Trymery i kosy: wybór, konserwacja, typowe usterki

Jednym z czasochłonnych zadań w lecie jest walka z trawą na terenie i wokół niego. Wydawałoby się, że minęło zaledwie kilka dni, a pokrzywa znów machnęła za płotem, a nasiona mniszka lekarskiego już miały latać. Ponownie nadszedł czas, aby uzbroić się i rozpocząć atak na „zieloną armię”.

Ale jak się uzbroić? Rynek oferuje wiele rozwiązań dla każdego smaku i budżetu. W tym artykule porozmawiamy o urządzeniach przeznaczonych do koszenia trawy. Nie tyle trawnika (są do tego kosiarki, poświęcony jest im osobny artykuł), ile to najczęstsze zioła, których nikt nie sieje i nie podlewa, ale mimo to rośnie bardzo szybko.

„Trudności z tłumaczeniem”

„Urządzenie do koszenia trawy, trzymane za ręce, pracujące z żyłką lub nożem” - jak to nazwać? Wydaje się, że pytanie jest elementarne: to, co jest omawiane, jest łatwe do wyobrażenia, ale istnieje problem z terminologią. Producenci mogą nie tylko nazywać je inaczej, ale tłumacze czasami wybierają zupełnie nieoczekiwane definicje. Staje się jeszcze bardziej zabawne, jeśli dokumentacja techniczna została napisana, powiedzmy, w Japonii, a następnie przetłumaczona na jakiś język europejski, a następnie na rosyjski. Być może w tej kategorii technologii małych silników można znaleźć najwięcej definicji, które oznaczają to samo. Czasami istnieją nazwy „kosiarka”, „kosiarka” lub „kosiarka ręczna”, niektóre modele nazywane są „kosami spalinowymi”. Wewnątrz produktów jednej marki jest to całkiem normalne, ale inne firmy pod tymi nazwami oznaczają zupełnie inną technikę.

Najczęściej stosuje się dwa inne terminy: trymer lub kosa. Jeden to śledzenie papieru z angielskiego, drugi z rosyjskiego. Użyjemy obu, ale dla każdej odmiany tej techniki - jej własnej wartości, w zależności od położenia silnika. Wszystko jest proste: w trymerze silnik znajduje się u dołu, obok urządzenia tnącego, u trymera - u góry, a moment obrotowy jest przenoszony przez wał.

Zwracamy również uwagę, że poszczególni producenci również na różne sposoby określają indywidualne cechy podkaszarek i kos, w szczególności kształt uchwytów. Ale więcej o tym później.

Co to są trymery i kosy

Możliwości podkaszarki lub wykaszarki zależą przede wszystkim od zainstalowanego na nich silnika. Istnieją tylko dwie opcje: elektryczna lub benzyna oraz trzy odmiany: silnik elektryczny może odbierać energię z sieci lub z akumulatora. „Kategoria wagowa” urządzenia zależy również od mocy silnika.

Najprostsze są trymery elektryczne. Ponieważ silnik znajduje się poniżej, jego ciężar nie może być zbyt duży: trzymanie go będzie niewygodne. Są to modele o mocy w zakresie 300-600 W, średnica żyłki 1,2-1,6 mm. Cel - głównie pielęgnacja trawy trawiastej.

Trymer do przycinania krawędzi. Koło podporowe w tym przypadku jest ogromną pomocą

W chwastach zużycie żyłki znacznie wzrośnie, ale jeśli go nie uruchomisz, możesz kosić „miękkie” młode chwasty. Nie ma przycinarek gazowych - ciężar jest za duży.

Elektryczne motokos ma większą moc, można użyć żyłki o grubości - 2 mm lub większej. Wielu naprawdę jeździ i jeździ. Jest łatwy w obsłudze, jedynym ograniczeniem jest kosić tylko w promieniu kilkudziesięciu metrów „od gniazdka”, ponadto będziesz musiał kontrolować przedłużacz. Moc - rzędu 1,0-1,3 kW, przewód sieciowy lub przedłużacz mogą nie wytrzymać dużego.

Akumulatorowe nożyce i kosy pojawiły się na rynku stosunkowo niedawno, ale ten kierunek jest bardzo obiecujący. Nowoczesne akumulatory niklowo-kadmowe i litowo-jonowe mogą pracować na jednym ładowaniu przez kilkadziesiąt minut, wystarczy to do koszenia obszarów o powierzchni kilkuset metrów kwadratowych. Na małą osobistą fabułę - dość.

Akumulator znajduje się w górnej części trymera, więc silnik może być mały lub dość mocny, jak mała kosa. Zwykle silnik umieszcza się na dole, aby nie marnować energii na obrót wału, ale są też modele z układem „motocos”. Wygoda - niezależność od kabla sieciowego, wadą jest wciąż dość wysoka cena. Jednak ich koszt stopniowo spada, a wielu producentów produkuje całe linie sprzętu ogrodniczego, które mogą działać na tej samej baterii, dzięki czemu możesz zaoszczędzić na zakupie.

Modele elektryczne są również interesujące, ponieważ wśród nich (szczególnie trymerów) najbardziej różnorodne decyzje projektowe. Produkty zorientowane są w dużej mierze na „słabszą płeć”; tutaj wygoda, lekkość i piękno są równie ważne..

Wybór w kategorii kos benzynowych jest jeszcze większy, choć problemy projektowe znikają w tle: kosy benzynowe są zasadniczo podobne. Przy porównywalnej mocy elektrycznych i lekkich skuterów benzynowych ich waga jest w przybliżeniu taka sama, ale górna granica mocy modeli benzynowych wynosi 34 KM. Nie są one jednak potrzebne w życiu codziennym, są to warkocze do długiej profesjonalnej pracy. Najpopularniejsza wartość mocy motokos to około 1 kW dla elektryczności i 1 KM. (0,7 kW) dla benzyny. W rzeczywistości są to plecionki o podobnej mocy: zużycie energii jest wskazane dla modeli elektrycznych, a moc wyjściowa dla modeli benzynowych.

Urządzenie do przycinania (kosy)

Silnik

Silnik elektryczny to urządzenie masowego użytku, dla użytkownika znajomość z nim zwykle odbywa się na poziomie „kliknięcia przycisku i obrotów”. Jeśli się nie obraca lub, co gorsza, pali, droga prowadzi do serwisu lub do narzędzia. W domu zwykle można tylko sprawdzić kontakty lub wymienić szczotki (w wielu silnikach nie ma szczotek).

Niektóre modele mogą zawierać dodatkowe elementy: urządzenie do utrzymywania jednolitej prędkości niezależnie od obciążenia, bezpieczniki chroniące przed przeciążeniem i zwarciem, niektóre wskaźniki LED (szczególnie odmiany akumulatorów), softstarty (typowe dla mocnych motokos ) Wszystko to, choć przydatne, nie jest regulowane w domu, nie jest naprawiane i bardzo rzadko się pogarsza. Niektórzy producenci umieszczają wszystko, czego potrzebują „domyślnie”: w końcu mówimy o małym i niedrogim obwodzie elektronicznym znajdującym się obok silnika. Same silniki są zasadniczo takie same..

W przypadku silnika benzynowego wszystko jest znacznie bardziej skomplikowane. „Klasyka gatunku” - łatwy i niedrogi dwusuwowy silnik - stopniowo traci popularność. Jest jeden powód - nieprzestrzeganie norm środowiskowych. Wielu producentów stopniowo zaczyna przestawiać się na bardziej złożone i droższe silniki. Ich wyższy koszt początkowy jest kompensowany w szczególności przez oszczędność paliwa podczas długotrwałej pracy: w końcu benzyna nie jest również tania, a w „dwusuwowym silniku” znaczna jej część jest po prostu tracona. „Niewłaściwe zużycie” paliwa można znacznie zmniejszyć, jeśli paliwo jest dobrze wymieszane w komorze spalania i stworzone są optymalne warunki do jego spalania. Możliwe jest również oczyszczenie cylindra powietrzem przed wlotem każdej nowej porcji mieszanki, aby całkowicie usunąć gazy spalinowe z komory spalania.

Te dwie technologie są obecnie wykorzystywane do produkcji nowych silników dwusuwowych. Różni producenci mogą je nazywać inaczej, ale te zmiany zapewniają zgodność co najmniej ze standardem Euro 2. W niektórych krajach sprzedaż urządzeń z tradycyjnymi silnikami dwusuwowymi jest po prostu zabroniona, nie mamy jeszcze takich ograniczeń. Silnik nie ma istotnych różnic technicznych „wewnątrz” silnika, czyli istnieje wiele różnic, ale nie można go naprawić w domu. Niemniej jednak w życiu codziennym silniki „giną” częściej w wyniku niewłaściwego użytkowania niż w wyniku zużycia lub błędnych obliczeń w projekcie. „Na zewnątrz” może być więcej różnic, tutaj, jak zawsze, interesujące są cechy konstrukcyjne i konserwacyjne filtrów powietrza i paliwa oraz dostępność systemów łatwego rozruchu: dodatkowe sprężyny w rozruszniku, podkładzie, a czasami automatyczne urządzenia dekompresyjne lub zawory dekompresyjne (są to różne systemy, zawór jest wciśnięty ręcznie „maszynę” można zobaczyć tylko podczas demontażu).

Silniki czterosuwowe są czasami instalowane na motokosa. Są bardziej niezawodne, przyjazne dla środowiska, nie wymagają dodawania oleju do benzyny i spuszczania mieszanki paliwowej ze zbiornika przed magazynowaniem. Ponadto takie silniki są mniej głośne, a ich dźwięk wydechowy nie jest tak ostry. To prawda, że ​​w przypadku silnika czterosuwowego konieczne jest wprowadzenie do projektu mechanizmu dystrybucji gazu i oddzielnego układu smarowania oleju silnikowego, w wyniku czego konstrukcja staje się bardziej skomplikowana i cięższa. Tak, a do działania synchronizacji wymagana jest dodatkowa moc silnika, co oznacza, że ​​moc wyjściowa nieznacznie spadnie. Ponadto nie można mocno przechylić zwykłego „czterosuwowego”: jeśli zatrzyma się dopływ oleju do części, silnik ulegnie awarii. Dopiero w ostatnich latach pojawiły się dość lekkie i kompaktowe silniki, które mogą pracować pod dużymi kątami nachylenia, prawie tak lekkimi jak dwusuwowy, ale z długim zasobem, co jest ważne dla profesjonalnego sprzętu.

Takie silniki są produkowane przez kilka firm, konstrukcja może różnić się sposobem przechowywania oleju w skrzyni korbowej po przechyleniu i doprowadzeniu do zaworów. Istnieją opcje pośrednie: „czterosuwowy”, pracujący na mieszance paliwowej. Nie potrzebują oleju silnikowego, smarowanie części następuje, jak w przypadku każdego dwusuwu, ze względu na olej w mieszance.

Brzana

Istnieją tylko dwa rodzaje prętów: proste i zakrzywione. I tutaj istnieje znacząca różnica między nożycami i kosami: w przypadku kosy wałek przechodzi przez pręt. Dlatego pręty motokos wyglądają dość prosto: stalowa lub aluminiowa rura o średnicy 22-28 mm. Wałek dla zakrzywionego pręta musi oczywiście być elastyczny, często kuty pręt jest ustawiony w linii prostej jako wał. Wał obraca się na łożyskach i jest wsparty wewnętrznie przez kilka dodatkowych łożysk, najczęściej tulei, ale spotykają się również łożyska kulkowe..

W pełni zmontowana mierzeja ma długość 1,5-2 m, nie zawsze jest łatwa do transportu i przechowywania, przynajmniej najprawdopodobniej nie wejdzie do bagażnika samochodu - będziesz musiał rozłożyć siedzenia. Niektóre modele są dostępne z dzielonymi prętami. To co najmniej oszczędza miejsce, a dla wielu producentów dodatkowe dysze mogą być przymocowane do „połowy” plecionki silnika, na przykład kosa, mini kultywator lub piła łańcuchowa - kosiarka do wysokości. Należy tylko wziąć pod uwagę, że dzielony pręt jest innym węzłem, jego elementy mogą się złamać, a taki warkocz będzie kosztował nieco więcej.

Motokosa z zakrzywioną sztangą

Osobny typ motokos - plecaki. Silnik jest zamontowany za plecami, z którego pochodzi elastyczny pręt, który łączy się ze sztywnym. Nie są używane w życiu codziennym, ale są wygodne w pracy zawodowej..

Pręty trymerów są zwykle wykonywane w połączeniu z tylnymi uchwytami. Nie przenoszą specjalnych obciążeń, długość pręta jest krótsza, same trymery są zaprojektowane do bardziej „delikatnej” pracy i mają więcej opcji. Często instalowana jest prowadnica teleskopowa, która pozwala zmniejszyć całkowitą długość podczas przechowywania (nawet o kilkanaście lub dwa centymetry) i wysunąć głowicę trymera pionowo lub pod innym kątem do pozycji dogodnej do koszenia krawędzi trawników.

Istnieją trymery, w których można regulować kąt nachylenia głowy względem pręta, pomaga to nie tylko przy dopasowaniu „dla siebie”, ale także na przykład podczas koszenia pod krzakami, ławkami lub nierównymi terenami, takimi jak alpejskie wzgórza. Są również odłączalne (tylko w celu zmniejszenia rozmiaru, inne urządzenia nie mogą być umieszczone na górze trymera, ale nie ma w nim nic oprócz drutu i przełącznika), a nawet składane odmiany. Ogólnie rzecz biorąc, jest to element, na którym „projektanci” i projektanci „schodzą”.

Do wygodnego koszenia trawnika pod ławkami, niskich zwisających krzewów itp. w przypadku większości trymerów można zmienić kąt między drążkiem a osią obrotu silnika

Motocosa ze składanym drążkiem jest znacznie wygodniejszy w transporcie - z łatwością mieszczą się w bagażniku samochodu

Skrzynia biegów

Z wyjątkiem „egzotycznej”, która jest nieco niższa, skrzynia biegów jest umieszczana na kosie za pomocą prostego (w skrajnym przypadku lekko zakrzywionego) drążka. Konieczne jest przeniesienie momentu obrotowego z pręta na urządzenie tnące, znajdujące się na dole pręta. W oplotach ze sztywnym wałem niezbędna jest przekładnia, a obciążenia elastycznego wału w pręcie prostym są zmniejszone. Technicznie skrzynia biegów to dwa koła zębate, ustawione pod kątem względem siebie, zamontowane w sumie na trzech lub czterech (wtedy można znaleźć określenie „wzmocniona skrzynia biegów”) łożyska kulkowe. Obudowa jest zwykle wykonana ze stopu aluminium, w lekkich modelach jest z tworzywa sztucznego. Większość skrzyń biegów jest serwisowanych, śruba znajduje się z boku obudowy, odkręcając ją, można uzupełnić zapasy smaru. Jeśli nie ma takiej śruby, zakłada się, że nie ma potrzeby serwisowania skrzyni biegów - smar jest zaprojektowany na cały okres użytkowania. Zmniejszenie biegów, przełożenie skrzyni biegów - w granicach 1,2-1,4, to znaczy moment obrotowy na wale wyjściowym jest wyższy, a prędkość jest mniejsza niż prędkość silnika.

Jeśli chodzi o „egzotyczne” - zwykłe przekładnie bezpośredniego opuszczania, znaczenie jest takie samo: zwiększenie „mocy”, a raczej nadal momentu obrotowego. Faktem jest, że silnik elektryczny o niskiej mocy, ale o dużej prędkości ma swoje zalety, a zbyt duża prędkość urządzenia do cięcia po prostu nie jest potrzebna. Takie przekładnie są umieszczone między silnikiem a wałem wyjściowym; skrzynia biegów może być montowana na motokos na dole lub na górze w obudowie. Jednak takie modele są dosłownie izolowanymi próbkami z całkowitej liczby na rynku..

Uchwyty

To jest dokładnie ta część, w której „trudności z tłumaczeniem” są szczególnie istotne, a projektanci pamiętają również o tym. Prawie zawsze na podstawie tekstu można zgadnąć, o co chodzi, ale czasem do zrozumienia potrzebne jest również zdjęcie. Prawa ręka może trzymać kosę za tylny uchwyt (głównie do zaczepów trymowania), za uchwyt na obudowie silnika (oplot elektryczny), przez pogrubienie między silnikiem benzynowym a drążkiem lub, symetrycznie po lewej stronie, przez odpowiedni uchwyt. Ważne jest, aby przycisk zasilania lub dźwignia były sterowane prawą, prowadzącą ręką, chociaż prawie wszystkie warkocze można zmienić na „leworęczne”. Ale rodzaj rączki jest wskazany w zależności od tego, co trzyma lewą rękę. Jest mniej opcji.

Najprostszym rodzajem uchwytu jest jego brak. Przednia rękojeść jest opcjonalna dla szczególnie lekkich trymerów o wadze do kilku kilogramów i mocy do 300 watów. W nieco mocniejszych modelach trymerów pojawia się mała, sztywno zamontowana poprzeczka umieszczona nad belką, którą można trzymać lewą ręką. Najczęściej nazywa się to T-kształtem.

Technicznie prosty, ale uniwersalny w kształcie litery D (ma również kształt pętli, ma również kształt litery O), przedni uchwyt jest umieszczony na listwach wykończeniowych i motokosa. Istnieje możliwość regulacji kąta nachylenia i prawie zawsze, z wyjątkiem niektórych trymerów, w zależności od wysokości położenia na drążku. Zdarza się, że wraz z nim na poprzeczce jest zainstalowany mały uchwyt poprzeczny, który nie pozwala na krok do przodu i zastąpienie stopy pod ciosem nożem lub żyłką. Ogólnie rzecz biorąc, konstrukcja warkoczy nie przewiduje takiego „spotkania”, ale „rzemieślnicy” pracują z dowolnym narzędziem. Jest to więc tylko dodatkowe zabezpieczenie.

Następnym, raczej rzadkim rodzajem są uchwyty w kształcie litery J lub C. Rzadko występują na kosach z amerykańskimi „korzeniami”. Zakrzywiona rura zamontowana nad prętem jest prosta, można ją regulować i jest dość wygodna podczas pracy w polu i w ciasnych warunkach. Teraz występuje tylko w przypadku pojedynczych modeli w liniach dużych producentów.

Nie ma żadnych elementów sterujących na wszystkich tych uchwytach, wszystkie służą do pracy z „napędzaną” ręką. „Lider” znajduje się gdzieś z tyłu, tzn. Nie będzie możliwe prawidłowe wychylenie go. Wada ta pozbawiona jest najpopularniejszego rodzaju uchwytów do motokos - dwóch uchwytów znajdujących się po różnych stronach paska. Istnieje wiele opcji ich nazw: „rower”, „motocykl”, „rogi byka” - jest to całkiem zrozumiałe. Ale często są one również oznaczone literami: T, C, J, U - w zależności od tego, na którą stronę patrzeć i gdzie jak zwykle. Ważne jest, aby takie uchwyty umożliwiały wykonywanie bardziej zamiatających ruchów podczas pracy, a przewody i kable sterujące znajdują się daleko poza silnikiem. Uchwyty „rowerowe” nie są wymieniane przez innych, a raczej, wraz z ich zmianą, mechanizmy kontrolne również będą musiały zostać zmienione. Większość motokos przedstawionych w recenzji ma takie uchwyty, ale prawie wszystkie mają modyfikacje z tymi w kształcie litery D: w ciasnych warunkach wygodniej jest przycinać trawę i przechowywać te w kształcie litery D na otwartym terenie, przewaga nad jazdą na rowerze jest otwarta.

Bardzo często elementy antywibracyjne są instalowane między drążkiem a uchwytem. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku kos benzynowych z uchwytami rowerowymi. Opcje mogą być różne, ale najczęściej używane uszczelki wykonane z miękkiego materiału. Same pokrętła sterujące również przyczyniają się do zmniejszenia wibracji, tutaj różni producenci oferują również różne rozwiązania. Obecność elementów antywibracyjnych na „tylnych” typach uchwytów nie jest wykluczona.

Niektóre uchwyty składają się z dwóch oddzielnych połówek, ale większość jest cała, jak koło rowerowe. Montaż na drążku i regulacja pozycji - głównie za pomocą klucza, ale może być również beznarzędziowy. Czasami jednostka łącząca jest przymocowana do drążka za pomocą klucza i można regulować pochylenie bez użycia narzędzia, połowa rączki może być symetryczna lub inaczej zgięta, czasami rączka prawej ręki ma „zamknięty zawias”, aby nie uszkodzić dłoni przed przeszkodą, jeśli zbyt szeroki huśtawka ... ogólnie rzecz biorąc, ponownie witamy się z projektantami i rozważamy te cechy na zdjęciach.

Najpopularniejsze na rynku rosyjskim są kosy benzynowe z bezpośrednią sztangą i uchwytami rowerowymi. Są najbardziej skuteczne, mogą ścinać każdą trawę, łatwo radzą sobie z młodymi krzewami. A te najpotężniejsze potrafią nawet ścinać małe drzewa

Pasek na ramię lub zawieszenie plecakowe, w których pasy są na dwóch ramionach, koniecznie jest dołączony do zestawu do motocosa z uchwytami rowerowymi. Niezbędnym elementem jest płat udowy, który tłumi wstrząsy i wibracje od narzędzia roboczego.

Sprzęt do cięcia

Niemal zawsze jego rolę odgrywa głowa trymera: plastikowa cewka w plastikowej obudowie. Żyłka, okrągła lub bardziej złożona sekcja, jest nawijana na rolkę. Im grubsza żyłka, tym bardziej jest odporna na zużycie. Gdy żyłka się zużyje, nowe kawałki żyłki są karmione. Kanał może być ręczny (niezwykle rzadki), automatyczny, gdy linia wyjdzie trochę za każdym razem, gdy ją włączysz (w przypadku małych warkoczy i cienkich linii, w przeciwnym razie przepływ wzrośnie nieuzasadniony) lub, najczęściej, półautomatyczny (aby przesunąć nową część linii, musisz lekko uderzyć w obracające się „ głowica cewki twardej).

Motocosa z bezpośrednim drążkiem może również pracować z nożem okrągłym - stalową „zębatką” z dwoma, trzema lub czterema belkami. W przypadku giętych prętów użycie noża jest niedopuszczalne: elastyczny wałek po prostu nie wytrzymuje obciążenia. Są wyjątki, ale na całym świecie można je policzyć na palcach, są to modele drogich producentów. Maksymalna średnica zewnętrzna dysku jest wskazana w instrukcji, nie można jej przekroczyć. Ostrzenie tarczy jest również niemożliwe, nawet jeśli wydaje się niewystarczająco ostre: podczas ostrzenia nieunikniona jest nierówność, która szybko wyłączy skrzynię biegów z działania. Średnica lądowania dysków wynosi 1 cal (25,4 mm), w starszych modelach mogliby używać dysków o średnicy 20 mm.

Niektóre warkocze mogą współpracować z innymi rodzajami urządzeń tnących. Są to plastikowe noże, zarówno zwykłe, jak i kasetowe (dyski z elementami tnącymi swobodnie obracającymi się w środku), głowice, w których wkładane są grube kawałki żyłki, lub noże podobne do okrągłej piły do ​​pracy na krzakach. Czasami takie elementy tnące są zawarte w standardowym opakowaniu, częściej można je kupić osobno (jeśli pozwalają na to instrukcje). Zdarza się, że na wyjątkowo mocnych „wykaszarkach” kołowrotek z żyłką jest oferowany tylko jako opcja. Jeśli przewidziane są dodatkowe dysze do odłączanych plecionek, potencjalne możliwości takich modeli są jeszcze bardziej zwiększone.

Sprzęt tnący może być przymocowany do wału wyjściowego za pomocą nakrętki lub przykręcony do niego śrubą, czasami kierunek obrotu wału jest również znaczący. Aby zmienić dysk lub szpulę, konieczne jest zablokowanie wałka (zwykle za pomocą metalowego pręta, gwoździa lub specjalnego przycisku). Następnie cewkę lub jej łączniki można odkręcić. Dość często gwintowane połączenie wału ma lewy gwint, o czym również należy pamiętać.

Wszelkie urządzenia tnące muszą być przykryte ochronną osłoną. Tutaj jest wiele opcji, z mocowaniami na drążku lub na skrzyni biegów. Jeśli kosa współpracuje zarówno z żyłką, jak i dyskiem, można przymocować dwie różne osłony: jedną uniwersalną lub małą, o większej średnicy do mocowania noża podczas pracy z żyłką. Na obudowie żyłki zawsze znajduje się stalowa płyta tnąca - nóż do odcinania nadmiaru żyłki. Niektóre osłony „noża” mają przednią półkę, dzięki czemu skośny nie próbuje działać jak włócznia (nie można go trzymać w tej pozycji, można go „zobaczyć” tylko z boku). Występ może również znajdować się na zakładce trymowania. Jeśli zamocowane jest na nim małe koło, trymer może pracować jako zwijacz.

Niektóre trymery są dodatkowo wyposażone w parę kół, aby utrzymać dokładną wysokość obróbki. Ponadto na głowie można zamontować składany walcówkę o średnicy nieco większej niż średnica żyłki. Jest to konieczne, aby chronić użyteczne rośliny przed przypadkowym cięciem - podczas pracy, na przykład obok kwiatów, ten „drobiazg” może bardzo pomóc.

Ostatnim, ale ważnym elementem plecionki jest zawieszenie. Jeśli urządzenie waży więcej niż 4 kg, warkocz jest zawieszany na ramieniu za pomocą paska. Do dłuższej pracy przy użyciu plecaka „uprzęży” noszonego na obu ramionach. Dostępne tutaj opcje są również różnorodne. Czasami zawieszenie jest dostarczane z „fartuchem” z tworzywa sztucznego, który zakrywa udo podczas pracy. Warkocz jest przymocowany do paska za pomocą karabinu lub haczyka z grubego drutu..

Jak wybrać motokosa

Istnieje więc wiele odmian motokos. Aby wybrać odpowiedni dla parametrów, musisz najpierw zdecydować o zakresie pracy. Jeśli mówimy o działce ogrodowej, trymer lub trymer elektryczny będzie działał, jeśli ważna jest autonomia - benzyna. Modele akumulatorów mogą działać w obu przypadkach, ale są stosunkowo drogie i nadal wymagają ładowania - nie są przeznaczone do dużych nakładów pracy poza gniazdkiem. Moc do użytku domowego nie ma tak naprawdę znaczenia, 1 kW na prąd elektryczny lub 1 KM na benzynę więcej niż wystarczającą do pracy na obszarze kilku „setek”. Do profesjonalnego i intensywnego użytkowania lepiej wybrać mocniejsze kosy spalinowe. Jeśli głównym zadaniem jest dbanie o trawnik, zasada jest inna: im lżejszy, tym dokładniej można traktować trawę, a tutaj zaletą trymera.

Jeśli planujesz pracować z nożem, potrzebujesz warkocza z prostą sztangą. Większość letnich mieszkańców nie potrzebuje noża: objętości nie są takie same, a rekonfiguracja zajmie zbyt dużo czasu. Inna sprawa, jeśli użyjesz kosy do obróbki obszarów z potężnymi chwastami i krzewami, nie możesz obejść się bez noża. Siano dla zwierząt kosi się tylko nożem: przycinanie żyłek w paszy jest niedopuszczalne.

Ostatnią rzeczą do zaprezentowania jest roczna ilość pracy. Szczotka benzynowa z prostym silnikiem może mieć zasób 50-100 godzin pracy silnika, im bardziej złożony silnik, tym zwykle dłuższy zasób i cały warkocz. Jeśli ilość pracy w ciągu roku jest niewielka (kilka „setek” ogrodu lub nie więcej niż 10 godzin), nie ma sensu wydawać pieniędzy na najnowocześniejsze modele. Jeśli zakłada się intensywną pracę (i pozwalają na to środki), oczywiście sensowne jest podniesienie sprzętu o poziom wyżej.

Technologia akumulatorów posunęła się do przodu, dzięki czemu nowoczesne trymery litowo-jonowe z łatwością koszą nawet wysokie i uparte trawy

Środki bezpieczeństwa w pracy z motokosa

Oczywiście wszystko jest napisane w dowolnej instrukcji obsługi. I oczywiście ta sekcja jest bardzo rzadko czytana. Jest więc oczywiste, że czytelnik natychmiast zapomni większość pism, woląc studiować zasady gruźlicy w dosłownym znaczeniu „na własnej skórze”. Koncentrujemy się tylko na minimalnych zasadach.

Przede wszystkim musisz odpowiednio się ubrać przed pracą. Koszona trawa leci z dużą prędkością, a ponadto podczas pracy istnieje duża szansa na zaczepienie kamyka lub gałązki. Ochrona samego oplotu zamyka operatora przed bezpośrednimi trafieniami, ale coś może latać, w tym odbicie. Niektóre rośliny są trujące, zwłaszcza barszcz, który rozprzestrzenił się ostatnio w centralnej Rosji, słynie z: jego sok na skórze powoduje poważne, długo gojące się oparzenia chemiczne. To prawda, że ​​sok z barszczu ma taki efekt tylko w bezpośrednim świetle słonecznym. Jeśli zmyjesz krople na czas, nic złego się nie stanie. Dlatego bez względu na pogodę wymagane są spodnie wykonane z grubej tkaniny (stare dżinsy są najlepsze, zresztą po pracy będą musiały zostać wyprane z resztek trawy). Pożądane są okulary, zwłaszcza podczas koszenia trudnych miejsc: nawet małe źdźbło trawy, „skutecznie” złapane w oko, może spowodować obrażenia. Jest to nieprzyjemne, bolesne i bez względu na to, jak leczysz, oko leczy się przez co najmniej kilka dni. Wszystko to dotyczy nie tylko operatora, ale także innych osób i zwierząt domowych. Osoby z zewnątrz nie powinny znajdować się w miejscu pracy.

Jeśli chodzi o sam warkocz - zasady tutaj są standardowe. Połączenia muszą być dokręcone, zainstalowane zabezpieczenia. W przypadku urządzeń elektrycznych, aby gdy wtyczka nie wyskoczyła z gniazdka, należy przymocować przedłużacz, na którym znajdują się różne zaczepy na obudowie. Jeśli żyłka, a zwłaszcza nóż przypadkowo uderzy w przedłużacz, należy przerwać pracę i sprawdzić jej integralność. Trymery są koszone tylko przy suchej pogodzie, z elektrycznymi warkoczami z pewną ostrożnością, że możesz pracować po deszczu. Benzokosa pod tym względem są bardziej uniwersalne, ale pracując z nimi, musisz zadbać o słuchawki: jeśli utrzymasz silnik w ruchu przez pół godziny z uszu, gwarantuje się dzwonienie w uszach.

Urządzenia do cięcia nie mogą być uszkodzone. Nie używaj żyłki większej niż dopuszczalna średnica, cewka szybko się zepsuje. Żaden drut lub inne zamienniki nie są akceptowane: najprawdopodobniej skończy się to zaplątaniem się drutu w osłonę i zablokowaniem silnika, zepsuciem osłony lub cewki po drodze. Jeśli chodzi o nóż, musisz być tutaj podwójnie ostrożny: metalowy dysk zębaty obracający się z prędkością około 150 obrotów na minutę jest niezwykle niebezpieczną rzeczą, rzuca małymi kamykami kilkadziesiąt metrów.

Motokosa nie jest najniebezpieczniejszym narzędziem, ale tutaj również sprzęt ochronny nie będzie zbyteczny. Każdy potrzebuje okularów; przycięte trawą ozdoby do trawy nie obiecują nic przyjemnego. Słuchawki i rękawiczki są zwykle używane przez profesjonalistów, ale nie będą przeszkadzać prywatnemu użytkownikowi - praca z nimi jest znacznie łatwiejsza i wygodniejsza

Konserwacja Motokos

W przypadku przycinarek i elektrycznego oplotu z zakrzywionym prętem wszystko jest proste. Konieczna jest tylko zmiana żyłki. W przypadku serwisowanych skrzyń biegów mniej więcej raz na 50 godzin lub raz w roku należy poluzować śrubę i dodać smar. W przypadku szczotki benzynowej wszystko sprowadza się głównie do serwisowania samego silnika - okresowego czyszczenia filtra powietrza. Zwykle wystarczy usunąć filtr, oczyścić go (czasem zanurzyć w oleju) i umieścić na miejscu. Mniej więcej raz w roku (lub z zauważalnym spadkiem mocy) należy sprawdzić stan filtra paliwa. Znajduje się w zbiorniku, możesz go zdobyć za pomocą zakrzywionego drutu. Najczęściej po oczyszczeniu filtr można odłożyć z powrotem. Jeśli w tłumiku znajduje się tłumik iskier, należy go od czasu do czasu czyścić..

Jeśli silnik pracuje na mieszance benzyny i oleju, po pracy należy opróżnić go ze zbiornika, uruchomić kosę i poczekać, aż silnik wygeneruje pozostałości. Silniki na czysty gaz nie wymagają spuszczania paliwa.

Ale najważniejsza jest czystość. Każda kosa musi być czyszczona po pracy. Ponadto gromadzi się nie tylko obszar narzędzia tnącego, w którym gromadzi się „owsianka” z resztek trawy, ale także otwory wentylacyjne silnika. W przypadku silników benzynowych do tej listy dodano żebra chłodzące cylindry. Jeśli ich nie wyczyścisz, z czasem powstaje swoista „sierść” z mieszanki kurzu i zaschniętych resztek trawy, co gwałtownie pogarsza rozpraszanie ciepła. Dlatego zaniedbanie „standardów higieny” w tym przypadku może być obarczone przegrzaniem i awarią silnika. A to, jak pamiętamy, jest najdroższą częścią wykaszarki, a jej naprawa może spaść do tak ładnego grosza, że ​​łatwiej jest kupić nowe narzędzie.

Typowe usterki podkaszarek i kos

Główną wadą podczas pracy jest pęknięta cewka. Obciążenia na nim są świetne, uderzenia w ziemię również nie dodają siły. Naprawa jest prosta - wymiana. Cewka jest materiałem eksploatacyjnym, nie ma na nią gwarancji, a cena może cię niemile zaskoczyć. Jeśli chcesz przedłużyć żywotność kołowrotka półautomatycznego, musisz częściej ciągnąć linkę ręcznie lub ostrożnie wybierać miejsce uderzenia w ziemię. Najbezpieczniejsza umiarkowanie twarda i równa gleba.

Inne awarie są zwykle związane z silnikami, a jeszcze częściej z ich przegrzaniem w wyniku długotrwałej lub ciężkiej pracy. Jest tylko jedna rada - nie próbuj długo pracować jako kosa domowa. W przypadku elektrycznym stopień ogrzewania można łatwo ustalić, dotykając pokrywy silnika. Benzyna jest zwykle zaprojektowana do ciągłej pracy nie dłużej niż przez czas spalania jednego zbiornika paliwa. Profesjonalne modele pozwalają na dłuższe ciągłe użytkowanie. Docieranie metodą „spalić zbiornik na biegu jałowym” jest niedopuszczalne, ale na początku nie warto przeciążać silnika. Lepiej jest położyć dysk po zużyciu co najmniej jednej lub dwóch objętości zbiornika paliwa. Przypomnijmy jeszcze raz: dysków nie można wyostrzyć!

Silniki elektryczne boją się wilgoci, silniki benzynowe tracą dużo mocy z powodu zatkania filtrów, a proste, kilkuminutowe operacje czyszczenia mogą dosłownie dać silnikowi drugi wiatr. A tutaj wszystko jest proste: jeśli traktujesz technologię ostrożnie, nie zawiedzie.

Kolejna często spotykana usterka wykaszarki - „nie uruchamia się” - zostaje wyeliminowana w około połowie przypadków bardzo prosto. Przed przystąpieniem do serwisu należy spróbować wymienić mieszankę paliwową. Im mniejszy silnik, tym bardziej jest wrażliwy na jakość paliwa. Zaleca się stosowanie benzyny zakupionej nie więcej niż miesiąc temu, a mieszanina traci swoje właściwości jeszcze szybciej, dosłownie za kilka dni lub tygodni. Większość innych awarii występuje rzadko i wymaga umiejętności naprawczych lub części zamiennych, które można uzyskać tylko w serwisie..

Półautomatyczna głowica trymera (cewka) zdemontowana

Mamy nadzieję, że nasze szczegółowe opisy zasady działania zespołów koszących trawę i zalecenia dotyczące ich właściwej pielęgnacji nie pozostawiają wątpliwości - ta technika jest użyteczna, niezawodna, wygodna w użyciu i, jeśli jest używana prawidłowo, będzie trwać przez wiele lat.