Pochodne nitrofenolu

Ogólna charakterystyka

Nazywa się fenole aromatyczne związki węgla, pochodne benzenu, w których jeden lub więcej atomów węgla pierścienia benzenowego jest zastąpionych grupą hydroksylową (OH).

Substancje z tej grupy są stosowane jako insektycydy, fungicydy, herbicydy i akarycydy. Wśród nich są substancje o wysokiej, średniej i niskiej toksyczności dla zwierząt stałocieplnych. Podstawą ich mechanizmu działania jest zdolność do zakłócania metabolizmu w żywych komórkach, w tym fosforylacji oksydacyjnej z utratą bogatego w energię ATP itp. Pochodne nitrofenolu są aktywne w środowisku kwaśnym, a ich aktywność spada wraz ze wzrostem pH.

Charakterystyka toksykologiczna

Główne drogi przyjmowania pestycydów - wchłanianie przez skórę lub wdychanie powietrza zanieczyszczonego pestycydami. Zatrucie parami jest mało prawdopodobne. Uzależnienie nie jest odnotowane. W czasie upałów zwiększa się ryzyko zatrucia, co wiąże się z bardziej aktywnym wchłanianiem leków przez skórę i błony śluzowe układu oddechowego z powodu rozszerzania naczyń krwionośnych.

Pochodne fenolu kumulują się mało w uprawianych roślinach i uprawach. Związki te są niestabilne w środowisku, są szybko wypłukiwane lub niszczone z gleby na substancje nietoksyczne..

Charakterystycznymi cechami preparatów tej grupy chemicznej są obecność w nich koloru (żółty lub ciemnobrązowy) i specyficzny zapach.

Przedstawiciele tej grupy byli wykorzystywani do niszczenia szkodliwych owadów od bardzo dawna. Do niedawna w rolnictwie szeroko stosowano akreks, DNOC, nitrafen, karatan, morocyd, trichlorofenolan miedzi i inne, które zgodnie z przeznaczeniem należą do różnych grup. We współczesnej „Liście” można używać tylko DNOC i karate.