Pomidorowy withering bakteryjny

Patogen: Pseudomonas (Ralstonia) solanacearum (E.F. Smith) Bergey.

Złośliwość Bardzo niebezpieczna choroba kwarantannowa, w wyniku porażki rośliny umierają. Wpływa głównie na ziemniaki i pomidory. Jest szeroko rozpowszechniony w regionach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym, gdzie patogen 3 ras jest rozpowszechniony. Ponadto patogen występuje w wielu krajach Europy, a także w Rosji, głównie na sadzeniach ziemniaków..

Objawy więdnięcia bakterii pomidora

Gdy rośliny dotknięte są ostrą formą więdnięcia bakterii, pomidory zaczynają więdnąć szybko i umierają z czasem, bez żadnych widocznych objawów: zażółcenie liści, opóźnienie wzrostu.

W postaci przewlekłej brązowe podłużne paski prześwitują przez naskórek na łodydze, często powietrzne korzenie tworzą się na podstawowej części łodygi. Liście są jasnozielone lub żółte, często tylko po jednej stronie rośliny - dotknięta roślina ma zahamowany wzrost, a narządy generatywne są słabe, owoce są mniejsze i kruszą się. Na odcinku łodygi widać brązowożółty kolor pierścienia dotkniętych naczyń, które są wypełnione śluzową masą bakterii. Jeśli ściśniesz trzon, zobaczysz, jak elementy rdzenia zaczynają się złuszczać, rdzeń rozkłada się i w rdzeniu tworzy się wgłębienie. Na owocach pojawia się rodzaj zgnilizny wierzchołków: zewnętrzna część chorej tkanki jest brązowa, gęstsza brązowa kula o średnicy 1-3 cm powstaje głębiej. Możliwe jest uszkodzenie nasion.

Biologia patogenu bakteryjnego więdnięcia pomidora

Bakterie żyją w glebie i penetrują korzenie roślin, skąd następnie przenoszą się do łodygi. Rozprzestrzenianie się patogenu przez szklarnię występuje głównie w procesie pielęgnacji roślin i kroplami wody do nawadniania. Podczas rozwoju choroby bakterie przenikają do korzeni, powodując rozszerzenie naczyń. W wyniku zablokowania układu naczyniowego u podstawy rośliny pomidory więdną. Podczas deszczowej pogody śluz jest uwalniany z pęknięć i części dotkniętych naczyń - wysięk bakterii, jest to główny objaw bakteryjnego więdnięcia pomidora. Okres utajony jest niestabilny i trwa ponad 2 miesiące.

Rozpoznanie sprowadza się do mikroskopowych i enzymatycznych testów na oksydazę i ureazę. W celu identyfikacji patogenu dobre wyniki uzyskuje się metodą pośredniego barwienia immunofluorescencyjnego i testu patogeniczności na pomidorach.

Środki ochronne przed bakteryjnym więdnięciem pomidora

Czynnik sprawczy bakteryjnego więdnięcia pomidora, wraz ze zebranymi bulwami ziemniaka, jest dobrze zachowany w przechowalniach ziemniaków, skąd można go przenieść do szklarni, w których uprawia się pomidora. Dlatego przede wszystkim przeprowadzają zestaw kwarantanny w kompleksach szklarniowych.

Dotknięte rośliny usuwa się, roztwór 0,6-1,0 Fitolawiny-300 (w promieniu 7-10 metrów) dodaje się do korzeni sąsiednich roślin w ilości 200 ml na studzienkę, co hamuje rozprzestrzenianie się choroby. Rośliny opryskuje się roboczym roztworem Fitolavin-300 o tym samym stężeniu z dodatkiem 0,15 ciekłego szkła. Film, który tworzy się w wyniku tego na roślinach, ochroni rośliny przez 2-3 tygodnie przed infekcją.