Masowa hodowla lacewing zwykła

Obecnie istnieje wiele technologii masowej hodowli lacewing zwykłych. Wszystkie technologie hodowlane tego drapieżnika zapewniają dużą ilość tego entomofaga przy stosunkowo niskim koszcie. Masowa hodowla laceworm zwykłych obejmuje następujące operacje technologiczne: pozyskiwanie pokarmu dla lacewormacacs (jaja moli zbożowych lub innych owadów, a także sztucznych pożywek), inkubowanie jaj drapieżników, indywidualne lub grupowe hodowanie laceworms, utrzymanie dorosłych owadów, pozyskiwanie jaj, gromadzenie i zachowanie biomateriału. Zgodnie z parametrami środowiskowymi gatunku na każdym etapie technologii hodowlanej konieczne jest stworzenie określonych warunków temperatury i wilgotności, a także zapewnienie entomofagowi wysokiej jakości żywności. Większość przemysłowych lacewings hodowanych w biolaboratorze z wykorzystaniem jaj moli zbożowych jako pokarmu dla larw (Sitotroga cerealella

Hodowla lacewing zwykła na jajach ćmy zbożowej

Liczne badania przeprowadzone przez krajowych i zagranicznych naukowców wykazały, że jaja ćmy zbożowej są kompletnym substytutem naturalnego pokarmu larw drapieżnych. Do karmienia larw zwykle stosuje się zarówno żywe (świeże) jaja sitogenów, jak i te, które straciły żywotność w wyniku długiego przechowywania w niskich temperaturach. Stwierdzono, że ich wartość odżywcza nie spada nawet podczas długotrwałego przechowywania (do trzech miesięcy). Pozwala to na ich gromadzenie.

Masowa hodowla lacewings zwykłych jaj moli zbożowych odbywa się zarówno w laboratorium, jak i w sposób zmechanizowany przy użyciu specjalnego sprzętu przemysłowego.

Laboratoryjna metoda masowej hodowli lacewing zwykła

Technologia hodowli laboratoryjnej lacewing obejmuje następujące operacje: uzyskanie hodowli macicy lacewing, inkubacja jaj, hodowla larw osobno lub grupowo, pozyskiwanie drapieżnych kokonów, utrzymywanie dorosłych owadów i przechowywanie biomateriału.

Hodowla macicy macicy

Hodowla laboratoryjna rozpoczyna się od pozyskania materiału macicy, który można uzyskać w innych laboratoriach biologicznych lub biofaboratach lub zebrać bezpośrednio w naturze. Zbieranie lacewings najlepiej wykonać pod koniec lata, łapiąc na światło dorosłe owady, w tym ultrafiolet, lub kosząc siatką motylkową w uprawach polowych, w których znajdują się mszyce, lub potrząsając nią w siatce motylkowej z drzewiastej roślinności. Przed zimowaniem dorośli znajdują się w uprawach owocowych, w ogrodach i parkach, na drzewach i krzewach, gdzie żyją, dopóki nie wyjdą na zimę w listopadzie. Dorosłe lakiery zebrane w drugiej połowie października już zaczynają wchodzić w diapauzę i zmieniają kolor z intensywnej zieleni na jasnozieloną, a następnie wraz ze spadkiem temperatury zmieniają kolor na żółto-zielony z brązowo-czerwonymi plamami na ciele.

Inkubacja jaj

Aby uzyskać larwy współwystępujące drapieżnika, świeżo ułożone (w ciągu 24 godzin) jaja lakowe umieszcza się w termostacie, gdzie przechodzą okres inkubacji w temperaturze 25 ° C i wilgotności względnej 80. Z uwagi na fakt, że larwy larw robaków wykazują bardzo wyraźny kanibalizm, dzień przed ich ponownym narodzeniem, to znaczy dwa dni po umieszczeniu w inkubacji, jaja larw robaków są pakowane w specjalnie wykonane klatki komórkowe do indywidualnej edukacji larw. Ten ostatni składa się ze stosu wykonanego z grubego papieru w postaci plastrów miodu, którego dnem jest gaz mielony, rozciągnięty na drewnianej ramie i pokrywki - szklanej płyty. Po złożeniu każda komórka w połączeniu z dnem i pokrywą tworzy izolowany indywidualny ogród o wymiarach 7 × 12–5,0 × 12,5 mm. Można korzystać z innych ogrodów..

Przygotowane jajka pakuje się przez rozproszenie, używając do tego zwykłego urządzenia pieprzowego, w ilości dwóch jaj na komórkę. Do wypełnienia jednego ogrodu potrzeba około 800 jaj, co odpowiada masie 34,8 mg.

Larva Care

Przez cały okres indywidualnego rozwoju larw karmi się je trzy razy. Karmienie larw larw robaków odbywa się przez rozproszenie jaj sitrogenów za pomocą tego samego urządzenia, co podczas pakowania jaj larw robaków. Pierwsza porcja jajek ćmy zbożowe wprowadza się jednocześnie z jajami entomofagowymi w ilości 2 mg na komórkę. Następnie układanie pokrywa się szkłem, a ogród umieszcza się w termostacie o temperaturze 25 ° C. Drugie karmienie larw przeprowadzane po osiągnięciu drugiego wieku lub pięć dni po pierwszym. Do tej pory ich żarłoczność była znacznie zwiększona, więc dawka jaj wzrosła do 14 mg na komórkę. W przeciwieństwie do pierwszego podczas drugiego karmienia, larwy drapieżników są wstępnie znieczulane dwutlenkiem węgla, a jaja sitotrogowe są równomiernie rozrzucane na szkle wstępnie nasmarowanym miodem i przykryte ogrodem. Aby przyspieszyć tę operację, zaleca się posiadanie dwóch szklanek do każdego ogrodu. Umożliwia to wstępne przygotowanie pokarmu dla larw entomofagów i zmianę karmy w ogrodach podczas karmienia. Przygotowane talerze z jedzeniem są przechowywane w lodówce przez trzy dni lub dłużej..

Trzecia porcja jaj dawaj, gdy larwy osiągną trzeci wiek, to znaczy trzy dni po drugim. Szybkość jaj w tym okresie zwiększa się do 16 mg na komórkę lub 6,4 g na ogród. Karmiąc larwy larw robaków w celu dozowania paszy, wygodnie jest stosować wcześniej przygotowane pomiary objętościowe o pojemności odpowiadającej pierwszemu, drugiemu, trzeciemu karmieniu. Trzy do pięciu dni po trzecim karmieniu larwy kończą karmienie i potomstwo. Jeśli przestrzegasz reżimu edukacyjnego z każdego ogrodu, możesz zdobyć 450 kokonów lacewing.

Proponuje się grupową metodę szkolenia larw laceworm. W larwach pierwszego i drugiego wieku, z pewną gęstością zdobyczy i optymalną temperaturą i wilgotnością, a także z wystarczającą ilością pożywienia, kanibalizm drapieżników można zminimalizować. Na przykład, trzymając larwy entomofaga w zwykłych półlitrowych słoikach po 100 osobników, można uzyskać do 91,7 larw w drugim stadium. Wzrost gęstości lacewings prowadzi do wzrostu kanibalizmu, a jego wydajność gwałtownie spada. Grupowa metoda utrzymywania larw larw robaka jest uzasadniona tylko w przypadku uzyskania larw drugiego stadium. Aby uzyskać imago, ta metoda jest niedopuszczalna, ponieważ larwy trzeciego stadium jedzą poczwarki.

Dbaj o dorosłych i zdobywaj jajka

Sześć do siedmiu dni po uformowaniu kokonów są przenoszone do specjalnych klatek w celu edukacji dorosłych owadów. Ogrody są wykonane w formie cylindrycznych pojemników o średnicy 30 cm i wysokości ściany 10 cm, do ich produkcji stosuje się winylowe tworzywo sztuczne, żelazo dachowe lub inny materiał. Jako spód stosuje się gaz mielony o rozmiarze oczek 1,5 × 1,5 mm. Szczyt ogrodu pokryty jest ciemną gęstą tkaniną lub papierem. Gaz młyński, papier lub szmatka są przymocowane do ogrodu za pomocą obręczy ładowanej specjalną śrubą. Na wewnętrznej części ścian ogrodu zainstalowane są uchwyty zmiennych płyt winylowych z tworzywa sztucznego, na które nakładane są krople karmy dla owadów. Każdy ogród może zawierać do 200 dorosłych drapieżników. Duże tłumy owadów w ogrodach prowadzą do zmniejszenia płodności entomofagów. Ustalono, że wraz ze zmianą gęstości lacew z 85 do 350 osobników na ogród płodność drapieżnika zmniejsza się trzykrotnie, a przy optymalnej gęstości masowe składanie jaj przez owady zaczyna się 10-15 dni wcześniej niż przy wysokiej gęstości.

Na płodność lacewinga duży wpływ ma charakter paszy imago. Najwyższą zdolność reprodukcyjną owadów obserwuje się podczas karmienia ich pokarmem węglowodanowo-białkowym. Drapieżniki mają wysoką płodność podczas karmienia samic laktozy maltozą w połączeniu z fruktozą, niższą płodność, gdy glukoza i sacharoza są wprowadzane do diety, a gdy sacharoza jest zastępowana cukrem, płodność owadów zmniejsza się 1,5-2,0 razy.

Miód i syrop cukrowy są zwykle stosowane jako źródło węglowodanów do karmienia dorosłych lacewings, a autolizat drożdży piwnych jest wykorzystywany jako karma białkowa. Do powyższej paszy dobrze jest dodać 2% roztwór chleba pszczelego. Dodanie nawet niewielkiej ilości chleba pszczelego do diety owadów wydłuża ich żywotność. Podczas karmienia jednym pokarmem węglowodanowym lub białkowym parametry biologiczne entomofaga są zmniejszone.

Technika karmienia owadów polega na tym, że miód lub drożdżowy autolizat nakłada się na wewnętrzne ściany wypustek w postaci naprzemiennych rzędów kropli. W ciągu pierwszych czterech do pięciu dni owady karmione są tylko miodem lub syropem cukrowym, a następnie autolizatem miodu i drożdży piwowarskich, z których każdy stosuje się osobno. Odległość między kroplami miodu powinna wynosić około 3 cm. Autolizat nakłada się na wypustki co dwa rzędy miodu. Liczba kropli miodu z rzędu na całej wysokości zakładki 10-12, drożdże - 5-6.

Podczas zmiany paszy, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się owadów, są one znieczulane. Aby to zrobić, użyj specjalnego urządzenia z zasysaniem powietrza (zwykły domowy wentylator jest zainstalowany na spodzie stołu z otworem wyciętym zgodnie ze średnicą ogrodu). Po włączeniu wentylatora owady są dociskane do dna klatki za pomocą strumienia powietrza. Obecnie górna tkanina lub papier z nałożonymi jajkami jest usuwana, a zakładki zmieniane.

Jaja są zbierane przez cięcie łodyg za pomocą maszynki do golenia. Należy jednak pamiętać, że w tym przypadku około 20 z nich umiera z powodu uszkodzeń mechanicznych. Bardziej wygodna metoda oparta na rozpuszczaniu łodyg jaj w 0,8 roztworze podchlorynu sodu. Aby to zrobić, papierową lub tkaninową górną część klatki z jajami lacewings zanurza się na 4 sekundy w wodnym roztworze podchlorynu sodu, uprzednio ogrzanym do 24 ° C. Następnie papier lub tkaninę utrzymuje się w powietrzu przez 16 sekund, a jaja myje się strumieniem wody na grubym sicie, suszy i stosuje zgodnie z przeznaczeniem.

Przechowywanie lakieru

Aby z powodzeniem stosować lacewing, ważne jest, aby zgromadzić wystarczającą ilość drapieżnika, aby w razie potrzeby można było uwolnić entomofag na dużych obszarach. W tym celu opracowano technikę ochrony lacewings na różnych etapach jego rozwoju..

Przechowywanie jaj. Optymalne warunki przechowywania jaja lacewskiego to temperatura 5 ° C i wilgotność względna 80-90. Tylko świeżo złożone jaja nadają się do konserwowania. W zależności od fazy rozwoju embrionalnego stopień przeżycia jaj podczas przechowywania jest różny. Najbardziej akceptowalne przechowywanie jaj, gdy okres przechowywania nie przekracza 20 dni. W tym okresie 76-96 zarodków pozostaje żywotnych. Dłuższe przechowywanie nie ma praktycznej wartości, ponieważ większość jaj w tym czasie traci żywotność. Tak więc, utrzymując jaja w ciągu 30-35 dni, umiera 36-50 zarodków.

Przechowywanie larwalne. Podobnie jak jaja, larwy larw robaków nie nadają się do długotrwałej ochrony. W niskich temperaturach są przechowywane przez 30-40 dni. Larwy pierwszego wieku są bardziej odpowiednie do tego. Larwy drugiego i trzeciego wieku można przechowywać do 20 dni. Przy dłuższym przechowywaniu ich żywotność maleje.

Przechowywanie kokonu. Zachowane są tylko te kokony, w których powstają poczwarki, to znaczy siedem dni po utworzeniu kokonu. Kokony z poczwarkami nie powstały, nawet podczas 10-dniowego przechowywania umierają (30-36). Pupa jest przechowywana w temperaturze 2 ° C i wilgotności względnej 75. Jednak największy wpływ na ich przeżycie ma czas przechowywania, który nie powinien przekraczać 10 dni. Dłuższy pobyt w niskich temperaturach prowadzi do znacznej śmierci owadów. Tak więc, jeśli jest przechowywany przez 20 dni, żywotność jest zachowana tylko u 41-52 poczwarek.

Przechowywanie dorosłych osobników rozrodczych. Najlepsze warunki dla zachowania dorosłych aktywnych owadów to temperatura 4 ° C i wilgotność względna 70-90. Dorosłe sznurówki są przechowywane w okrągłych sitach lub w szklanych półlitrowych lub litrowych słoikach. Aby zwiększyć całkowitą powierzchnię użytkową, w bankach umieszcza się poprzeczkę z tektury falistej, która dzieli bank na cztery sektory.

Do przechowywania stosuje się młode owady (samce i samice). Do 200 owadów umieszcza się w półlitrowym słoju; w bankach o większej pojemności ich liczba jest zwiększana zgodnie z objętością. Przed rozpoczęciem procesu przechowywania owady karmione są miodem przez pięć do siedmiu dni. W okresie przechowywania entomofagów okresowo (raz na pięć dni) karmi się je miodem lub syropem cukrowym. Owady przeznaczone do przechowywania nie dają drożdży autolizatu. Takie warunki umożliwiają długoterminowe zachowanie entomofagów (wskaźnik przeżycia 85-90) z zadowalającą zdolnością reprodukcyjną. Należy pamiętać, że długotrwałe przechowywanie aktywnych samic skraca ich żywotność.

Przechowywanie oczu dorosłych lacewing. Wspólne lacewing w cyklu życia ma wyobrażoną diapauzę, ta funkcja jest używana podczas przechowywania owadów. Warunki są dla nich wstępnie stworzone (krótki dzień trwający 10-12 godzin przez 22-34 dni), niezbędny do indukcji diapauzy w lacewing. Aby przyspieszyć proces przechodzenia owadów do stanu diapauzy, pasza białkowa jest w tym okresie wykluczona z diety i karmiona tylko syropem cukrowym. Podczas diapauzy lacewings nie składają jaj. Na zewnątrz od aktywnych różnią się kolorem ciała..

Szereg lakierów jest przechowywanych w temperaturze 5 ° C i wilgotności względnej 70. Podczas okresu przechowywania owady są stale karmione mieszaniną syropu cukrowego lub miodu z autolizatu drożdży piwowarskich. Jest to konieczne, aby zwiększyć płodność drapieżników..

Owady z zasięgu są bardziej odpowiednie do przechowywania niż osobniki aktywne. Nawet 150 dni po przechowywaniu przeżywa ponad 70 lacewings, a z 93 jaj można zregenerować do 93 żywych larw. Owady reaktywują się w okresie światła 16 godzin i w temperaturze powietrza powyżej 5 ° C.

Technologia zmechanizowanej hodowli lacewing zwykłych

W oparciu o wieloletnie badania laboratoryjne pracownicy Uzbekskiego Instytutu Badań Naukowych Ochrony Roślin (Taszkent) opracowali zestaw urządzeń (linii) do masowej hodowli lacewing. Zestaw urządzeń składa się z termostatu pokojowego z kontrolowanym mikroklimatem i trzech elementów zaprojektowanych do różnych operacji technologicznych w hodowli lacewing.

Powołanie, dane techniczne i zasada działania urządzeń do masowej uprawy lacewing zwykłych

Zmechanizowana linia przeznaczona jest do masowej hodowli lacewing zwykłych. Montowany jest w pomieszczeniach laboratoryjnych, w których sieci prądu elektrycznego 220/380 V, 50 Hz AC, zaopatrzenie w wodę, wentylacja, kanalizacja.

Wydajność tej zmechanizowanej linii wynosi 1,0 mln jajek lacewings dziennie. Główne elementy zmechanizowanej linii do hodowli lacewing zwykłych i główne wskaźniki funkcjonalne oraz cel poszczególnych jej części podano w tabela 1 i 2).

Tabela 1

Główne składniki linii masowej hodowli lacewing

Tabela 2

Główne wskaźniki funkcjonalne celu poszczególnych części sprzętu do masowej hodowli lacewing

Dozownik pokarmu dla larw larw robaków Jest przeznaczony do dozowania paszy w komórkach sześciokątnych, jest to rama z zainstalowanym perforowanym zbiornikiem paszowym.

Aby wszystkie larwy laceworm rozwijały się mniej więcej w tym samym czasie, do inkubacji pobierane są tylko świeżo złożone jaja. Jaja drapieżnika z jednej kolekcji miesza się z jajami sitotrogu w stosunku 5 mg sitotrogu na jajo lacewing i przy obliczaniu 17-20 g jaj sitotrogu na heksan.

Płytka dozująca zapewnia dostarczenie 10 mg paszy do każdej komórki sześciokątnej. Powtarzany opatrunek 10 mg w każdej komórce przeprowadza się po sześciu do ośmiu dniach w jednostce dozującej paszę. Po 12-15 dniach larwy, po zakończeniu rozwoju, wychowują młode w komórkach hekselu. Dwa do trzech dni po zaszczepieniu larw lub 15-17 dni po złożeniu jaj, heksan przenosi się do rośliny w celu usunięcia i zebrania kokonów.

Instalacja do usuwania i zbierania kokonów lacewing Przeznaczenie: do usuwania i zbierania kokonów lakieru z heksanu rys. 1. Urządzenie jest wyposażone w napęd elektryczny z przenośnikiem doprowadzającym sześciokąt. Ciśnienie w układzie pneumatycznym do wydmuchiwania kokonów w granicach 3-4 atm. obsługiwany przez kompresor. Na dole przenośnika znajduje się miska kokosowa z siatką gazową. Zebrane kokony umieszcza się w klatkach w celu wyjazdu dorosłych i dalszego ich utrzymania.

Pokój klimatyczny Zaprojektowany do hodowli dorosłych i larw larw robaków w optymalnych warunkach higrotermalnych. Powinien obsługiwać następujące parametry: temperatura powietrza 26 ± 1 ° C, wilgotność względna 70 ± 5, fotoperiod 10-18 godzin.

Proces technologiczny produkcji lacewing. Technologia zmechanizowanej hodowli lacewing składa się z następujących głównych procesów produkcyjnych:

1. Kolekcja naturalnych populacji entomofagów.
2. Przygotowanie pasz.
3. Zawartość dorosłych owadów w klatkach lub bankach.
4. Kolekcja jajek Lacewing.
5. Inkubacja jaj wylęgarskich.
6. Indywidualne rosnące larwy w heksach.
7. Usuwanie i zbieranie kokonów lacewing.
8. Umieszczanie kokonów w słoikach.
9. Powielanie biomateriału.
10. Przechowywanie biomateriału do użytku.

Dorosłe lacewing zawierają 150 sztuk w szklanych trzylitrowych słoikach. lub w specjalnych klatkach po 3,5 tys. Banki lub klatki są umieszczane na stojakach w pomieszczeniu termostatycznym z regulowanym fotoperiodem lub w szafce klimatycznej. Optymalna temperatura lacewing wynosi 24-26 ° C, wilgotność względna 65-70. Entomofag imago jest codziennie karmiony miodem i autolizatem drożdży piwnych. Paski ciemnej bawełny układane są w słoikach, na których samice sznurowane składają jaja. Jeśli lakiery są trzymane w bankach co drugi dzień, paski z ułożonymi jajkami, lakiery są usuwane z puszki i układane są czyste paski, jajka z lakierem są starannie cięte nożyczkami z części pasków, inne jajka stanowią produkty zbywalne. Pokrojone otwarte jaja laktacyjne miesza się z jajami sitotrogowymi w stosunku 5 mg jaj sitotrogowych na jedno jajo malarskie i, w oparciu o 17-20 g jaj sitotrogowych zmieszanych z jajami lakowymi w wskazanej proporcji, wylewa się na płytkę dozującą jednostki dozującej paszę. Po napełnieniu dawki jaj karmą do specjalnego urządzenia - sześciokąta, zamyka się pokrywką. Heksele są umieszczane na specjalnych stojakach (rys. 2)) w pomieszczeniu termostatycznym z regulowanym fotoperiodem w temperaturze 24–26 ° C, gdzie zawierają się przez 15–17 dni.

Siedem dni po zniesieniu przeprowadza się drugie karmienie larw larw robaków za pomocą dawki 17-20 g jajek sitotrogowych na heksel. Po 15-17 dniach pokrywy heksów są otwierane, a kokony laceworm są zbierane w instalacji w celu usunięcia kokonów (rys. 1) i 150 szt. ułożone w bankach lub klatkach. Larwy, które nie miały czasu na rozmnażanie, są umieszczane w probówkach z 1 próbki. i karmić sitotrogi jajami, aż zaczną się leczyć. Po rozpoczęciu odlotu imago proces reprodukcji powtarza się. Raz na cztery do pięciu dni banki dorosłych lacewings są zastępowane czystymi, ponieważ larwy regenerują się z jaj złożonych na ściankach puszek, wykazują kanibalizm i jedzą świeżo złożone jaja entomofaga.

Hodowla lacewing zwykłych na sztucznych pożywkach

Najbardziej obiecującymi podłożami paszowymi dla zwykłych larw larw robaków są mikrokapsułkowane pożywki, które pod względem właściwości fizycznych i składu biochemicznego naśladują naturalne pożywienie drapieżnika.

Opracowano formułę kilku płynnych sztucznych pożywek do treningu larw laceworm oraz instalację do pakowania pożywek w mikrokapsułki. Zastosowanie sztucznej pożywki z mikrokapsułkami pozwala obniżyć koszt jaj moli zbożowych o 90-92 i znacznie obniżyć całkowity koszt hodowli lacewing.

Rodzaje sztucznych pożywek i technologie ich wytwarzania

Wiadomo, że wspólne lacewing jest najskuteczniej stosowane w biologicznym zwalczaniu mszyc w fazie larw drugiego stadium. Do karmienia larw stosuje się kilka rodzajów pożywek hodowlanych (tab. 3)).

Tabela 3

Formulacja sztucznych pożywek dla larw zwyczajnych

Pożywki (I-III) są zalecane do karmienia larw od momentu odrodzenia do pierwszego stada i na początku drugiego wieku. Środowiska te są całkowicie wymienne i są stosowane w zależności od obecności niektórych składników w laboratorium biologicznym. Środa IV jest zalecana do szkolenia larw laceworm w drugim i trzecim wieku podczas reprodukcji populacji populacji laceworm laboratoryjnych.

Uzyskiwanie enzymatycznego hydrolizatu kazeiny

Przygotowanie 2. roztworu kazeiny. Kazeinę (30 g) mieszano z 1500 ml 0,01 n roztworu KOH w 40 ° C przez trzy godziny. Wartość pH monitoruje się co 15 minut i utrzymuje w zakresie pH 8 przez dodanie kroplami 0,1 n KOH. Powstały roztwór jest klarowną, wysoce opalizującą cieczą..

Hydrolizat trzustkowy. Pankreatynę (300 mg) miesza się z 5 ml 2 roztworu kazeiny w 0,01 n KOH w 40 ° C przez 40 minut. Powstały roztwór preparatu enzymatycznego dodaje się do większości roztworu alkalicznego kazeiny w trzech równych porcjach co 3 godziny. Po dodaniu ostatniej porcji enzymu roztwór miesza się przez kolejne 15 godzin w 40 ° C i pH 8.

Traktowanie pepsyną hydrolizatu trzustki. Pod koniec hydrolizy trzustki roztwór zakwasza się 2 n kwas siarkowy energicznie mieszając do pH 2. Pepsynę (300 mg) rozpuszcza się mieszając w 5 ml wody i wprowadza do zakwaszonego hydrolizatu w trzech równych porcjach co 3 godziny. Po dodaniu ostatniej porcji enzymu mieszaninę reakcyjną mieszano przez kolejne 15 godzin w 40 ° C i pH 2.

Pod koniec hydrolizy wkrapla się do niego nasycony wodny roztwór wodorotlenku baru do pH 7. Powstały osad siarczanu baru oddziela się przez wirowanie (5700 g, 5 ° C, 10 minut) i usuwa. Supernatant zatęża się do objętości 150 ml, stężony hydrolizat liofilizuje się. Liofilizowany enzymatyczny hydrolizat kazeiny jest białym bezpostaciowym proszkiem, łatwo rozpuszczalnym w wodzie. Wydajność 28,5 g (95).

Otrzymanie enzymatycznego hydrolizatu białka sojowego

Izolacja białka sojowego. Nasiona soi (375 g) rozdrabnia się w elektrycznym młynie, miesza z 1 l eteru naftowego, miesza przez godzinę w 20 ° C, osad oddziela się przez wirowanie (5700 g, 10 ° C, 5 min). Odtłuszczanie mąki sojowej powtarza się jeszcze dwa razy, po czym suszy się na powietrzu. Wydajność odtłuszczonej mąki wynosi 300 g (80). Otrzymaną mąkę sojową intensywnie miesza się z 3 l wody destylowanej przez godzinę w temperaturze 20 ° C..

Część nierozpuszczalną oddzielono przez wirowanie (5700 g, 10 ° C, 30 minut) i wytrącono, supernatant zakwaszono kroplami 0,1 N kwasu chlorowodorowego do pH 4,5 mieszając i pozostawiono na 1 godzinę w 20 ° C. Osad oddzielono przez wirowanie (5700 g, 10 ° C, 10 minut), przemyto zimną wodą (3 x 100 ml), supernatant i popłuczyny odrzucono. Osad zmieszano z 0,5 l wody, do mieszaniny wkroplono 0,1 n KOH do pH 8, sklarowano przez wirowanie (5700 g, 10 ° C, 30 min). Supernatant zakwaszono 0,1 N kwasem solnym do pH 4,5, mieszaninę mieszano przez jedną godzinę w 20 ° C. Ponownie wytrącone białko oddzielono przez wirowanie (5700 g, 10 ° C, 30 minut), przemyto zimną wodą (3 x 100 ml) i liofilizowano. Wydajność liofilizowanego białka wynosi 30 g (10).

Przygotowanie drugiego roztworu białka sojowego. Zliofilizowane białko (30 g) mieszano w 40 ° C z 1500 ml 0,01 N roztworu KOH przez 3 godziny. PH roztworu utrzymywano dodając kroplami 0,1 N KOH do ośmiu. Następnie roztwór ogrzewa się w łaźni wodnej (90–95 ° C, 30 minut) i chłodzi do temperatury pokojowej.

Przetwarzanie powstałego roztworu za pomocą pankreatyny. Pankreatynę (1 g) rozpuszcza się w 5 ml 2 roztworu białka sojowego z mieszaniem przez 40 minut. Powstały roztwór dodawano w trzech równych porcjach do głównej objętości roztworu białka sojowego co 3 godziny. Czas trwania hydrolizy enzymatycznej wynosi 48 godzin (40 ° C, energiczne mieszanie).

Traktowanie pepsyną hydrolizatu trzustki. Pod koniec hydrolizy trzustki, 2N roztworu kwasu siarkowego, pH hydrolizatu doprowadza się do dwóch. Następnie 300 mg pepsyny rozpuszcza się w 5 ml wody i dodaje w trzech równych porcjach do hydrolizatu białka sojowego co 3 godziny. Czas hydrolizy wynosi 24 godziny przy pH 2, 40 ° C przy energicznym mieszaniu.

PH roztworu doprowadzono do pH 7 przez dodanie nasyconego wodnego roztworu hydratu tlenku baru. Osad usunięto przez odwirowanie (5700 g, 10 ° C, 10 min), supernatant liofilizowano.

Liofilizowany enzymatyczny hydrolizat białka sojowego jest żółtawym bezpostaciowym proszkiem rozpuszczalnym w wodzie. Wydajność - 20 g (66).

Oba preparaty enzymatycznych hydrolizatów białkowych są przechowywane w hermetycznie zamkniętym szklanym pojemniku w temperaturze 5 ° C przez okres do 12 miesięcy.

Uzyskanie mieszaniny lipidów

W minimalnej ilości eteru siarkowego rozpuszcza się 1 g cholesterolu, zmieszany z 5 g oleju sojowego w 5 g lecytyny słonecznikowej. Eter siarki odparowuje się w temperaturze łaźni wodnej nie wyższej niż 40 ° C Mieszaninę można przechowywać w temperaturze 5 ° C przez rok..

Otrzymywanie ekstraktu drożdżowego

1,8 kg biomasy drożdży piwowarskich oddziela się od podłoża odżywczego przez wirowanie (5700 g, 4 ° C, 20 min).Saccharomyces cerevisiae) i przemyto dwukrotnie zimną wodą destylowaną. Autolizę przeprowadza się w 2,7 l wody o temperaturze 37 ° C (stosunek biomasy drożdży do wody wynosi 1: 1,5) przez dwa dni. Otrzymany autolizat odwirowuje się (5700 g, 4 ° C, 20 minut), przesącza przez filtr bakteryjny i liofilizuje. Wydajność liofilizowanego ekstraktu wynosi 10% surowych drożdży.

Liofilizowany suszony ekstrakt drożdżowy jest brązowym higroskopijnym bezpostaciowym proszkiem, rozpuszczalnym w wodzie bez pozostałości. Okres ważności w 5 ° C - co najmniej 12 miesięcy.

Uzyskanie wyciągu z kiełków pszenicy

330 g zarodków pszennych kruszy się w młynie elektrycznym, miesza z 0,9 l eteru naftowego i miesza przez 2 godziny w temperaturze 20 ° C. Osad oddzielono przez wirowanie (5700 g, 4 ° C, 10 min). Odtłuszczanie zarodków powtarza się jeszcze dwa razy, po czym suszy się je na powietrzu. Wydajność mąki beztłuszczowej 100 g (30,3).

100 g beztłuszczowej mąki z kiełków pszenicy (stosunek mąki do wody - 1:10) miesza się z wodą destylowaną i miesza przez kolejne 4 godziny w temperaturze 20 ° C. Osad oddzielono przez odwirowanie (5700 4 ° C, 20 min), a następnie ponownie ekstrahowano wodą (stosunek mąki do wody - 1: 5). Woda płucząca jest łączona i liofilizowana. Wydajność liofilizowanego ekstraktu z kiełków pszenicy wynosi 41 g (41).

Liofilizowany ekstrakt z kiełków pszenicy jest białym bezpostaciowym proszkiem, łatwo rozpuszczalnym w wodzie. Okres ważności w 5 ° C - co najmniej 12 miesięcy.

Przygotowanie pożywek

Środa 1. W 60 ml wody destylowanej rozpuszcza się 80 mg NaH2PO4 × 2H2O, 6 g sacharozy lub cukru spożywczego i 4,24 g ekstraktu drożdżowego. Mieszaninę trzymano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny, a następnie rozpuszczono w niej 4,32 g ekstraktu z kiełków pszenicy, 4,8 g peptonu, 0,25 ml 20% roztworu chlorku choliny (50 mg), 1 ml roztworu witaminy B12. 0,004 mg), 100 mg witaminy C, 24 mg barwnika (neutralna czerwień), 120 mg emulgatora (tween-80) i 120 mg mieszaniny lipidów. Całkowitą objętość pożywki dostosowuje się za pomocą wody destylowanej do 120 ml.

Po dodaniu każdego składnika mieszaninę dokładnie wytrząsa się. Końcowe mieszanie przeprowadza się za pomocą elektrycznego homogenizatora (8000 rpm / min, 2 min). Homogenizowane podłoże wzrostowe filtruje się przez szklany filtr Schott nr 3. Gotowe podłoże pakuje się w szklane ampułki, szczelnie zamyka i przechowuje w temperaturze minus 10 ° C. Dopuszczalny okres trwałości w tych warunkach wynosi nie więcej niż 6 miesięcy.

Środy II i III. Przygotowuje się go w taki sam sposób jak pożywkę I, ale zamiast peptonu dodaje się niezbędną ilość enzymatycznego hydrolizatu kazeiny.

Środa IV. Próbki soli mineralnych rozpuszcza się w 25 ml roztworu witaminy B2 (1 mg): K2HP04 × ZN20 - 160 mg, MgS04 × 7H20 - 50 mg, NaH2P04 × 2H2O - 80 mg i 20 mg inozytolu. Następnie dodaje się wstępnie przygotowane wodne roztwory witamin - 1 ml roztworu mieszaniny kwasu nikotynowego i pantotenianu wapnia (po 2 mg), 1 ml roztworu mieszaniny witamin B1 i B6 (po 0,5 mg), 1 ml roztworu biotyny (0,04 mg ), 1 ml roztworu witaminy B12 (0,004 mg), 54 ml roztworu kwasu foliowego (0,5 mg), 0,25 ml 20. roztworu chlorku choliny (50 mg) i 1 ml roztworu FeS04 × H20 (5 mg).

W powstałej mieszaninie minerałów i witamin rozpuszcza się 15 g sacharozy lub cukru spożywczego, 5 g enzymatycznego hydrolizatu kazeiny, 5 g enzymatycznego hydrolizatu białka sojowego, 100 mg witaminy C i 24 mg neutralnego czerwonego barwnika. Następnie do mieszaniny dodaje się 120 mg Tween-80 i 550 mg mieszaniny lipidów. Całkowitą objętość doprowadzono wodą destylowaną do 120 ml. Mieszaninę miesza się, filtruje i przechowuje w taki sam sposób, jak poprzednie media..

Pożywki to emulsje o gęstości około 1,075 g / cm3, nie rozwarstwione w ciągu dnia w temperaturze 5 ° C.

Produkcja osłonek kapsułek

Kompozycję skorupową wytwarza się w następujący sposób: 59,4 parafinę i 39,6 wosk pszczeli topi się w metalowej misce na kuchence elektrycznej w temperaturze 110-115 ° C, a następnie dodaje się 1 kwas oleinowy. Stopioną masę filtruje się przez warstwę waty, pakuje i przechowuje w metalowym pojemniku chroniącym przed kurzem. Utwardzony materiał skorupy jest żółtą amorficzną masą o temperaturze topnienia 85-90 ° C.

Podczas masowej produkcji powszechnego lakierowania zaleca się centralne wytwarzanie pożywek lub składników pożywek i otoczek kapsułek w wyspecjalizowanym przedsiębiorstwie.

Technika rozcieńczania lacewing na pożywkach mikrokapsułkowanych

Uprawa lacewings na pożywkach mikrokapsułkowanych, a także na wszelkich innych formach żywności obejmuje następujące główne procesy: zawartość imago, zbieranie jaj laceworm, inkubację jaj, przygotowanie i mikrokapsułkowanie sztucznych pożywek, hodowla larw, dorosłych owadów.

Zawartość dorosłych owadów i zbiór jaj. Imago znajduje się w cylindrycznych klatkach o średnicy 20 cm i wysokości 10 cm Ściany wykonane są z cienkiego winylowego tworzywa sztucznego o grubości 3-4 mm lub innego odpowiedniego materiału. Dno klatki składa się z gazy złożonej w dwóch warstwach, a okładka to ciemny, gęsty papier. Dno i pokrywa ładunku są przymocowane gumowym pierścieniem.

40-ty autolizat drożdży piwnych i miodu z pyłkiem jest wykorzystywany jako pasza dla dorosłych, co pomaga zwiększyć płodność dorosłych.

Autolizat i miód nakłada się na poszczególne kawałki gumy piankowej o wymiarach 30 x 20 x 5 mm, które następnie zawiesza się w klatkach. Dorośli pozyskani podczas reprodukcji populacji laboratoryjnej powinni być karmieni tylko miodem, a następnie autolizatem miodu i drożdży przez pierwsze cztery do pięciu dni po porodzie.

W jednej klatce trzyma się około 100 par owadów. Płodność jednej samicy z takim karmieniem i gęstością wynosi średnio 300 jaj na okres nieśności (20-25 dni). karmienie dorosłych i zbieranie jaj odbywa się ogólnie przyjętymi metodami przynajmniej raz dziennie. Klatki z dorosłymi owadami zawierają w 20-25 ° C i wilgotności względnej 70–80 w specjalnym pomieszczeniu lub pudełku.

Inkubacja jaj. Jajka lakowe otrzymane w ciągu jednego dnia są rozrzucane na szalkach Petriego i umieszczane w termostacie, w którym automatycznie utrzymywana jest stała temperatura 25 ± 1,5 ° C i wilgotność względna 75-80. W termostacie dodatkowo zainstalowane są lampy fluorescencyjne i urządzenia monitorujące światło dzienne. Taki termostat służy również do edukacji larw i zachowania imago..

Jednocześnie z inkubacją jaj zaczynają przygotowywać pożywki i kapsułkować je..

Przygotowanie i mikrokapsułkowanie pożywek hodowlanych. Technologia przygotowania pożywek kulturowych jest podana powyżej. Mikrokapsułkowanie przeprowadza się na specjalnej instalacji, której schemat przedstawiono na rys. 3.

Zasada działania instalacji jest następująca: schłodzony czynnik odżywczy ze zbiornika 1 wchodzi pod ciśnieniem do wewnętrznego kanału jednostki kapsułkującej 2. Równocześnie ze zbiornika 3 stopiony materiał skorupy wchodzi do szczeliny między wewnętrznymi i zewnętrznymi kanałami jednostki 2. Niezbędne warunki temperaturowe są utrzymywane w zbiornikach 1 i 3, w systemach zasilania skorupy 4 i pożywki 5 za pomocą ultra-termostatów 6 i 7. Niezbędne ciśnienie medium i skorupy jest wytwarzane za pomocą reduktora ciśnienia 8 i cylindra ze sprężonym azotem 9. W jednostce kapsułkowania 2 uzyskuje się efekt tworzenia się dwóch cieczy strumień pod wpływem napięcia powierzchniowego i spadków temperatury rozpada się na pojedyncze kapsułki z pożywką. Kapsułki twardnieją po upadku i są gromadzone w pojemniku 10.

Optymalny tryb pracy instalacji: ciśnienie w układzie wynosi 4,5 kg / cm2, temperatura medium wynosi 8-12 ° C, a temperatura powłoki 85-90 ° C. Powstałe mikrokapsułki mają kulisty kształt, o średnicy 400-600 mikronów, grubości powłoki 15-20 mikronów. Zawartość pożywki w mikrokapsułkach wynosi co najmniej 75-80 całkowitej masy. Prace nad instalacją z mikrokapsułkowaniem pożywek prowadzone są zgodnie z instrukcją jej użycia.

Mikrokapsułki mocuje się na szklanych płytkach za pomocą kleju, który jest piątym wodnym roztworem alkoholu poliwinylowego z dodatkiem azotanu srebra jako środka antyseptycznego.

Przygotuj klej w następujący sposób: 50 g proszku alkoholu poliwinylowego rozpuszcza się w szklanej kolbie z 700 ml wody destylowanej (temperatura łaźni wodnej 70–80 ° C). Przygotowany roztwór alkoholu poliwinylowego schładza się do temperatury pokojowej i wprowadza się do niego 2 ml uprzednio przygotowanego 0,05 roztworu azotanu srebra. Następnie całkowitą objętość dostosowuje się do 1000 ml. Klej można przechowywać w zamkniętym pojemniku w temperaturze 3-7 ° C przez dwa miesiące. Szklane płytki z mikrokapsułkami sklejonymi w jednej warstwie i umieszczonymi w eksykatorach można przechowywać w lodówce przez 10-12 dni w temperaturze 3-7 ° C i wilgotności względnej 70-90 (w eksykatorach).

Lista materiałów niezbędnych do przygotowania podłoża hodowlanego i podłoża otoczki kapsułki:

1. Pepton.
2. Enzymatyczny hydrolizat kazeiny.
3. Hydrolizat enzymów białkowych soi.
4. Ekstrakt Z Kiełków Pszenicy.
5. Ekstrakt drożdżowy.
6. Sacharoza.
7. Hydratowany tłoczony olej sojowy.
8. Lecytyna słonecznikowa.
9. Cholesterol.
10. Chlorek choliny.
11. Kwas askorbinowy.
12. Cyjanokobalamina (B12).
13. Kwas nikotynowy.
14. Pantotenian wapnia.
15. Chlorek tiaminy.
16. Chlorek pirydoksyny (B6).
17. Ryboflawina (B2).
18. Kwas foliowy.
19. Biotyna.
20. Inozytol.
21. Fosforan sodu monopodstawiony.
22. Fosforan potasu dipodstawiony.
23. Siarczan magnezu.
24. Utleniony siarczan żelaza.
25. Barwnik neutralny czerwony.
26. Twin 80.
27. Wosk parafinowy.
28. Wosk pszczeli.
29. Kwas oleinowy.
30. Alkohol poliwinylowy.
31. Ester metylowy kwasu P-hydroksybenzoesowego.

Larva Care. Wylęganie i rozwój larw odbywa się w wyspecjalizowanych klatkach, które składają się z dwóch płytek o wymiarach 18–24 cm i między nimi papierowej zakładki.

Papierowe zakładki dezynfekuje się wstępnie przez zanurzenie w alkoholowym roztworze metabenu (kwas metylo-paraoksybenzoesowy) i kwasu sorbinowego (1 g metabenu i 2 g kwasu sorbinowego rozpuszcza się w 1 litrze alkoholu etylowego). Roztwór jest przygotowywany wcześniej i przechowywany w lodówce w naczyniu z mielonym korkiem. Po przetworzeniu zakładki suszy się przez kilka godzin w powietrzu.

Po trzech dniach trzymania w termostacie, jaja szewca są równomiernie rozrzucone po komórkach wypustek w ilości jednego lub dwóch jaj na komórkę. Lakiery są ponownie umieszczane w termostacie, gdzie utrzymuje się 16-godzinne światło dzienne. Po rozpoczęciu wykluwania się larw górną płytkę klatki zastępuje się płytką ze sztucznie zamkniętym pożywką. Aby wykształcić larwy od momentu odrodzenia do pierwszej pleśni wystarczy raz zmienić płytkę z jedzeniem (dwa do trzech dni po odrodzeniu). Wydajność larw drugiego stadium wykorzystywanych do masowej produkcji w szklarni wynosi 60–70.

Ustalono, że aby uzyskać pełnoprawne dorosłe owady i zwiększyć ich plon, konieczne jest karmienie larw pierwszego wieku jajami ćmy zbożowej, a następnie larw drugiego i trzeciego wieku w celu uprawy na sztucznym mikrokapsułkowanym podłożu odżywczym IV, które najbardziej zaspokaja potrzeby żywieniowe larw tych stuleci. Płytki z kapsułkowanym jedzeniem zmienia się w taki sam sposób, jak w pierwszym wieku, raz na dwa do trzech dni. Spożycie jaj ćmy zbożowej przy takim schemacie reprodukcji populacji stanowi zaledwie 8-10 całkowitego zapotrzebowania na paszę. Do hodowli 1000 larw w pierwszym wieku konieczne jest wydanie około 35 g sztucznej paszy (średnia I-III), do hodowli larw w drugim i trzecim wieku podczas reprodukcji populacji - 60-70 g (średnia IV).

Pierwsze owady dla dorosłych. Papierowe zakładki z kokonami sześć do siedmiu dni po pokryciu larw przenosi się do dorosłych klatek. Odrodzenie dorosłych owadów następuje od ósmego do dziewiątego dnia. Wydajność normalnie uformowanych dorosłych sięga 70. Latające owady są karmione, jak pokazano powyżej. Składanie jaj zwykle rozpoczyna się od sześciu do ośmiu dni po odrodzeniu imago..