Opieka domowa dla kwiatu amarylis: sadzenie, rozmnażanie

Amaryllis wyróżnia się wśród popularnych roślin doniczkowych, które uwielbiają hodowcy kwiatów dużymi kwiatami o nietypowych utrudnieniach i jasnych kolorach. Szczególnie cenna jest jego zdolność do kwitnienia w najbardziej „ponurym” czasie - późną jesienią. Bezpretensjonalna amarylis, opieka w domu, która jest całkowicie nieskomplikowana, nadaje się nawet dla początkujących hodowców. Aby wyhodować tę „egzotykę” na parapecie, wystarczy znać kilka prostych zasad opuszczania.

Strzały kwiatowe są wysokie, do 60 cm, mocne; zwieńczone kwiatostanami w kształcie parasoli z 4-6 (czasami nawet 12) kwiatami. Średnica kwiatu dzwonka osiąga 20 cm Podczas kwitnienia, które rozpoczyna się przed pojawieniem się liści, roślina rzuca 2 szypułkami. Naturalna amarylka rzadko kwitnie w domu, dlatego powstało wiele łatwiejszych w pielęgnacji hybryd.

Każdy, kto hoduje ten kryty kwiat, powinien pamiętać, że cebulka amarylis jest trująca. Dotknięcie może spowodować podrażnienie. Wszystkie prace związane z przeszczepem przeprowadzane są wyłącznie w rękawiczkach, a roślina umieszczana jest tak, aby dzieci i zwierzęta domowe nie mogły do ​​niej dotrzeć..

Odmiany amarylis

Nowoczesne hybrydowe odmiany amarylis są uderzająco różnorodne. Hodowcy pracują nad zwiększeniem rozmiaru kwiatu, uzyskując oryginalne kolory.

• Fani jasnych akcentów polubią amarylki czerwonych odcieni. Należą do nich wspaniała odmiana Grand Diva z dużymi (do 18 cm) podwójnymi kwiatami w kolorze wiśniowo-czerwonym. Tłuczek i pręciki mają ten sam kolor, więc na tle kwiatu wyróżniają się tylko jasne plamki znamienne.
• Uwagę przyciąga również odmiana amarylis Ferrari, która wyróżnia się niezwykłym, głęboko czerwono-pomarańczowym odcieniem płatków..
• Oryginalny egzotyczny paw Amarylis jest gwiazdą frotte ze spiczastymi szkarłatnymi płatkami. W centrum - białe nadruki powtarzające kształt płatka i płynnie zmieniające się w pociągnięcia na szkarłatnym polu.
• Kolejna hybryda domowej amarylis - Gervase, jest atrakcyjna z jasnymi szkarłatnymi i wiśniowymi paskami i pociągnięciami, arbitralnie „nakładanymi” na białe pole płatków.
• Biało-różowa amarylis jest nie mniej kochana - delikatna i pełna wdzięku. Wielkokwiatowa (o średnicy do 18 cm) hybryda amarylis Apple Blossom, której płatki są pomalowane na biało jasnoróżowymi żyłkami, wyróżnia się oryginalnym zielonkawym kolorem.
• Przyciąga uwagę i Elvas - długo płynąca hybryda frotte z białymi spiczastymi owalnymi płatkami, „ozdobiona” wyraźnym malinowym obrzeżem i różowo-malinową plamką pośrodku płatka.
• Amarillis Afrodyta wyróżnia się delikatnym kolorem. Jest to jedna z największych hybryd kwitnących - podwójne 20 cm centymetrowe białe kwiaty są obrysowane różową obwódką i pokryte eleganckimi różowymi akcentami.
• Trudno ominąć hybrydę taką jak Double Dream. Jego ogromne podwójne kwiaty mają gorący różowy odcień z ciemniejszymi żyłkami..
• Biali miłośnicy powinni zwrócić uwagę na odmianę Picoti. Ta podwójna hybryda jest atrakcyjna ze śnieżnobiałymi płatkami, z których każdy jest „otoczony” szkarłatnym brzegiem, przezroczysty i cienki.
• Niezwykły różowo-koralowy odcień uderzeń gęsto wypełniający białe pole wyróżnia się frotte Amaryllis Giant Amadeus.

Optymalne warunki do uprawy

Jak każda bulwiasta roślina doniczkowa, amarylis ma wyraźny okres uśpienia, podczas którego część nadziemna całkowicie umiera. W związku z tym, w zależności od fazy rozwoju, technika uprawy w domu całkowicie się zmienia..

Ponadto roślina jest chroniona przed przeciągami, jednocześnie zapobiegając stagnacji powietrza, szczególnie przy wysokiej wilgotności. Z zastrzeżeniem tych prostych zasad, rosnąca amarylis nie spowoduje kłopotów.

Jak sadzić amarylkę

Kluczem do udanej uprawy amarylis w domu jest prawidłowe sadzenie. Jeśli doniczka lub gleba zostaną niewłaściwie wybrane, żarówka nie będzie mogła kwitnąć bujnie i obficie, a nawet nie zacznie gnić.

Wybór doniczki

Średnica odpowiedniej doniczki zależy bezpośrednio od wielkości żarówki amarylisowej. Woli siedzieć w ciasnej przestrzeni, więc wybierz pojemnik do sadzenia, aby między cebulką a ścianą pozostało nie więcej niż 5 cm. Amarylis ma dość silny system korzeniowy, co oznacza, że ​​doniczka musi być głęboka.

Mały sekret, który gwarantuje bujne kwitnienie w domu w następnym sezonie: amarylis nie należy „pomagać”. Wielu początkujących hodowców kwiatów szybciej pozbywa się nieatrakcyjnych starczych liści i odcina je lub odcina od rośliny, nie wiedząc, że w ten sposób osłabiają cebulę. Umierające liście dają mu wszystkie składniki odżywcze zgromadzone w okresie wzrostu, niezbędne zarówno do odpoczynku, jak i przebudzenia w przyszłości. Dlatego liście są usuwane dopiero po całkowitym wyschnięciu i łatwym do oddzielenia..

Aby dobrze wypocząć, żarówka potrzebuje 2-3 miesięcy. W przypadku naruszenia technologii rolniczej na tym tapa może obudzić się wcześniej, co wpłynie zarówno na dalszy rozwój ujścia, jak i kwitnienie. Częściej żarówka pozostawia się w garnku, który jest umieszczony w chłodnym, suchym, ciemnym i dobrze wentylowanym miejscu. Możesz to wykopać. W tym przypadku cebulę obiera się i umieszcza w drewnianych lub kartonowych pudełkach wypełnionych torfem, włóknem kokosowym lub trocinami.

Od momentu przejścia na ferie zimowe opieka nad amaryllą sprowadza się do regularnego (1 raz na 2 tygodnie) opryskiwania podłoża niewielką ilością wody z pistoletu natryskowego. Aby się obudzić, cebulę przesadza się na świeże podłoże, umieszcza w oświetlonym miejscu i zwiększa podlewanie.

W okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia

Po przebudzeniu amarylis można podzielić na dwa etapy: przed i po pojawieniu się kwiatowej strzały. Świeżo posadzone cebulki są podlewane oszczędnie, starając się nie podlewać, aż wyklują się pierwsze pędy.

Po pojawieniu się strzałki:

1. Roślina zaczyna być podlewana w zwykły sposób (z suszeniem górnej warstwy ziemi), unikając dostania się wody na cebulę. Brak wilgoci w tym okresie może spowodować więdnięcie kwiatu bez otwierania - nadmiar doprowadzi do jego rozkładu.
2. Pielęgnacja i uprawa amarylki domowej w domu obejmuje stosowanie nawozów fosforowo-potasowych co 2 tygodnie. Możesz użyć dowolnego nawozu do kwitnienia roślin lub specjalnego nawożenia cebul.
3. Nawozy organiczne (obornik, próchnica) nie są wskazane. Oprócz tego, że nieodświeżone pozostałości mogą powodować śmierć cebulki, zawierają zbyt dużo azotu i prawie nie są potrzebne fosfor i potas.
4. Po otwarciu pierwszego pąka nawozy zaczynają być stosowane co tydzień.

Kwitnienie w domu trwa od 2 do 4 tygodni - po jego zakończeniu zaczynają się pojawiać liście. Zdrowe, mocne cebulki mogą tworzyć po 2 strzały kwiatowe. Jeśli jest ich więcej, lepiej usunąć te „nadmiarowe”, ponieważ zbyt obfite kwitnienie wyczerpuje cebulę. Łodyga kwiatowa po uschnięciu pąków nie jest cięta, dopóki całkowicie nie zmieni koloru żółtego - więc zawarte w niej składniki odżywcze trafią do cebulki. Opieka nad kwiatem amarylis po kwitnieniu, gdy tworzy rozetę, nie jest inna, z wyjątkiem tego, że karmienie zmniejsza się do 1 raz w miesiącu.

Powielanie amarylis w domu

Istnieje kilka sposobów propagowania amarylis:

• z nasion;
• dzieci
• dzielenie żarówek.

Każdy z nich ma swoje własne niuanse..

Nasiona

Amarylki są rozmnażane przez nasiona, ale jest to technicznie złożony i pracochłonny proces. Służy głównie do pozyskiwania nowych hybryd; w domu stosowanie tej metody jest niepraktyczne. Aby zobaczyć wyniki zapylania, nasiona „rosną” do wielkości cebulki gotowej do kwitnienia w ciągu 7-8 lat.

Aby uzyskać nasiona, pyłek pobrany od innego „rodzica” nanosi się na tłuczek rośliny matecznej miękką szczotką. Pudełko utworzone u podstawy szypułki dojrzeje w ciągu miesiąca. Nasiona natychmiast (szybko tracą zdolność kiełkowania) wysiewa się w mieszaninie torfu i piasku i umieszcza w pojemniku chronionym przed światłem słonecznym. W razie potrzeby nawilżyć pistoletem natryskowym. Po kilku miesiącach sadzonki sadzi się w osobnych doniczkach..

Oddział żarówek

Metodę podziału w domu można zastosować tylko wtedy, gdy żarówka jest wystarczająco duża i całkowicie zdrowa. Za pomocą ostrego noża innego niż kuchenny śpiąca cebula jest krojona na kilka części, dzięki czemu z każdą częścią dna z korzeniami pozostaje. Plastry posypane kruszonym węglem drzewnym, wysuszone. Zraziki sadzi się w umytym piasku. Przed wypuszczeniem pierwszych liści są one umiarkowanie podlewane i utrzymywane w cieple (co najmniej 25 stopni). Po pojawieniu się pierwszej pary liści delenki są przesadzane na zwykłe podłoże dla amarylis..

Żarówki dziecięce

Najprostsze i najbezpieczniejsze metody obejmują rozmnażanie przez dzieci lub żarówki potomne. Jeśli roślina jest zdrowa i otrzymuje wystarczającą ilość składników odżywczych, żarówka macierzysta zaczyna się sama dzielić. Dzieci są uspokajane tylko wtedy, gdy są wystarczająco silne. Do przesadzania używa się tej samej ziemi, co rośliny macierzyste. Podczas rozdzielania i przesadzania ważne jest uszkodzenie jak najmniejszej liczby korzeni. Umieść „szczelinę” posypaną kruszonym węglem drzewnym.

Dzieci nie można rozdzielić, jeśli roślina wkrótce przejdzie na emeryturę. W takim przypadku powinni pozostać z główną żarówką do przebudzenia. Już rozdzielone „córki” w żadnym wypadku nie są wysyłane do „snu” w pierwszym roku - nie mają siły się obudzić. Dlatego doniczki są podlewane i nawożone jak zwykle przez całą zimę.

Przeszczep

Dla tych, którzy biorą cebulę z doniczki za każdym razem, gdy zasypiają, przeszczep amarylki nie jest potrzebny - formalnie jest przeprowadzany co roku. Ci, którzy zostawiają ją do spania w doniczce, muszą całkowicie zmieniać glebę co 3-4 lata i zwiększać pojemność lądowania. Czasami istnieje potrzeba przeszczepienia amarylis podczas fazy aktywnej: żarówka może rosnąć tak szybko, że doniczka staje się mała.

Algorytm przeszczepu jest prosty:

1. Roślina jest usuwana z doniczki wraz z bryłą, korzenie są strząsane z ziemi.
2. Suche lub zgniłe korzenie są obcinane ostrym nożem, sekcje są posypywane.
3. Żarówka jest czyszczona z gnijących łusek, a „córki”, jeśli występują, są oddzielone.
4. Cebulkę umieszcza się w odpowiednim garnku i świeżej glebie, podlewa. Stare podłoże i odpływ nie mogą być ponownie użyte.

Nawet jeśli amarylis nie wymaga przeszczepu, jest on corocznie wymieniany na warstwę wierzchnią, w której gromadzone są sole, zastępując ją świeżą.

Choroby i szkodniki

Na amaryllię wpływają prawie wszystkie szkodniki „kryjące się w pomieszczeniach”: roztocza pająków i cebuli, wciornastki, wełnowce, owady zgorzelinowe, szczęśliwie osadzają się na nich mszyce. Jeśli na roślinę wpływają owady, stosuje się insektycydy (Aktara, Spark, Actellik), aby się ich pozbyć - kleszcze usuwa się za pomocą środków roztoczobójczych (Neoron, Kleschevit). Może również pojawić się w doniczkach i paznokciach lub podura - oznacza to, że roślina została przepełniona, proces rozkładu rozpoczął się w korzeniach. Ogranicz podlewanie i potraktuj glebę środkami grzybobójczymi. Jeśli system root się zregeneruje, same ogony znikną.

Trudniej jest leczyć grzybicze i zakaźne choroby żarówki. Amarylis może cierpieć na stagonosporozę i różne zgnilizny. W pierwszym przypadku zauważalne są małe czerwone plamki lub obramowanie na wadze. W drugim - miękkie szarawe lub brązowawe plamy na liściach lub cebulce. W obu przypadkach wymagane jest leczenie fungicydami - fundamentazolem lub chlorkiem miedzi. Głównym zbawieniem od każdej choroby jest odpowiednia technologia rolnicza.

Dlaczego amarylis nie kwitnie i jak sprawić, by kwitły

Czasami amarylis nie kwitnie w domu przez kilka lat.

Może być tego kilka przyczyn:

• lądowanie zakopane;
• przestronna doniczka - w tym przypadku roślina „woli” wydawać energię na tworzenie cebul potomnych;
• brak fosforu i potasu;
• brak światła podczas kiełkowania;
• brak ciepła;
• gnicie korzeni lub szkodników;
• młoda żarówka, która wciąż nie ma siły kwitnąć.

Najlepszym sposobem na „rozkwit” amarylis jest ścisłe przestrzeganie technologii rolniczej i regularne karmienie.

Różnice między amaryllą a hippeastrum

Amarylis jest często mylony z pokrewną hippeastrum. Różnica między tymi roślinami jest nieznaczna, ale nadal istnieje:

1. Amarylis zwykle kwitnie w sierpniu i wrześniu, a hippeastrum pod koniec lutego.
2. Amaryllis ma wyraźny aromat.
3. Kwiaty Hippeastrum są mniejsze, ich liczba na szypułce jest mniejsza, a sama strzała kwiatowa jest wyższa.
4. Liście amarylis pojawiają się dopiero po szypułce.
5. Amarylis ma gruszkowatą cebulę z popielatymi łuskami, podczas gdy hippeastrum ma okrągły, lekko spłaszczony bocznie, łuski są białawe lub zielonkawe.

Egzotyczna amarylis łączy rzadkie cechy - bogate piękne kwitnienie i łatwość pielęgnacji. Właśnie dlatego roślina ta zajęła mocne miejsce w sercach i na parapetach..