Turzyca nie jest chwastem, ale prawdziwą ozdobą tego miejsca

Turzyca jest trawiastą byliną, której kilkaset gatunków „żyje” na całym świecie. W wielu językach (w tym rosyjskim) jego nazwa jest związana ze słowami „cięte” lub „piła”, które wyraźnie charakteryzują ostre krawędzie płaskich liści wyposażonych w mikroskopijne zęby piłokształtne.

A jeśli niektóre rodzaje turzycy wyglądają dla siebie całkiem zwyczajnie - szaro-zielone murawy z nieokreślonymi kłoskami kwiatostanów - to inne, ze względu na niezwykłą kolorystykę, kształt lub wielkość liści, kwiatostanów i owoców, są prawdziwymi gatunkami dekoracyjnymi i bardzo bezpretensjonalnymi, a za to zasługują na miłość wielu krajobrazów projektanci.

• 

  Jeśli twoja strona jest zacieniona i dobrze nawilżona, to turzyca Gray będzie świetnie wyglądać z paprociami, brunnerami, azhikiem i zelenchukiem.

  Wyróżnia się bardzo oryginalnymi owocami, dla których otrzymał nazwę „turzyca porannej gwiazdy”. Duże worki nasienne tej turzycy tworzą niemal kulistą gwiazdę.

  Turzyca szara preferuje żyzne, wilgotne iły z reakcją gleby bliższą neutralnej. Wytrzymuje tymczasowe powodzie. Odnosi się do wczesnego wzrostu.

  Tworzy powolne zasłony w kształcie wzgórza o wysokości do 90 cm. Liście są zielone, twarde, płaskie, skierowane pionowo. Kwitnie w czerwcu-lipcu z żółto-zielonymi kwiatami. Po kwitnieniu powstają sadzonki w kształcie maczugi sadzonek o jasnozielonym kolorze o średnicy 2-4 cm, które nie tracą swojej atrakcyjności do końca sezonu.

  Roślina jest odporna na zimę, nie wymaga schronienia na zimę. Propagowane przez podział kłącza na wiosnę lub nasiona.

  Służy do pojedynczych nasadzeń, tworzenia granic i granic, jako roślina akcentująca w naturalnych rabatach kwiatowych, masowo - wzdłuż brzegów zbiorników wodnych.

  Turzyca Morrova lub japoński (Carex morrowii)

  

  Turzyca, pochodząca z górskich lasów Japonii, również nie lubi słońca, zwłaszcza bezpośredniego, ale regularne opryskiwanie i obfite podlewanie jest bardzo „szanowane”. Ze względu na swój niewielki rozmiar i stosunkowo krótki kłącze może być uprawiany zarówno jako roślina ogrodowa, jak i wewnętrzna (balkonowa).

  Turzyca Morrova woli żyzne, wilgotne gliny, a reakcja gleby jest bliższa neutralności. Nie lubi długotrwałej powodzi. Odnosi się do uprawy na zimno.

  Tworzy gęste, prawie nierozkładające się guzki o wysokości do 30-40 cm Liście są szorstkie, sztywne, płaskie, zakrzywione łukowate, otoczone lekkimi podłużnymi paskami. Kwitnie w czerwcu i lipcu z brązowo-zielonymi kwiatami zebranymi w cienkie kłoski.

  Roślina jest odporna na zimę, nie wymaga schronienia na zimę. Propagowane przez podział kłącza na wiosnę lub nasiona.

  Stosowany do pojedynczych nasadzeń, tworzenia granic i obramowań, sadzenia krzewów jako okrywowej, w ogrodach skalnych, w pojemnikach.

  Formy dekoracyjne i gatunki:

• Variegata - liście są jasnozielone z kremowymi paskami na krawędziach (w zależności od składu gleby różnorodność może być bardzo subtelna).
• Złoty zespół - z żółtawo-kremowymi paskami na liściach.
• Evergold - z kremowo-żółtymi liśćmi z zieloną obwódką.
• Srebrny frędzel - ze srebrno-białymi liśćmi ze szmaragdowo-zieloną obwódką.
• Taniec lodu - z szeroką kremową białą obwódką prześcieradła.

Turzyca Buchanan lub Buchanan lub Busanan (Carex buchananii)

Natomiast turzyca pochodząca z Nowej Zelandii preferuje wyłącznie miejsca słoneczne..

Turzyca Bukhanana uwielbia żyzne, wilgotne gliny z reakcją gleby bliższą neutralnej, zawsze z dobrym drenażem. Nie toleruje zarówno zakleszczenia, jak i przesuszenia. Odnosi się do uprawy na zimno.

Tworzy gęste zasłony przypominające fontanny do 60 cm wysokości. Liście są brązowawe z zauważalnym brązowym odcieniem, sztywne, płaskie, bardzo wąskie (owłosione), proste w młodym wieku, później z zakrzywionymi końcami. Kwitnie w czerwcu i lipcu ze srebrnymi kłoskami.

Roślina nie jest bardzo odporna na zimę, ponieważ zimozielona może być uprawiana w południowej Rosji z lekkim schronieniem. Propagowane przez podział kłącza na wiosnę lub nasiona.

Jest stosowany jako roślina okrywowa do sadzenia w pobliżu wody, do tworzenia granic i granic, do granicznych ścieżek w połączeniu z zielonymi roślinami lub drzewami iglastymi. Nadaje się do uprawy w pojemnikach. Świetnie wygląda w szronie i przy pierwszym śniegu.

Formy dekoracyjne i gatunki:

• Viridis - z niebiesko-zielonymi liśćmi.
• Czerwony kogut - z wyraźnie czerwonawymi liśćmi.

Turzyca w kształcie poduszki lub mocna (Carex firma)

W naturze ta „zwarta” turzyca rośnie w strefie subalpejskiej górzystych regionów Europy na skalistych zboczach..

Turzyca w kształcie poduszki rośnie szybko i tworzy piękne, gęste, twarde dno w kształcie poduszki o wysokości nie większej niż 10 cm. Ta wyjątkowo bezpretensjonalna roślina bez długich kłączów rośnie na prawie każdej glebie (z wyjątkiem stale mechowatych i silnie kwaśnych) i w każdym świetle, chociaż preferuje bogatą w próchnicę wapienną glebę . Kwitnie w czerwcu i lipcu z ciemnymi kłoskami.

Ten typ turzycy jest szczególnie spektakularny na kościach skokowych i murach oporowych w ogrodach skalnych.

Formy dekoracyjne i gatunki:

• Variegata - liście są jasnozielone z kremowymi paskami na krawędziach.

Góra turzyca (Sarekh montana)

Turzyca górska woli miejsca słoneczne z suchymi piaszczystymi glebami. I jest bardzo mrozoodporny, może wytrzymać spadki temperatury do –28 ° С.

Szybko rośnie i tworzy gęste darń z krętymi pędami o wysokości do 30-60 cm, liście jasnozielone, miękkie, płaskie i wąskie (tylko 2 mm szerokości), zimą nabierają brązowego odcienia. Kwitnie w maju z brązowo-zielonymi kłoskami.

Roślina ma dobrą odporność na zimę. Propagowane przez podział kłącza na wiosnę lub nasiona.

Nadaje się do skalistych zjeżdżalni, do tworzenia ramek i mixborderów.

Turzyca wysoka (Carex elata)

A ten gatunek turzycy grawituje na wilgotnych i podmokłych glebach, doskonale przetrwa w płytkiej wodzie lub podmokłej łące.

Wysoka turzyca preferuje żyzne, nawilżone iły i torfy, a reakcja gleby jest bliższa neutralności. Może rosnąć w dowolnym świetle, ale w głębokim cieniu leży na ziemi.

Tworzy wysokie nierówności do wysokości 1 m. Liście są szorstkie, sztywne, płaskie, wystające, łukowate, stopniowo wyostrzone. Kwitnie w maju-czerwcu z brązowymi kłoskami.

Roślina jest odporna na zimę, nie wymaga schronienia na zimę. Po pierwszej jesieni mróz szybko żółknie. Propagowane przez podział kłącza na wiosnę lub nasiona.

Służy do ozdabiania średnich i dużych stawów w naturalnym stylu, na brzegach strumieni, może być uprawiana w pojemniku.

Kolor liści dziko rosnących form jest szaro-zielony. W kulturze hodowane są odmiany tej turzycy o złotych liściach, liściach z żółtą obwódką i żółtych liściach z zieloną obwódką.

Najpopularniejszą formą dekoracyjną jest Aurea syn. Bowles golden. Turzyca jest niska, o żółtych liściach, czasem z zielonymi paskami na liściach.

Wśród różnorodnych turzyc, tych bezpretensjonalnych roślin, nie jest trudno znaleźć dekoracyjny kształt liścia dla dowolnego miejsca i rodzaju klimatu - niezależnie od tego, czy będzie to suche miejsce słoneczne, czy zacieniony staw, wystarczy poszukać.