Cryptolemus

Cryptolemus - CryptolaemusMontrouzieri

Systematyka: skrzydlaty oddział lub robale - Coleoptera- rodzina biedronki - Socinellidae

Gatunek ten został wprowadzony w 1933 roku z Egiptu w celu zwalczania wełnowców i poduszek. Chrząszcz różni się od innych kokcinelidów charakterystycznym kolorem. Jest koloru czarnego, głowy, pronotum, wierzchołka elytry, a brzuch czerwonawo-brązowy. Samce różnią się od kobiet obecnością zaokrąglonego dołu na wierzchołkowym odcinku brzucha. Rozmiar chrząszcza 3-4 mm.

Chrząszcze zimują pod resztkami roślin, pod korą drzew. Dolny próg temperatury rozwoju wynosi 15 ° С, górny 35 ° С, optymalna wilgotność względna wynosi 80. Chrząszcze żywią się larwami, czasem innymi stadiami robaków. Samica składa jaja w kolonii robaków. Larwa pierwszego wieku ma żółtozielony kolor, żyje w workach jajowych robaków i żywi się jajami. Larwy w starszym wieku są stopniowo przykryte białą woskową powłoką w postaci nieregularnego kształtu. Pupy są również pokryte białymi woskami i wyglądają jak larwy. W ciągu dnia larwa Cryptolemus niszczy do 4-7 tysięcy jaj, do 200-300 larw lub 40-60 dorosłych robaków. W celu poczęcia larwy czołgają się do pęknięć kory, skręconych liści. W optymalnych warunkach (temperatura powietrza - 20–26 ° С i wilgotność względna - 80) rozwój jednego pokolenia trwa 35–40 dni.

Oprócz pluskiew, Cryptolemus może odżywiać się poduszkami i itarią.

W wilgotnych podzwrotnikach daje do czterech pokoleń. W Rosji i na Ukrainie, z powodu niskiej odporności chrząszczy na zimno, kryptolemus nie aklimatyzował się. Jest używany przez sezonową kolonizację. Cryptolemus jest hodowany w laboratoriach biologicznych na etiolowanych kiełkach ziemniaków, owocach dyni, liściach soi, kukurydzy i innych uprawach zamieszkałych przez kokcydy.