi, skrzydła, anteny i inne części ciała. Skorupa jest utworzona przez wydzieliny gruczołów skórnych larwy w momencie poczęcia. Ten typ poczwarki jest charakterystyczny dla zdecydowanej większości Lepidoptera, części rzędu Diptera, bardzo rzadkich w Coleoptera i Hymenoptera..

Ukryte lalki zamknięte w gęstej nieprzezroczystej skorupie - puparia, przez które nie można rozróżnić części ciała. Ta skorupa jest skórą larwalną, która nie wyładowuje się jak zwykle podczas źrebięcia, ale jedynie złuszcza się z ciała i służy jako osłona ochronna. Ukryta pupa jest charakterystyczna dla większości Diptera (większość much).