Tatar gryczany
Tatar gryczany - Fagopyrum tataricum.
Chwast należy do rodziny gryki. Kolosalnie zatyka pola na Dalekim Wschodzie, Wschodniej i Zachodniej Syberii, na Kaukazie, w Azji Środkowej, a także na innych obszarach. Z przyjemnością osiada na uprawach rzędowych i zbożowych, w ogrodach i ogrodach kuchennych. Lubi rosnąć w zarośniętych miejscach, złożach i granicach. Gryka tatarska jest bardzo podobna do gryki kulturowej i różni się kolorem łodygi. Uprawiana gryka ma czerwoną łodygę, a gryka tatarska ma jasnozielony kolor. Chwast jest bardzo szkodliwy. Ekonomiczny próg szkodliwości wynosi 2-3 rośliny na 1 m2. Nasiona gryki tatarskiej są bardzo trudne do oddzielenia od ziarna gryki, pszenicy i jęczmienia. Aby je wyczyścić, musisz użyć specjalnych sit. Jeśli zmielisz ziarno z nasionami gryki, wówczas jakość produktów znacznie spadnie. W warstwie uprawnej na silnie zatkanych polach jest ponad kilka tysięcy na 1 m2.
Korzeń to pręt. Łodyga jest prosta, rozłożysta, gładka. Wysokość łodygi wynosi od 30 do 90 cm. Liście są sadzonkami, ostrymi na wierzchołku, mają również spiczaste dolne płaty. Kwiaty są żółto-zielone, w rękach znajdują się na długich szypułkach. Kwitnie w lipcu - sierpniu. Owocem jest trójdzielny podłużny, jajowaty szorstki orzech. Kolor orzecha jest ciemnoszary lub brązowy. Jego długość wynosi od 3,5 do 5 mm. Szerokość i grubość od 2,5 do 3,5 mm. Waga 1000 to od 12 do 20 g. Z jednej rośliny można zebrać od 1 do 1,5 tysiąca orzechów. Niełupki po przezimowaniu pojawiają się razem. Głębokość kiełkowania od 15 cm Żywotność w glebie trwa od 2 do 3 lat. Niełupki kiełkują tylko w wilgotnej glebie. Podczas suchej wiosny, po ulewnych letnich deszczach, mogą pojawić się liczne pędy. Nasiona kiełkują w minimalnej temperaturze 6-8 ° C. Optymalna temperatura kiełkowania wynosi 18-22 ° C. Liścienie są zaokrąglone, o średnicy do 15 mm. U podstawy mają kształt serca. Pędy nie tolerują mrozu. Przy pierwszych jesiennych niewielkich przymrozkach dorosłe rośliny umierają.
Aby wyeliminować ten chwast, przedsiewną uprawę gleby przeprowadza się zgodnie z jesienną orką na wiosnę, po pojawieniu się chwastów. Zastosowanie skutecznych herbicydów w zabiegach chroniących glebę i płaskich powierzchniach pomaga zmniejszyć chwastów. Na zbożach stosuje się dialen, 2M-4HP, średnica-D, mieszaninę 2,4-D z lontrelem. W uprawach rzędowych - simazyna, prometryna, atrazyna i inne herbicydy oparte na glebie.