Żuk mielony

Chrząszcz mielony lub turun chlebowy - Zabrus tenebrioides

Taksonomia. Coleoptera Squad (Chrząszcze) - Coleoptera- rodzina chrząszcza ziemnego - Carabidae

Na Ukrainie chrząszcz mielony jest powszechny w stepie i stepie leśnym aż do południowego Polesia, ale strefa masowego rozmnażania się obejmuje całą stepową część. Świnia pszeniczna wyrządza największą szkodę pszenicy, ale ogólnie niszczy żyto, kukurydzę, proso, owies, ryż, sorgo, grykę, a także słonecznik itp. Chrząszcz ma 5-segmentowe łapy i nitkowate anteny, żywiczną czarną, długość ciała 12-16 mm Na pierwszej parze nóg kości piszczelowej z nacięciem przed wierzchołkowym, którego nie ma u drapieżnych chrząszczy Carabus i Calosoma, ostrogi są umieszczone na górze i na dole polędwicy.

Wypukłe Elytra z głębokimi, drobno spiczastymi rowkami Anteny, piszczeli, tarsi brązowo-czerwone. Jajka - 2-2,5 mm, owalne, mleczno-białe. Samice układają je pojedynczo w glebie w małych jaskiniach. Jedna samica składa 50–70 jaj, maksymalnie - do 270 jaj.

Larwa chrząszcza mielonego, do 28 mm, ma trzy wieki, które różnią się wielkością główki i tułowia. U larw pierwszego wieku szerokość kapsułki wynosi 1,1-1,2 mm, druga 1,65-1,85, trzecia 2,25-3,1 mm, długość ciała wynosi odpowiednio 5-12-10-20-18 - 28 mm. Głowa i klatka piersiowa segmentów larw są ciemnobrązowe, brzuch larw I, II, a w połowie III wieku szaro-zielony, larwy, które kończą karmienie, są białe, przed potomstwem są to lalki kremowe, chrząszcze ziemne, białe, z dwoma krótkimi kolcami w odbycie są w glinianej kołysce.

Chleb mielony zimuje w stadium larwalnym w glebie na głębokość 30-40 cm, a chrząszcze często hibernują. Wiosną karmienie larw rozpoczyna się po rozmrożeniu gleby i trwa 5-7 tygodni. Szczeniają się w glinianych kołyskach na głębokości od 20-30 do 50-70 cm w regionach południowych pod koniec kwietnia - na początku maja, w północnej części pasma w drugiej połowie maja. Rozwój Pupy trwa 15-25 dni. Chrząszcze, chrząszcze mielone pojawiają się podczas formowania pszenicy ozimej i innych ziaren, masowo - w fazie dojrzałości mleka i żywią się ziarnem przed zbiorem. Chrząszcze żywią się w nocy na wierzchach roślin ziarnem, które wylewa się, gryząc jego zawartość, czasami jedzą łuski, markizy, a ponadto chrząszcze wybijają wiele nienaruszonych ziaren z uszu na ziemi. W upalnych suchych latach chowają się w glebie na głębokości 10-50 cm, gdzie znajdują się w stanie letniej diapauzy. Jaja samic chrząszcza są składane w sierpniu.

W sprzyjających warunkach nawilżania gleby chrząszcze mielone łączą się w pary i składają jaja w specjalnych małych komorach w glebie na głębokość 10 cm. Jedna samica składa 50–70 jaj, maksymalnie do 270. W suchą pogodę płodność samic chrząszcza gwałtownie spada. Rozwój zarodkowy trwa około 10-15 dni.

Wylęg larwy chrząszcza obserwuje się od końca sierpnia do początku mrozu. Larwy żyją w norkach w glebie i żerują w nocy na liściach pędów sadzonek, a następnie na sadzonkach upraw ozimych (jesienią i wiosną), często liście są moczone i wciągane w norki. W miejscach gromadzenia się larw umierają rośliny i tworzą się plamy w postaci łysych plam na uprawach. Po przezimowaniu larwy wznawiają żerowanie na uprawach ozimych przed potomstwem. Rozwój Pupy trwa 15-25 dni. Jedno pokolenie rozwija się przez cały rok.

Środki ochrony pszenicy ozimej przed

Szybkie zbiory, redukcja strat ziarna, ściernisko i orka za pomocą przedpłużków. Terminowe niszczenie pędów padlinożercy, w których mogą gromadzić się chrząszcze.

Najbardziej odpowiednie zaprawianie nasion środkiem owadobójczym Kruiser (0,5 l / t). Insektycydy traktowane Aktar (0,1 kg / ha) i euforią (0,2–0,3 l / ha) są przeprowadzane przeciwko młodym larwom podczas ich aktywnego karmienia.

Zdjęcie chleba mielonego: