Metody i środki zaradcze przeciwko owadom ziemniaczanym (epilahiny)

Bug ziemniaczany lub epilja (nazwa łacińska - Epilachna vigintioctomaculata Motschulsky) to owad pasożytujący nie tylko na ziemniakach, ale także na innych psiankowatych, a także na dyni, roślinach strączkowych, kukurydzy i soi. Siedliskiem epilonii w Rosji jest Daleki Wschód, jednak szkodniki stopniowo zdobywają Syberię, docierając do Uralu. Istnieją dowody na to, że krowę ziemniaczaną znaleziono w regionie Wołgi i na Północnym Kaukazie.

Pod względem nasilenia epilachina jest tylko nieznacznie gorsza od stonki ziemniaczanej. Larwa krowy zjada przez całe życie 20–25 cm² liści, a dorosła osobnik do 70 cm². Szkodnik gryzie mięso z dolnej części liścia, pozostawiając żyły i przezroczysty film, dzięki czemu wierzchołki żółkną i przedwcześnie wysychają. Epilyahna zaraża rośliny wirusem wrzeciona ziemniaka i innymi chorobami.

Inwazja biedronek ziemniaczanych prowadzi do utraty nawet 50 upraw.

Cykl życia robaka ziemniaczanego

Na zewnątrz epilahina jest podobna do innych przedstawicieli rodziny biedronek. To błąd o długości 4–8 mm z prawie okrągłym korpusem. W przeciwieństwie do przydatnej biedronki, epilachina jest pomalowana na żółto-pomarańczowy (czasem brązowy) kolor. Na każdej elytrze znajduje się 14 czarnych kropek, dla których epilja jest nazywana 28-punktową krową. Erytra wydaje się być pokryta białą powłoką, ale białe włókna są widoczne pod mikroskopem..

Około 200 lat temu epilja żyła w gęstych lasach regionu Amur, gdzie miała owadów-wrogów, którzy regulowali liczbę. Ale w połowie XIX wieku rozpoczął się intensywny rozwój ziem Dalekiego Wschodu. Z dzikiej psiankowatej epilyahny przeniósł się do kultury i od tego czasu otrzymał nazwę biedronki ziemniaczanej. Okazało się, że ptaki tego nie jedzą, a naturalni wrogowie mogą żyć tylko w lesie. Wkrótce epilyahna zamieniła się w prawdziwą plagę ogrodów warzywnych, zwłaszcza że przy braku ziemniaków nie gardzi innymi uprawianymi roślinami, a nawet chwastami.

Optymalne warunki dla szkodników to temperatura od +20 do +25 ° C i wilgotność powietrza powyżej 70. Epilyahna hibernuje pod warstwą opadłych liści lub resztek wierzchołków. Jeśli zima jest śnieżna, pluskwa nie boi się mrozów do -45 ° C. W czasie zimy z niewielkim śniegiem część szkodników zamarza, ale z powodu fenomenalnej reprodukcji i braku naturalnych wrogów biedronka szybko przywraca populację.

Chrząszcze budzą się i czołgają na powierzchnię w temperaturze powietrza od +11 do +15 ° C. Zazwyczaj takie ocieplenie na Dalekim Wschodzie ma miejsce w 3. dekadzie maja, kiedy kwitną czeremchy. Krowy natychmiast zaczynają jeść młode zioła, a od początku czerwca do pierwszego tygodnia sierpnia samice składają jaja. Jedna samica jest w stanie znieść 450–500 jaj, ale zdarzały się przypadki, gdy samica zniosła 1400 jaj. Kobiety wykonują murowanie na spodzie liści ziemniaka, rzadziej - pomidory. W jednym sprzęgle jest 20–70 jaj.

Wylęgają się larwy po 6-8 dniach. Żółty korpus larw krowy ziemniaczanej jest pokryty długimi czarnymi kosmkami ułożonymi w 6 podłużnych rzędach, które wydają się być kolczaste, ale w rzeczywistości miękkie. Po 16-30 dniach larwy, które wyssały i wyrosły, są potomne, przyczepiając się do dolnej części płytki liściowej. Po 6-9 dniach, począwszy od końca lipca, z poczwarki wyłaniają się żarłoczne młode chrząszcze.

Pod koniec sierpnia szkodniki łączą się masowo, a od początku września przygotowują się do zimowania: zakopują się w liściach lub w glebie. Na Dalekim Wschodzie epilahina daje tylko jedno pokolenie na sezon, w środkowych Chinach i na Półwyspie Koreańskim - 2-3.

Sposoby radzenia sobie z krową ziemniaczaną

Nie można całkowicie pozbyć się zimowej epilahiny i jej larw bez użycia pestycydów. Ale istnieją metody zapobiegania, które mogą zmniejszyć populację robaków ziemniaczanych:

• należy przestrzegać zasad płodozmianu;
• niepożądane jest łamanie plantacji ziemniaka w pobliżu skraju lasu;
• musisz ostrożnie usunąć chwasty na stronie i wokół niej. Po zbiorach wszystkie wierzchołki i inne resztki roślin są spalane;
• orka późną jesienią pozwala zniszczyć przynajmniej część krów przygotowanych na zimowanie;
• pluskwa ziemniaczana nie toleruje zapachu mięty. Dlatego możesz siać miętę wokół działek;
• jeśli strona jest mała, zaleca się ręczne zbieranie murów.

Podczas składania jaj samice szkodników wykazują zwiększoną wrażliwość na zapachy. Aby odstraszyć epilahun, możesz przetworzyć sadzenie ziemniaków i innych jagód za pomocą jednego z ludowych środków:

• posyp blaty popiołem drzewnym (w ilości 3-5 kg ​​na sto metrów kwadratowych);
• spryskaj rośliny naparem czosnku: zmielić 200-300 g strzał czosnku lub starych głów, wlać 10 litrów wody, nalegać na 2-3 dni, odcedzić przed użyciem;
• 1 kg piołunu zalać 2-3 litrami wody, gotować przez 15 minut. Przefiltruj schłodzony bulion i dodaj wodę do 10 l.

Za pomocą takich środków ziemniaki są przetwarzane na początku czerwca, a następnie, w razie potrzeby, kolejne 1-2 razy w odstępie 2 tygodni.

Środki zaradcze na ziemniaki

Jeśli krowy pojawiły się już na plantacji ziemniaków, a ich liczba sięga 2 osobników na 10 roślin, będziesz musiał potraktować to miejsce pestycydami:

na bazie imidakloprydu. Jeśli podczas sadzenia użyjesz zapraw nasiennych („Prestige”, „Prestige”), wierzchołki staną się toksyczne, przez co że epilachiny żeńskie nie będą mogły składać jaj, dopóki ziemniaki nie zakwitną. Jeśli bulwy nie zostały marynowane, to na początku lipca wierzchołki spryskuje się środkiem owadobójczym (Tabu, Tanrek, Iskra Zolotoy, Confidor, Kalash, Imikar). Dozwolone jest nie więcej niż jedno opryskiwanie w sezonie. Czas trwania narkotyków - 14–25 dni (w zależności od pogody);

• na bazie związków fosforoorganicznych (karbofos). Zasady użytkowania - takie same jak w poprzednim przypadku;
• na bazie tiametoksamu („Actara”). Ważność - 14–25 dni;
• na bazie cypermetryny („Arrivo”). Ważność - 14–25 dni;
• na podstawie bensultap („Bankol”). Ważność - do 14 dni.

Dozwolone jest nie więcej niż 2 zabiegi na działce w sezonie. Konieczne jest stosowanie leków z różnymi składnikami aktywnymi, w przeciwnym razie szkodnik przyzwyczai się do trucizny. Odstęp między opryskami wynosi 25-30 dni. Wyjątkiem od tej reguły jest japoński lek Bancol. Jest najmniej toksyczny; producent dopuszcza 2 dawki aerozolu na sezon w odstępie 2 tygodni. Ziemniaki można jeść nie wcześniej niż 30–35 dni po zastosowaniu środków owadobójczych.

Jeśli epilahun musi zostać zniszczony pod koniec sezonu wegetacyjnego, stosuje się środki biologiczne:

• Fitoverm. Dozwolone 3 opryski w sezonie w odstępie 5-15 dni;
• „Bitoksybacylina”. Opryskiwanie przeprowadza się w razie potrzeby, odstęp wynosi co najmniej 5-7 dni.

Ziemniaki mogą być spożywane 2 dni po zabiegu z użyciem środków biobójczych. Takie produkty kontroli krów ziemniaczanych są zgodne z metodami rolnictwa ekologicznego..