Czerwona róża ziemniaczana

Czerwona róża 1

Czerwona róża

Ziemniaki Czerwona Róża - średnio wczesna odmiana, nakrycie stołu. Znajduje się w rejestrze stanu dla regionu północno-kaukaskiego (6). Roślina średniej wysokości, typu liścia, częściowo wyprostowana. Liść jest średniej wielkości, zielony. Liść jest średniej wielkości. Falistość jest nieobecna lub bardzo słaba. Korona średniej wielkości, czerwono-fioletowa. Wydajność towaru 142-201 kg / ha, na poziomie standardów Wołżanina i Newskiego. Maksymalna wydajność wynosi 232 kg / ha, o 37 kg / ha więcej niż standardowy Nevsky (obwód rostowski). Bulwa owalna, małe oczy. Skórka jest gładka, czerwona. Miąższ jest biały. Masa bulw rynkowych wynosi 58–96 g. Zawartość skrobi jest o 15,4-16.7, 0,1-0,3 wyższa niż w standardach Nevsky`ego i Volzhanina. Smak jest dobry i doskonały. Zbywalność 85–98 na poziomie norm. Stabilność 90. Czerwona róża ziemniaczana jest odporna na patogen raka ziemniaka, podatny na mątwika ziemniaczanego. Według Wszechrosyjskiego Instytutu Badań Fitopatologicznych jest umiarkowanie odporny na czynnik wywołujący zarazę bulw i wierzchołków izolatu izolowanego w regionie moskiewskim i jest umiarkowanie wrażliwy na izolat izolowany w regionie Sachalin. Podatny na strup zwyczajny. Według pomysłodawcy bulwy są odporne na uszkodzenia mechaniczne. Wartość gatunkowa: stabilna wydajność, wysoka zbywalność i dobry smak bulw.

Kluczowe cechy

Kod w rejestrze Federacji Rosyjskiej

9808027

Rok rejestracji

2001 rok

Region uprawy

6. Region Kaukazu Północnego

Pomysłodawcy

Federalna państwowa instytucja budżetowa „Wszechrosyjski Instytut Badawczy Gospodarki Ziemniaczkiej im. A. Lorcha”

Kraj

Rosja

Charakterystyka bulw