Nicienie ziemniaczane

Patogen: Globodera rostochiensis Wollenweber

Złośliwe oprogramowanie. Dość powszechna i bardzo szkodliwa choroba. Nicień ziemniaczany jest przedmiotem zewnętrznej i wewnętrznej kwarantanny Federacji Rosyjskiej. Bulwy nie tworzą się, ani nie formują, ale są małe, z silną porażką, krzaki ziemniaków giną przed zbiorami.

Objawy porażenia ziemniaka złotego nicieni

Na polu zakażenie nicieniem ziemniaka występuje lokalnie. Charakterystycznym objawem jest opóźnienie wzrostu dotkniętych roślin. Chore rośliny wyglądają nieco zwiotczałe i chlorotyczne, opóźniają się w rozwoju (czasem obserwuje się pędy). Na początku zmiany rośliny tracą swoje dolne liście. Dotknięte rośliny kwitną oszczędnie lub wcale..

Morfologia złotego nicienia

Rozmiar samic złotego nicienia wynosi 0,41–1,12 × 0,31–0,99 mm. Ich kształt jest kulisty, ma krótki występ głowy. Młode samice są białe, z czasem nabierają złotożółtego koloru, później brązowego, a następnie ciemnobrązowego. Wewnętrzna jama dojrzałej samicy (torbieli) jest wypełniona ogromną liczbą jaj i inwazyjnych larw.

Rozmiar samców wynosi 0,91-1,23 mm, mandryn ma 2-28 mikronów. Ich kształt jest w kształcie robaka, ma krótki ogon, z zaokrągloną końcówką, skórka w kształcie pierścienia. Długość inwazyjnych larw drugiego wieku wynosi 032-0,57 mm. Gealinowa (przezroczysta) część ogona jest w przybliżeniu równa długości mandrynu.

Zdjęcie nicienia ziemniaczanego

Cykl życia nicienia ziemniaczanego

Zimowanie nicienia ziemniaczanego odbywa się na etapie larw i jaj w torbieli, która jest skorupą starej samicy. Torbiel może zawierać od 10-20 do 1000 larw i jaj. 10-12 ° C jest progiem temperatury rozwoju, w tej temperaturze rozpoczyna się penetracja larw do korzenia. Korzystna temperatura - 17-20 ° C. W tej temperaturze cykl rozwojowy mątwika ziemniaczanego wynosi 38–48 dni. Pojawienie się inwazyjnych larw z torbieli w glebie następuje wiosną, pod wpływem wydzielania korzeni ziemniaków. Okres wychodzenia larw z torbieli może trwać do 2 miesięcy. Nicienie najpierw uderzają w korzenie, a ostatecznie młode bulwy. Młoda samica przedziera się przez naskórek korzenia i zamienia się w torbiel wypełnioną larwami i jajami.

Epifityki mątwika rozwijają się najczęściej przez ogniska. W obszarze ogniska obserwuje się powolny rozwój roślin ze względu na ich poważne uszkodzenia. Takie rośliny po dotarciu do powierzchni gleby szybko tracą swoje dolne liście; kwitnienie w tych roślinach jest najczęściej nieobecne. Na zewnątrz dotknięte korzenie nie różnią się od zdrowych; zewnętrzne objawy uszkodzenia korzeni ziemniaka przez złoty nicień są nieobecne. Jeśli jednak przyjrzysz się uważnie, to na korzeniach zobaczysz samice nicienia w kolorze białym lub brązowym, które znajdują się na powierzchni. W tym przypadku cylinder głowy kobiety jest zanurzony w środkowym cylindrze korzenia. Wysoka zawartość enzymów trawiennych nicieni i ich pochodnych krążących w układzie przewodzącym rośliny powoduje proces patologiczny. W rezultacie normalny wzrost nadziemnych części rośliny i bulw formujących jest tłumiony. Przy silnej porażce ziemniaczanego złotego nicienia bulwy powstają w małych i małych ilościach.

Próg szkodliwości, nicienia ziemniaczanego, zależy od warunków uprawy i wynosi około 5-10 cyst na 100 g gleby lub 2-5 inwazyjnych larw / g gleby. Nicień ziemniaczany daje jedno pokolenie w sezonie wegetacyjnym. Cysty są przechowywane w glebie przez 8-9 lat, przy braku rośliny żywicielskiej.

Jeśli ziemniaki są uprawiane przez wiele lat w jednym miejscu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że w ciągu 2-3 tygodni od sadzenia ziemniaków gęstość populacji larw inwazyjnych wyniesie 100 milionów osobników / m² do głębokości 40 cm.

Istnieje kilka ras troficznych mątwika ziemniaczanego. Nicienie złote rozprzestrzeniają się przez wiatr (w suchych regionach), zanieczyszczone narzędzia rolnicze, sadzonki, strumienie stopu.

Rośliny żywicielskie. Na terytorium Ukrainy i Rosji nicień może zarażać tylko ziemniaki i pomidory.

Środki zwalczania mątwika ziemniaczanego

Brak środków kontroli chemicznej. Najbardziej skutecznym i wydajnym sposobem jest płodozmian, pod warunkiem, że uprawiane będą odmiany odporne na chorobę odmiany ziemniaka, a uprawa powróci na swoje pierwotne miejsce po co najmniej 4-5 latach (4-5 upraw polowych). Takie uprawy mogą być prekursorami: roślinami strączkowymi, mieszankami zbożowymi, zbożami, roślinami strączkowymi i zbożami oraz czystą parą.

Dwuletnia uprawa ziół krzyżowych i strączkowych daje również dobre wyniki, zarówno w mieszance, jak i osobno (na przykład musztarda i łubin, rzepak i łubin) w miejscu zakażenia, a następnie sadzenie odmian tolerujących nicienie na trzeci rok..

Zgodność z takim płodozmianem zapewnia wysoką wydajność biologiczną w walce z mątwikiem ziemniaczanym złotym. Skuteczność biologiczna w tym przypadku może dochodzić do 90-95. Istnieje kilka starych odmian odpornych na nicienie, które wykazują dobre wyniki, takich jak: Antinema, Sagitta, Specula, Intenso i inne. Z późniejszych odmian, które są wysoce odporne na złoty nicień, do uprawy zaleca się następujące odmiany: Bimonda, Skarb, Lukyanovsky, Zhukovsky, Prigozhiy-2, Silver Ball, Kalinka, Symphony, Ukolo, Scarlegg, Spartak, Sant-te, Robin, Karlite , Orchid, Latona.

Katalog państwowy obejmuje następujące strefy, odporne na globulozę, odmiany ziemniaków: Fresk, Concord, Pamir, Diament, Granat, Agria, Desnitsa, Diament, Rasinka, Kardynał, Akcent, Bezhitsky, Turbo, Picasso, Impala, Kryształ, Amadeus, Zavorovsky, Naroch, Puszkinety i inni.

W gospodarstwach o niewielkiej liczbie obszarów nie są one oczywiście w stanie obserwować wieloletniego płodozmianu w celu zahamowania rozwoju mątwika ziemniaczanego, ale w tym przypadku będzie to skuteczne coroczna „chroniona” para.

Robienie „osłoniętej” pary

Po zbiorach ziemniaków i usunięciu resztek roślinnych obornik jest wprowadzany i pachnący w ilości 160-240 t / ha. Następnie miejsce lub jego część należy przykryć gęstą warstwą słomy (najlepiej pokrojonej), świeżego siana lub skoszonej trawy. W tej formie gleba opuszcza się zimą. Latem usuwa się porośnięte ziemniaki, strona pozostaje przykryta do wiosny. W latach z niewielką ilością opadów, w celu zwiększenia wydajności, konieczne jest dokładne rozlanie obszaru wodą 1-2 razy w porze suchej. W drugim roku, wiosną, resztki trawy, słomy usuwa się lub wącha, a następnie sadzi się odmianę ziemniaka odporną na nicienie, najlepiej ze wszystkich, która jest przeznaczona dla tego regionu. Następnie na tej stronie można uprawiać stabilną odmianę przez co najmniej 2 kolejne lata..

Metoda polega na stworzeniu sprzyjających warunków dla rozwoju naturalnych wrogów złotego nicienia, takich jak: paznokcie, roztocza, grzyby mięsożerne, bakterie chorobotwórcze. Dlatego skuteczność metody zależy od warunków klimatycznych. Korzystnymi warunkami dla tej metody są: łagodne zimy (płytkie zamarzanie gleby), duża ilość opadów latem. Rodzaj gleby wpływa również na skuteczność metody. Na przykład na średnich gliniastych i gliniastych może wynosić 95-98, a na piaszczystych i piaszczystych z reguły nie więcej niż 90. Zatem im bardziej sprzyjające warunki do rozwoju naturalnych wrogów złotego nicienia, tym wyższa będzie śmiertelność jego inwazyjnych larw w torbieli.