Domowa pielęgnacja hiacyntu w doniczce, sadzenie i rozmnażanie

Hiacynt jest zwykle postrzegany jako roślina ogrodowa. Jednak ten przedstawiciel cebuli był szeroko rozpowszechniony w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Wystarczy przypomnieć, że jednym z częstych prezentów na 8 marca jest właśnie hiacynt w doniczce. Opieka domowa dla tej rośliny ma swoją specyfikę..

Wszystkie hiacynty to wieloletnie zioła z gęstą cebulką. Kwitnąca łodyga wraz z liśćmi na niej siedzącymi jest kontynuacją łodygi. Po śmierci pączek kładzie się u podstawy dolnego liścia wewnątrz żarówki, który wyrasta na młodą cebulę z zarodkiem przyszłej łodygi kwiatowej. Kwiaty w postaci małych lejkowatych lejków są zbierane na wierzchołkach łodyg w torbielowatych kwiatostanach..

Popularne odmiany i hybrydy

Dzięki staraniom hodowców hiacynt domowy znacznie się zmienił w ostatnich latach. Wyhodowano rośliny o gęstszych kwiatostanach; pojawiły się podwójne kwiaty. Do oryginalnych kolorów niebiesko-liliowego i karminowego dodano kolory biały, niebieski, żółty i pomarańczowy..

Rodzaj hiacyntów ma trzy gatunki:

1. Hyacinthus Oriental. To on najczęściej występuje w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Różni się cienką szypułką - kwiaty emanują intensywnym przyjemnym aromatem.
2. Hiacynt Litvinova. Łodyga może osiągać 25 cm wysokości, liście są szerokie, niebiesko-zielone, kwiaty są jasnoniebieskie.
3. Hiacynt przezkaspijski. Liście są mięsiste. Żarówka może wydalić kilka łodyg z dużymi jasnoniebieskimi kwiatami.

Hiacynt wschodni, znany również jako holenderski, stał się podstawą większości istniejących dziś odmian i hybryd:

1. L’Innosance. Łodyga jest średnia, od 18 do 28 cm, kwiatostany są cylindryczne - kwiaty są duże (do 4 cm), śnieżnobiałe. Odmiana powstała pod koniec XIX wieku i nadal jest popularna..
2. Madame Sophie. Kwiatostan jest wąski cylindryczny. Kwiaty są duże, białe, podwójne. Arisen w wyniku spontanicznej mutacji poprzedniej odmiany.
3. Szarotka. Szypułek o długości około 20 cm, nie opadaj. Kwiatostany są gęste i szerokie. Białe, średniej wielkości kwiaty.
4. Anna Marie Jasnoróżowe kwiaty są zbierane w luźny cylindryczny kwiatostan na wysokiej (do 25 cm) łodydze.
5. Kremówka Odporna odmiana przemysłowa z dużymi brzoskwiniowymi dużymi kwiatami (do 4,5 cm).
6. Delft Blue. Duże niebieskie kwiaty na krótkim (około 12 cm) łodydze.
7. Miozotis. Kwiaty są jasnoniebieskie, lekko wydłużone, z zawiniętym tyłem okwiatu..
8. Ametyst Kwiatostany są szerokie, cylindryczne, łodyga ma około 20 cm, kwiaty są pomalowane na przyjemny liliowo-malinowy kolor..
9. Menelike. Obficie kwitnąca odmiana o czarno-fioletowych kwiatach tonalnych.
10. Ian Bos. Kwiaty są małe (do 3 cm), czerwono-fuksja, z białym gardłem.
11. Malwa Wyróżnia się jasnymi karminowoczerwonymi podwójnymi kwiatami.
12. Miasto Haarlem. Popularna odmiana o dużych (do 4 cm) jasnożółtych kwiatach.

Wśród odmian łatwo jest wybrać odmianę, którą kochasz.

Jak wybrać zdrową roślinę w sklepie

Kupując żarówkę, należy zwrócić uwagę na jej rozmiar. Powinna mieć co najmniej 5 cm średnicy. Z drobnego materiału trudno jest uzyskać pełny rozkwit. Żarówka nie powinna mieć zgniłych obszarów ani uszkodzeń - powinna być ciasna.

Jeśli kupisz hiacynt w doniczce, poczuj cebulę. Nie powinno być na nim śladów rozkładu. Liście zdrowej rośliny są jasne, gęste, bez żółtych plam i zgniłych obszarów. Przeszczep hiacynt po zakupie w nowej doniczce przed kwitnieniem nie jest konieczny.

Wymuszanie w domu

Uprawa hiacyntów w domu nie jest tak trudnym zadaniem, jak żmudne, wymagające ścisłego stopniowego przestrzegania technologii. Dlatego udana uprawa zdrowego i pięknego kwiatu rozpoczyna się od przygotowania i zapoznania się ze wszystkimi niuansami technologii rolniczej.

Kiedy sadzić hiacynty

Profesjonalni hodowcy kwiatów, podobnie jak duże szklarnie przemysłowe, uwielbiają hiacynt ze względu na jego zdolność do kwitnienia w danym, przewidywalnym czasie. Oczywiście ważna jest przy tym zgodność z pewnymi warunkami. Ich rekreacja nazywa się zmuszaniem. Od początku destylacji do kwitnienia hiacynt trwa 2,5-3 miesiące.

Istnieją trzy „terminy” destylacji:

1. Wcześnie Przygotowanie cebul rozpoczyna się w październiku; kwitnienie przypada na Nowy Rok.
2. Średni. Rośliny posadzone w listopadzie „dojrzewają” na początku lutego.
3. Późno Wymuszanie rozpoczyna się w grudniu - styczniu, kwitnienie odpowiednio w marcu lub kwietniu.

Wcześniejsze lub późniejsze sadzenie cebul jest niepraktyczne - kwitnienie występuje w ciepłym sezonie.

Przygotowanie żarówki

Kluczem do obfitego kwitnienia jest odpowiednio przygotowana żarówka hiacyntowa. W naturalnych warunkach pąki kwiatowe układa się zimą, więc przed sadzeniem imituje się je, umieszczając bulwy w chłodnych warunkach.

Obniżenie temperatury powinno odbywać się w kilku etapach. Początkowo trzymane są w temperaturze 20-22 stopni przez dwa tygodnie. W ciągu następnych dwóch tygodni temperaturę obniża się do 15-17 stopni. Następnie żarówki są gotowe do sadzenia.

Wybór doniczki i gleby

Hiacyntowa doniczka powinna być szeroka i niska, mieć otwory drenażowe do odpływu nadmiaru wilgoci. Odpowiednie są zarówno pojemniki z tworzywa sztucznego, jak i ceramiczne. Jedno ważne kryterium: zrównoważony rozwój. Hiacyntowa łodyga kwiatowa jest wysoka, ciężka i często wygina się na bok.

Odpowiednia mieszanka gleby musi być pożywna i dobrze przepuszczać wilgoć. Można go wykonać własnymi rękami, mieszając arkusz, darń i torf w równych częściach i dodając trochę piasku. Jeśli kupujesz gotową glebę w sklepach, upewnij się, że zawiera ziemię z piasku i blachy. Mieszaniny z przewagą torfu dla hiacyntu nie będą działać.

Przygotowanie gruntu i lądowanie

Przy samodzielnym przygotowaniu mieszaniny wszystkie składniki są poddawane obróbce cieplnej. Liściasta i wilgotna gleba jest obficie nawilżona i „gotowana” w zamkniętym pojemniku przez godzinę. Po tej procedurze możesz użyć ziemi następnego dnia. W żadnym wypadku nie ogrzewaj suchej gleby - po „prażeniu” nie można jej używać przez kolejne trzy miesiące. Piasek jest myty i kalcynowany. Wystarczy przelać torf na wrzącą wodę. To samo dotyczy zakupionej gleby..

Po ochłodzeniu i wysuszeniu składników umieszcza się je w przygotowanym pojemniku, nie zapominając o pierwszym napełnieniu drenażu. Pozostaje tylko sadzić hiacynt w doniczce:

• w ziemi zrobić dziury wielkości cebul;
• wlej do nich trochę piasku;
• umieść żarówkę od dołu w dół, tak aby jej górna część unosiła się nad ziemią o kilka centymetrów;
• produkować podlewane.

Jeśli sadzisz kilka cebul w jednym pojemniku, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 3 cm. To samo dotyczy odległości od cebulki do boku doniczki.

W momencie ukorzenienia żarówki - około 2 miesięcy - doniczki umieszcza się w ciemnym miejscu o temperaturze nie wyższej niż 10 stopni. Możesz umieścić je w lodówce w dziale do przechowywania warzyw. Po takiej ekspozycji doniczki są przenoszone na stałe i czekają na kwitnienie.

Wymuszanie w wodzie

Do destylacji w wodzie potrzebujesz wysokiego, wąskiego naczynia z przedłużeniem do góry. Rzemieślnicy pasują do tych celów zwykłymi szklankami, wycinając oprawkę żarówki z improwizowanych materiałów. Głównym warunkiem jest zachowanie odległości co najmniej 1 cm między dnem a powierzchnią wody, w przeciwnym razie żarówka będzie gnić.

Pojemnik jest wypełniony miękką wodą. Możesz użyć stopu, deszczu lub dobrze bronionego kranu. Hiacynt jest bezpiecznie przymocowany i umieszczony w chłodnym ciemnym (5-10 stopni) pomieszczeniu na kilka miesięcy. Poziom płynu w zbiorniku jest utrzymywany.

Gdy rozwija się wystarczająco silny system korzeniowy, cebulka zaczyna rosnąć. Następnie można go dostarczyć „na światło”, nie dopuszczając do wzrostu temperatury powyżej 15 stopni. Słaby (1/10 dawki wskazanej na opakowaniu) roztwór wodny nawozów kwitnących zaczyna być dodawany do wody.

Po wysunięciu się szypułki hiacynt układany jest w jasno oświetlonym miejscu. W tym okresie dopuszczalny jest wzrost temperatury do 20 stopni. Pozostaje czekać na kwitnienie.

Pamiętaj, że destylacja w wodzie znacznie zużywa żarówkę. Ponownie, bez „odpoczynku” w naturalnych warunkach na otwartym terenie, takiego materiału nie można użyć..

Jak dbać o hiacynt w domu

W przypadku uprawy w domu kwitnienie stymulowane jest sztuczną destylacją, która wyczerpuje cebulki. Dlatego wieloletni hiacynt może zachowywać się jak roczny. Aby roślina mogła się zregenerować, sadzi się ją co kilka lat na otwartym terenie.

Oświetlenie i lokalizacja

Hiacynty wewnętrzne wymagają dobrego oświetlenia. Wiosną świetnie się czują na parapetach południowych i nie wymagają zacienienia. Doniczki okresowo obracają się wokół osi, aby łodyga nie opierała się o jedną stronę. Przy pierwszej okazji wskazane jest umieszczenie doniczek na balkonie. Hiacynty stopniowo przyzwyczajają się do ultrafioletu.

Przy krótkim świetle dziennym hiacynt będzie wymagał dodatkowego oświetlenia przez 12-15 godzin. W przeciwnym razie liście zaczną blednąć, szypułka skróci się. Ponadto w złych warunkach oświetleniowych żarówka zmniejsza się, a w przyszłym roku nie otrzymasz wysokiej jakości kwitnienia.

Hiacynt nie toleruje przeciągów i nagłych zmian temperatury, dlatego wybierając miejsce na niego, unikaj bliskości skrzydeł okien i baterii.

Temperatura i wilgotność

Hiacynt nie lubi wysokich temperatur. Pierwszy raz po destylacji roślina utrzymuje się w 15 stopniach. Po gwałtownym skoku temperatury szypułka przestaje się rozwijać i umiera wewnątrz żarówki. Po wzniesieniu ponad liście dozwolony jest wzrost do 20 stopni. Przy wyższych stawkach szypułka stają się zakrzywione i krótkie - kwiaty spadną z trudem. Hiacynt nie wymaga dodatkowego nawodnienia, a nawet opryskiwanie jest przeciwwskazane podczas kwitnienia.

Jak prawidłowo nawadniać i nawozić

Hiacynt jest podlewany oszczędnie, lekko susząc wierzchnią warstwę gleby. Żarówka natychmiast reaguje na stojącą wilgoć poprzez gnicie, więc nie zapomnij spuścić nadmiaru wody z patelni. Hiacynt „boi się” wody przedostającej się do cebulki i zatoki liściowej, więc użyj konewki z długim cienkim nosem i spróbuj polać wodą krawędź doniczki. W przypadku tej rośliny nie stosuje się dolnego podlewania. Woda powinna być miękka, osadzona i podgrzana do temperatury pokojowej.

Cebule ze świeżo wyklutymi liśćmi są nawożone roztworem azotanu wapnia (2 g na 1 litr). Po otwarciu pierwszego pąka roślina potrzebuje regularnego nawożenia złożonymi nawozami mineralnymi z przewagą fosforu i potasu. Stosuj je co dwa tygodnie w dawce określonej przez producenta..

Jaką opiekę zapewnia roślina po kwitnieniu

Pielęgnacja hiacyntu po kwitnieniu jest ważnym etapem jego uprawy. Jego głównym zadaniem jest zachowanie żarówki do kwitnienia w przyszłym roku. Po zwiędnięciu ostatniego pąka szypułkę odcina się, pozostawiając liście. Hiacynt jest nadal umiarkowanie podlewany i nawożony, dopóki jego nadziemna część nie będzie całkowicie martwa. Nie zaleca się przyspieszania tego procesu: liście, blaknięcie, dają cebulce składniki odżywcze.

Całkowicie martwe liście są odcinane kilka centymetrów powyżej szczytu żarówki. Ona sama jest usuwana z doniczki, oczyszczona z ziemi. Teraz musi pozwolić jej wyschnąć, okresowo obracając się na boki. Górną warstwę łuski, którą można łatwo oddzielić, można usunąć. Fakt, że cebula wystarczająco wyschła, można ocenić na podstawie stanu korzeni. Przed wysłaniem do przechowywania jest traktowany fundazolem lub chlorkiem miedzi..

Hiacynty przechowuj w ciemnym, suchym miejscu w trocinach, włóknie kokosowym lub suchym torfowcu. Aby dobrze odpocząć, roślina będzie potrzebowała 2-3 miesięcy, po czym może być ponownie „doprowadzona” do kwitnienia. Po kwitnieniu łatwo jest uratować cebulki hiacyntu, a wykonanie tych prostych czynności pozwoli ci cieszyć się kwitnieniem raz po raz.

Metody hodowlane

Hiacynt rozmnażany przez cebulki, łuski lub sadzonki liściaste.

Pierwszą metodę stosuje się najczęściej do mnożenia hiacyntów w domu. Możesz poczekać, aż „potomstwo” pojawi się naturalnie. Bez zewnętrznych zakłóceń silna, zdrowa żarówka może produkować do 4 dzieci rocznie, ale zwykle ich liczba jest ograniczona do 1-2. Ich wygląd można stymulować, przecinając dno poprzecznie. Abyś mógł mieć maksymalnie 10 dzieci, będą one wystarczająco duże i opłacalne. Główna wada tej metody: żarówka matki umrze, a dzieci zyskają wystarczającą siłę do kwitnienia dopiero po 3-4 latach.

Powielanie za pomocą skal jest podobne do poprzedniej metody. Na żarówce gotowej do odpoczynku dno jest starannie wywiercone, obficie posypując ranną powierzchnię kruszonym węglem drzewnym. Przechowuj go do góry nogami w chłodnym, ciemnym miejscu. „Córki” powstają u podstawy łuski. Są małe, ale z jedną matką cebulą uzyskują do 50 sztuk. Otrzymane w ten sposób potomstwo jest mniej opłacalne i wymaga znacznych umiejętności hodowlanych.

Możesz próbować rozmnażać hiacynt za pomocą sadzonek liściastych. Są odcinane na samym początku pączkowania. Nie bierz więcej niż dwóch sadzonek z rośliny, aby jej nie osłabić. Materiał jest bardzo ostrożny, starając się nie uszkodzić, posadzony w mieszaninie torfu i piasku, umieszczony w szklarni i zacieniony od światła słonecznego. Sadzonki są codziennie wentylowane, opryskiwane fundamentazolem co 10 dni, w razie potrzeby zwilżyć glebę. Po kilku miesiącach tworzą 2 do 5 cebuli.

Rosnące problemy

Hiacynt może być atakowany przez mszyce i przędziorków. W pierwszym przypadku kilka zabiegów dowolnym środkiem owadobójczym pomoże pozbyć się pasożyta. Kleszcz jest „wydalany” przez serię 3-4 zabiegów za pomocą środków roztoczobójczych. Podczas ich używania ważne jest przestrzeganie dawki wskazanej na opakowaniu i zachowanie odstępu 7 dni.

Cebule przywiezione z Holandii mogą żyć żywym roztoczem cebuli. Trudno go zidentyfikować: w sezonie wegetacyjnym żyje wśród korzeni, a następnie ukrywa się między łuskami. Walka z nim odbywa się na uśpionym etapie: jeśli usuwając wysuszone łuski zauważysz szkodnika, kąpiesz cebulę w alkoholu i dokładnie wyschniesz.

Główną „plagą” hiacyntów jest fusarium. Aby tego uniknąć, staraj się nie wypełniać rośliny, nigdy nie wytwarzaj nawozów organicznych, regularnie rozlewaj ziemię słabym roztworem nadmanganianu potasu lub fundazolu. Kiedy na cebulce lub liściach pojawią się pierwsze oznaki gnicia, usuń roślinę z ziemi, wytnij wszystkie uszkodzone obszary. Płucz cebulę kilka razy w roztworze fundamentazolu i dokładnie wysusz. Najczęściej pomimo wszystkich środków zarażona roślina umiera.

Niektóre choroby hiacyntowe mogą być spowodowane zaburzeniami technologii rolniczej..

Zewnętrzne objawy Powoduje usunięcie

Krótka brzydka łodyga kwiatu	Wskazuje to na wysoką temperaturę lub gwałtowny wzrost w końcowym etapie destylacji..	Podczas wymuszania ściśle przestrzegaj reżimu temperatury. Nie dopuszczaj do gwałtownych wzrostów i nie utrzymuj kwitnienia rośliny w temperaturach powyżej 20 stopni.
Pąki szybko opadają	Wysoka temperatura otoczenia lub brak składników odżywczych.	Postępuj zgodnie z technologią rolniczą.
Liście żółkną i blakną	Hiacynt to za mało wilgoci.	Nie napełniaj, ale nie przesuszaj glinianych.
Liście rozciągają się	Mało światła.	Hiacynt potrzebuje jasnego światła podczas sezonu wegetacyjnego.

Mimo pochodzenia „ogrodniczego” hiacynt doskonale przylega do naszych parapetów. Opieka nad nim różni się od wymagań „zwykłych” kolorów wewnętrznych. Ale nie ma nic skomplikowanego w uprawie hiacyntu, a za jego opiekę podziękuje jasnym kwitnieniem i niesamowitym aromatem.