Zaraza z pomidorów

Późna zaraza pomidorów i ziemniaków

Patogen: Phytophthora infestans Mont. de Varou

Złośliwe oprogramowanie. Późna zaraza pomidorów powoduje wielkie szkody na otwartym terenie, a także w nieogrzewanych szklarniach z filmem. Przy uszkodzeniu najpierw liście i łodygi, a później owoce brązowieją i gniją. Po porażce rośliny szybko umierają, a owoce tracą swoją prezentację. Zewnętrznie zdrowe owoce gniją także podczas transportu i przechowywania. W przypadku wczesnego braku plonu możliwa jest całkowita utrata plonu.

Objawy zarazy pomidorowej

Późna zaraza pomidorów wpływa na owoce, liście i łodygi. Kiedy roślina jest uszkodzona na owocach i liściach, powstają różne formy martwicy, brązowawo-brązowy kolor z jasną obwódką, niejasny. Podczas wilgotnej pogody na dotkniętej tkance od spodu liści tworzy się biaława płytka grzybni z zoosporangią.

Pędy późnej zarazy pomidorów są mniej powszechne niż liściaste i mają mniejszą dystrybucję. Łączące się plamy o nieregularnym kształcie, w kolorze ciemnobrązowym, tworzą się na łodygach i ogonkach. Często są one podobne do objawów zarazy południowej, różnią się jedynie czasem pojawienia się (późnym latem - jesienią). Zaraza południowa jest szkodliwa na otwartym terenie przez cały okres dojrzewania owoców oraz w szklarniach na wiosnę.

Biologia patogenu pomidora zarazy

Nosiciele zoosporangiów są słabo rozgałęzione, mają 1-4 główne gałęzie i kilka bocznych gałęzi z pogrubieniami w miejscach powstawania zoosporangii. Zoosporangia jest jednokomórkowa, bezbarwna, w kształcie cytryny lub jajowata, 25-30 × 15-20 mikronów, z cienką gładką skorupą, na szczycie z wyraźnie widocznym guzkiem. Oospory o kulistym kształcie, o średnicy 30 mikronów, bezbarwne, ze skorupą o grubości 3-4 mikronów. Zarodniki są przenoszone przez krople wiatru i wody. W szklarniach czynnik sprawczy późnej zarazy pomidora przedostaje się z otwartej ziemi z roślin ziemniaka lub z naruszeniem kwarantanny na farmie.

Organizmy glebowe szybko wypierają patogen, więc nie może długo istnieć w glebie. Powszechnie akceptowany jest fakt, że patogen jest zatrzymywany przez grzybnię na bulwach ziemniaka, a epifitotia na pomidorach rozwija się w wyniku wprowadzenia patogennych zarodników z sadzonek ziemniaka. Jednak teraz zgromadzone dane na temat różnic między populacją ziemniaka i pomidora patogenu są temu sprzeczne. Istnieją powody, by sądzić, że czynnik sprawczy pomidora zarazy późnej w postaci oosporów w glebie, na szczątkach roślin (w owocach) lub na zmianach.

Zaraza z pomidorów Ma kilka rodzajów krycia - A1 i A2. Oospory powstają w wyniku kontaktu grzybni różnych rodzajów kojarzenia i różnych szczepów. Istnieją szczepy samozapalne, które mogą tworzyć oospory bez kontaktu z grzybnią przeciwnego rodzaju kojarzenia. Wszystkie badane szczepy P. infestans w Europie są typu A1. Typ A2 znajduje się w historycznej ojczyźnie pomidorów i ziemniaków, ale ostatnio zaczął być bardziej powszechny w europejskich populacjach.

Gospodarzem mogą być ziemniaki, bakłażan i inni członkowie rodziny psiankowatych.

Rozprzestrzenianie się i zachowanie patogenu. Pierwotną infekcją są oospory, które są przechowywane w glebie i szczątkach roślin, a także w łóżkach ziemniaka dotkniętych zarazą. Przy długotrwałej uprawie pomidorów na tych samych obszarach należy wziąć pod uwagę zagrożenie, jakie stwarzają oospory gromadzące się w glebie.

Zdjęcie pomidora zarazy późnej

Środki przeciwko zarazie pomidorowej

Metody agrotechniczne:

• Konieczne jest zapobieganie wzrostowi wilgotności powietrza w szklarni, usuwanie na czas dotkniętych roślin, utrzymanie izolacji szklarni od zanieczyszczonych ziemniaków.
• płodozmian i izolacja przestrzenna między wcześniej dotkniętym polem (co najmniej 1 km).
• Siać tylko tolerancyjne hybrydy F1, takie jak: Partner, Celsus, Semka 99 i Semko.

Zaletą są wczesne hybrydy i wczesne odmiany pomidorów Anyuta, Junior, Slot, Site, Katya w otwartym terenie. Siewając hybrydy na otwartym terenie F1 Server, Semko 98, Semko 100, uzyskasz gwarantowaną wysoką wydajność w różnych regionach uprawy przeciwko późnej zarazie, ponieważ są one bardzo tolerancyjne i sprawdziły się przez lata uprawy. Hybrydy odporne na zarazę pomidorową nazywane są również - pomidorami koktajlowymi.

Produkty biologiczne. Natychmiast po posadzeniu roślin w glebie, rozlaniu lub spryskaniu Pseudobacterin-2.

Kiedy pojawią się pierwsze oznaki, a także w celu zapobiegania, spryskaj rośliny roztworem roboczym Bactofit 0,5-1. Opryskiwanie odbywa się w odstępie 8 dni przy normalnym zużyciu 7-12 kg / ha.

Istnieją również informacje na temat skutecznej walki z tą chorobą za pomocą Agat-25.

Lista leków zalecanych do ochrony pomidorów przed zarazą

Tabela

OVR - opryskiwanie roślin wegetatywnych- PP - przed lądowaniem (jako aktywator stabilności)- AP - namaczanie nasion

Chemikalia. Profilaktyczne zabiegi na rośliny rozpoczynają się podczas ulewnych deszczy. Wraz z pojawieniem się pierwszych zmian konieczne jest zwiększenie stężenia roztworu roboczego. Zaleca się intensywne opryskiwanie roślin wieloma środkami grzybobójczymi (tabela). W oparciu o etap rozwoju choroby, a także przepisy dotyczące stosowania stosowanego pestycydu, określa się stężenie roztworu roboczego. Powtarzane zabiegi przeprowadzane są z pojawieniem się świeżych plam..

Wstępna obróbka nasion odbywa się za pomocą preparatu Agat-25K. Pierwsze traktowanie roślin wegetatywnych odbywa się przed rozpoczęciem niebezpiecznego okresu (w regionie środkowym - do połowy lipca) za pomocą jednego z preparatów: Novosil, Quadris lub Strobi. Wraz z pojawieniem się pierwszych objawów choroby przeprowadzają drugie opryskiwanie mieszanymi preparatami (Thanos, Sectin Phenomen, Ridomil Gold MC, Acrobat MC). Interwał opryskiwania wynosi 7-10 dni, wszystko zależy od warunków pogodowych. Następne 2-3 zabiegi przeprowadzane są za pomocą preparatów kontaktowych..

Niedozwolone są pestycydy podczas zbioru.

Przetwarzanie szklarni z filmu zarazy: