Sokół ziemniaczany

nofoto

Ziemniaki Sokolsky - w środku sezonu, nakrycie stołu. Znajduje się w rejestrze państwowym regionu centralnej czarnej gleby (5). Krzew jest wysoki, pół-wyprostowany, typu liścia. Łodygi są liczne, słabo rozgałęzione, kanciaste w przekroju, wybarwione antocyjanem tylko w zatokach, średnio liściaste. Liść średniej wielkości, średnio rozcięty. Kwitnienie jest przeciętne. Kwiatostan rozprzestrzenia się, wielokwiatowy. Corolla czerwono-fioletowa, średnia, z szerokimi płatami i dobrze rozwiniętymi spiczastymi końcami. Formacja jagód jest rzadka. Wydajność towaru 168–260 kg / ha, na poziomie standardu Ługowsko. Maksymalna wydajność uzyskiwana w regionie Lipieck. - 374 kg / ha, 120 kg / ha więcej niż norma. Bulwa jest owalna, z tępym blatem i płaską szyną. Skórka jest średnia, czerwona. Oczy są liczne, małe, niepomalowane. Miąższ jest biały do kremowego. Masa bulw rynkowych wynosi 62–120 g. Zawartość skrobi wynosi 12,4–18,1, na poziomie standardowym. Smak jest dobry. Zbywalność 76–98 na poziomie standardowym. Ziemniak Sokolsky jest odporny na raka, podatny na mątwika ziemniaczanego, umiarkowanie podatny na zarazę. Wartość odmiany: stabilna wydajność, jednorodność i dobry smak bulw.

Kluczowe cechy

Kod w rejestrze Federacji Rosyjskiej

9501606

Rok rejestracji

1998 rok

Region uprawy

5. Centralny region Czarnej Ziemi

12. Region Dalekiego Wschodu

Pomysłodawcy

Federalna państwowa instytucja budżetowa „Wszechrosyjski Instytut Badawczy Gospodarki Ziemniaczkiej im. A. Lorcha”

GNU YELETSK ZIEMNIAKI STACJA DOŚWIADCZALNA

Kraj