Leczniczy mniszek lekarski

Inne nazwy:

mniszek lekarski lub mniszek lekarski lub zwykły mniszek lekarski (łac. Taraxacum officinale) - gatunek z rodzaju Dandelion-Astrov family (Asteraceae).

Opis Dandelion officinalis

Mniszek lekarski jest jedną z najczęstszych roślin, preferuje strefy leśno-stepowe. Absolutnie nie kapryśna roślina odporna na deptanie. Mniszek lekarski jest złośliwym chwastem, ma wysoką zdolność konkurencyjną w stosunku do roślin uprawnych i chwastów. Mniszek lekarski jest zaśmiecony leczniczymi łąkami, ogrodami, ogrodami warzywnymi, pastwiskami, polami, wieloletnimi trawami. Mniszek lekarski można znaleźć w europejskiej części Rosji, na Ukrainie, Białorusi, Kaukazie, Syberii, Mołdawii, Naddniestrzu, Dalekim Wschodzie i Azji Środkowej.

Mniszek lekarski ma wiele nazw ludowych, najczęstsze z nich to kulbaba, łysa łata, korzeń zęba, armata, rosyjska cykoria.

Leczniczy mniszek lekarski to wieloletnie zioło. Korzeń jest krótko pogrubiony, ma średnicę około 2 cm, wnika w glebę o 50 cm, nie jest możliwe całkowite wyciągnięcie korzenia z gleby bez pomocy łopaty. Łodyga jest przedstawiona w postaci pustych, lekko owłosionych strzałek, które kończą się w dużym koszu. Maksymalna wysokość rośliny wynosi 50 cm Liście mniszka lekarskiego są całe, ząbkowane, o długości 10-25 cm, szerokości 2-5 cm, tworzą podstawową rozetę. Kwitnące strzały pionowo wyłaniają się z samej podstawy rośliny, kilka szypułek może znajdować się na tej samej roślinie. Strzały liści nie mają. U góry strzał są jaskrawożółte, trzcinowe kwiaty, są one zebrane w pojedyncze kwiatostany - kosze. Owoce mniszka lekarskiego - acheny w kształcie wrzeciona z pęczkiem, szaro-brązowy kolor. Nasiona po dojrzewaniu są oddzielane od głowy i łatwo tolerowane przez wiatr i latają, aż dotrą do gleby. Jedna roślina może wyprodukować około 12 tysięcy nasion.

Nasiona kiełkują natychmiast po osiągnięciu powierzchni, minimalna temperatura kiełkowania wynosi +4 ° С, z głębokości nieprzekraczającej 5 cm mogą pojawić się niełupki, owoce pojawiają się od maja, żywotność nasion trwa do dwóch lat..

Mniszek lekarski nie jest wrażliwy na większość herbicydów. Skutecznym sposobem walki z tym chwastem powinno być przycięcie systemu korzeniowego na głębokość 15 cm. Im wcześniej ta manipulacja zostanie przeprowadzona, tym lepszy wynik. Na przykład podczas przycinania korzenia w maju śmierć chwastów wyniesie 94, w lipcu -44, a w sierpniu przycinanie będzie bezużyteczne.

Mniszek lekarski - użyteczne właściwości

Od dawna mniszek lekarski jest stosowany w medycynie. Podobnie jak naziemna część rośliny, korzeń może być również wykorzystywany do celów leczniczych. Liście, trawa, sok są zbierane w czerwcu, korzenie - wczesną wiosną lub późną jesienią, gdy roślina uschnie. Możesz suszyć liście zarówno w cieniu na świeżym powietrzu, jak i w suszarce w temperaturze 40-50 ° C. Korzenie są suszone w wyższej temperaturze - 60 ° С, należy je umyć przed suszeniem. Wysuszone półfabrykaty powinny być przechowywane w papierowych torbach lub kartonowych pudełkach. Liście i kwiaty można przechowywać przez około dwa lata, a korzenie - do pięciu lat.

Mniszek lekarski jest bogaty w składniki odżywcze: witaminy C, A, B2, PP, sole potasu, fosforu, żelaza, manganu, zawiera do 5 białek.

Spektrum działania leków z mniszka lekarskiego jest bardzo szerokie. Leczniczy mniszek lekarski jest stosowany jako środek żółciopędny, przeciwgorączkowy, bakteriobójczy, przeciwzapalny, oczyszczający krew, poprawiający czynność żołądka. Działa regenerująco, uspokajająco, z zaburzeniami układu nerwowego może być stosowany jako pigułka nasenna. Odwar i sok z mniszka lekarskiego poprawia procesy metaboliczne, przywraca siłę, usuwa toksyny, zwiększa produkcję insuliny.

Mniszek lekarski jest czynnikiem krwiotwórczym, aktywuje tworzenie białych krwinek. Przez długi czas roślina ta była używana do oczyszczania „złej krwi”.

Sok z mniszka lekarskiego uzyskany ze świeżych liści pomoże w anemii. Ponadto sok można spożywać z niedoborem witamin, zmęczeniem. Popularnie sok z mniszka lekarskiego nazywany jest „eliksirem życia”. Roślina zawiera gorycz, która stymuluje apetyt, poprawia funkcjonowanie przewodu pokarmowego.

Mniszka lekarskiego stosuję zewnętrznie w leczeniu chorób stawów w postaci okładów i balsamów. Wyciąg z korzenia wyciągu olejowego jest doskonałym lekarstwem na oparzenia i obrażenia skóry spowodowane promieniowaniem..

W przypadku wrzodu żołądka, wrzodu dwunastnicy, nadkwaśnego zapalenia błony śluzowej żołądka stosowanie leków na bazie mniszka lekarskiego jest przeciwwskazane. Reakcje alergiczne są możliwe podczas przyjmowania preparatów z mniszka lekarskiego. Przed rozpoczęciem leczenia należy zdecydowanie skonsultować się z lekarzem.

Zdjęcie lecznicze mniszka lekarskiego