Ogród wodny meynharda

Ponad 30 lat temu małżeństwo Minehard nabyło niezwykły kawałek ziemi. Nie było pomysłu na zrobienie z tego czegoś oryginalnego. Ale okoliczności zmusiły parę do stworzenia wymarzonego ogrodu.

Klaus i Renata Meinhard postanowili kupić działkę w Dolnej Saksonii, która znajduje się w północno-zachodniej części Niemiec. W przeciwieństwie do większości podobnych działek, ta znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie jeziora. Dla małżonków ta okoliczność była ważna, ponieważ uwielbiają kąpać się w chłodnej wodzie po męczącym dniu. Wydawało się, że lepsza strona nie może być pożądana.

Początek zmiany

Po pewnym czasie zmienił się właściciel zbiornika, który postanowił zająć się hodowlą ryb i zabronił wszystkim pływać. Następnie para Meinhard wpadła na pomysł zorganizowania stawu na ich stronie. I w tym celu należało ocenić jego potencjał.

Okazał się mały. Miejsce to było typową „niemiecką szóstą setną” - po obu stronach domu rosły drzewa i małe krzewy, a pośrodku znajdowało się zielone „miejsce” trawnika. Ten ostatni postanowił poświęcić się do przyszłego zbiornika.

Koparki i buldożery pracowały na miejscu trawnika, ponieważ nie można było ręcznie usunąć kilku warstw gleby. Ukształtowanie krajobrazu zajęło nie więcej niż 4 tygodnie. Przydał się także wykopany teren - w odpowiednich miejscach pozwolił na podniesienie ogólnego poziomu terenu na terenie i utworzenie stoku dla potoku. Strumień zakończył się małym, ale pięknym wodospadem wypełniającym jedno ze stawów..

W procesie formowania wodospadów nie było nawet konieczne wzmocnienie ścian betonowych wykopanych otworów. Właściciele terenu mieli szczęście - w ich składzie dominował piaskowiec o gęstej strukturze, więc okazało się, że wystarczy wyrównać ściany i położyć miski przyszłych stawów za pomocą folii hydroizolacyjnej. To prawda, że ​​bliskość zbiornika odegrała okrutny żart z właścicielami terenu - okazało się, że wody gruntowe leżą zaledwie pół metra od powierzchni ziemi.

Nowy wygląd ogrodu

W końcu okazało się, że: jeden basen i dwa stawy. Basen był wypełniony czystą wodą pitną, która jest chlorowana raz w tygodniu. Zainstalowano także filtry i jonizator. Piasek filtruje czystą wodę z małych cząstek brudu, a miedziowy jonizator hamuje wzrost glonów.

Strefa między basenem a ogrodem kwiatowym jest ciekawie zaprojektowana - wąska linia jest obsadzona bezpretensjonalnymi roślinami przybrzeżnymi. Są odporne na chlorowaną wodę, nie umierają, ale jednocześnie nie rosną szczególnie. Przeważnie tu rosną Ożypałka i sitniki.

Naturalne stawy są wypełnione źródlaną wodą. Zawiera dużo żelaza i niektóre rodzaje kwasów, przez co woda wygląda na nieco brudną. Pomimo nieatrakcyjnego wyglądu woda w stawach pozostaje czysta, nie kwitnie z powodu zarośli Pontederia. Stawy nie wywołują żadnych szczególnych zmartwień dla właścicieli - wystarczy oczyścić dno nagromadzonych osadów siatką tylko raz na kilka lat.

Rośliny przybrzeżne Klaus i Renata są okresowo przycinane (głównie późną jesienią) i wysyłane do przetwarzania do kompostownika. Dzięki temu dbanie o niezwykły ogród nie zajmuje dużo czasu. Jest jeszcze czas na twoje ulubione zabiegi wodne, które zaczynają się w kwietniu w temperaturze 15 ° C i kończą w październiku, kiedy woda ostygnie do 10 ° C.

Podczas spaceru po pokładach wydaje się, że po prostu szybujesz nad wodą, a stawy płynnie się ze sobą łączą. To oryginalne rozwiązanie nie pozwala pokryć ogrodu jednym spojrzeniem - musisz odbyć krótką podróż, aby poczuć piękno „ogrodu na wodzie”.

Z kolei „lustrzana” powierzchnia ogrodu wizualnie powiększa przestrzeń, niebo dosłownie rzuca się u twoich stóp i możesz do niej dotrzeć. Właściciele używają zarówno kolumn gabionowych, jak i dekoracji kwiatowych z pelargonie rozanne aby nadać Twojemu ogrodowi wyjątkowy charakter.

Tak więc dzięki okolicznościom para Meinhard stała się właścicielami wyjątkowego ogrodu. Ponadto, ku ich niewypowiedzianej radości, wystawiono na sprzedaż sam „staw rybny”, od którego wszystko się zaczęło. I para natychmiast go nabyła. Oznacza to, że wkrótce zostanie podjęta nowa oryginalna decyzja dotycząca zaprojektowania przybrzeżnej części jeziora.