Bergerantus, opieka domowa

Bergerantus to skromna soczysta roślina, rzadko rozpowszechniona w naszym regionie, uprawiana głównie przez prawdziwych miłośników kaktusów i sukulentów.

Tutaj możesz dowiedzieć się więcej o tym, co stanowi bergerantus, opiekę domową, o której również powiemy ci szczegółowo, być może ten elegancki kwiat przypadnie Ci do gustu. Średniej wielkości roślina ozdobna świetnie prezentuje się w florariach, w kompozycjach z innymi przedstawicielami cudownego egzotycznego rodzaju.

Bergerantus, ogólne informacje o roślinie

Bergerantus (łac. Bergerantus) to bezlistna nisko rosnąca roślina należąca do rodziny Aizov. Ojczyzną sukulentów jest Republika Południowej Afryki. Siedlisko kwiatu jest małe, rośnie głównie na Przylądku.

W wykazie botanicznym odkryto i zapisano w sumie 12 gatunków bergranthusów.

Roślina ma grube korzenie, które rosną bardziej na boki, położone bliżej powierzchni gleby. Krzew składa się z mięsistych liści tworzących rozetę o wysokości 10-12 cm. Kształt liści jest często pryzmatyczny i składa się z 3 powierzchni. Końce liści są spiczaste, kolor jest jasnozielony, czasem z niebieskawym nalotem i przeplatany.

Sukulenty aktywnie tworzą darniówki, rosnące w naturalnych warunkach na twardych obszarach.

Bergerantus kwitnie latem, rzucając szypułką ze środka rozety, 2 razy dłużej niż liście. Na końcu szypułki tworzy się pojedynczy pąk.

Po otwarciu zmienia się w jasny żółty kwiat, który wygląda jak mały aster, stokrotka lub mniszek lekarski. Po kilku dniach kwitnienia skrzynia nasienna pozostaje w miejscu kwiatu.

Spośród 12 gatunków roślin tylko dwa są uprawiane i dostosowane do warunków domowych:

• Bergerantus wielogłowy. Liście mają do 6 cm długości, kwiaty są małe, do 3 cm średnicy.
• Bergerantus w kształcie strzały. Wysokość gniazd wynosi 10-12 cm, średnica kwiatów do 5-6 cm.

Różnice między gatunkami są tylko wielkością, w przeciwnym razie są bardzo podobne. Sukulenty nie zawsze kwitną w pomieszczeniu. Aby obserwować jego kwitnienie co roku, należy przestrzegać specjalnej temperatury i światła w zimie.

Jak dbać Bergerantus w domu

Wszystkie sukulenty są bezpretensjonalne. Opieka w domu dla Bergerantus nie jest trudna i pod względem złożoności będzie pasować nawet początkującym.

Wybór miejsca, oświetlenie

W swojej ojczyźnie kwiat żyje w dość gorącym miejscu i może rosnąć w palącym słońcu. Roślina kocha światło, a promienie słoneczne są konieczne, aby mogła się rozwijać..

Bergerantus nadaje się do okien południowych i innych, gdzie jest dużo światła dziennego. Latem można go wyjąć i pozostawić na słońcu. To jeden z tych sukulentów, które nie wymagają zacienienia..

Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła, ujście będzie rosło bardzo powoli, liście będą wyglądać blado i bolesnie.

Uwaga! Aby gniazdo nie wyginało się i nie rozwijało równomiernie, doniczka musi być obracana 1-2 razy w miesiącu, aby równomiernie rozprowadzić światło.

Temperatura powietrza

Latem Bergerantus będzie bardzo wygodny w temperaturach od + 24 ° C do + 30 ° C. Może tolerować wyższą temperaturę, więc nie bój się o krzak, jeśli nagle lato jest gorące.

Sukulenty mogą żyć spokojnie w stałej temperaturze przez cały rok i nic mu się nie stanie. Ale jeśli chcesz, aby kwitło, będziesz musiał przybliżyć warunki pozbawienia wolności do naturalnego. Zimą konieczne będzie zanurzenie gniazd w mikroklimacie o temperaturze + 12-15 ° C, ograniczenie oświetlenia i podlewania. Wiosną roślina jest stopniowo usuwana ze stanu hibernacji, ponownie przywracając ją do wysokiej temperatury. Tylko wtedy Bergerantus może zadowolić kwitnienie.

Kwiat nie toleruje zimna, a jego korzenie zaczną zamarzać, jeśli temperatura spadnie poniżej + 5 ° C. Roślina szybko umrze w takim środowisku.

Wilgotność

Egzotyczny gość jest obojętny na wilgoć, ale i tak jest mu wygodniej, gdy jest niski. Nie trzeba spryskiwać gniazd.

Od czasu do czasu możesz umyć krzak pod wodą, aby zetrzeć kurz z liści. Wanny są również dobrą profilaktyką pasożytów..

Podlewanie

W trosce o bergerantus w domu opieka wymaga jedynie podlewania. W naturze kwiat jest przyzwyczajony do życia, zadowolony z niewielkich porcji wilgoci. Gromadzi wystarczającą ilość wody w swoich liściach, aby przeżyć, ogólnie bez podlewania przez okres do 10-12 miesięcy. Ale dotyczy to dzikich okazów. Uprawiane gatunki mniej trwałe.

Niemniej jednak podlewanie sukulentu często nie jest tego warte. Wiosną podłoże jest nawadniane, dzięki czemu górna warstwa całkowicie wysycha między podlewaniami. W lecie nawadnianie jest trochę szybsze, czekając, aż gleba wyschnie w 70-80. Jesienią podlewanie jest ponownie zmniejszone, a na zimę całkowicie zatrzymane.

Od początku grudnia do początku marca krzew w ogóle nie może być podlewany.

Podczas podlewania zaleca się stosowanie ciepłego (temperatury pokojowej) i ustalonego.

Top dressing

Bergerantus nie potrzebuje szczególnie nawozu. Ale niewielka ilość składu odżywczego nie zaszkodzi mu.

Złożone nawozy mineralne dla sukulentów i kaktusów najlepiej nadają się dla rośliny. Mieszaninę rozcieńcza się zgodnie z instrukcjami i nanosi na glebę 1 raz w miesiącu, od późnej wiosny do wczesnej jesieni.

Przeszczep, gleba

Młode soczyste rozety zaleca się przesadzać co roku. Dorosłe rośliny - co 3-4 lata. Garnki do bergerantus wybierają szerokie i niskie. Każdego roku doniczka zmienia się na większą, ponieważ gniazdko rośnie.

Gleba potrzebuje rośliny neutralnej lub lekko kwaśnej. W kwiaciarniach sprzedawane są gotowe podłoża do kaktusów, będą idealnie pasować.

Przy niezależnym przygotowaniu gleby konieczne jest wymieszanie w równych częściach zwięzłej, liściastej gleby, dodanie 1 części gruboziarnistego piasku rzecznego i odrobiny węgla drzewnego do kompozycji.

Około 1/3 doniczki powinna stanowić warstwę drenażową, która jest układana na dnie. Do drenażu można użyć cegieł, odłamków ceramiki, małych kamyków, wermikulitu, mchu torfowca.

Przeszczep odbywa się wczesną wiosną.

Hodowla Bergerantus

Bergerantus może być rozmnażany przez nasiona, ale ponieważ nie zawsze kwitnie w domu, nie jest to najlepsza opcja. Zakupione nasiona, jeśli są przechowywane długo i niepoprawnie, mogą wcale nie kiełkować.

Najłatwiejszym i najszybszym sposobem na rozmnażanie sukulentów jest podzielenie murawy. Od dorosłego, zarośniętego krzaka wystarczy oddzielić część wylotu wraz z korzeniem i natychmiast przesadzić do pełnej mieszanki gleby.

Roślinę można również rozmnażać przez sadzonki: liść oddziela się od krzewu macierzystego, cięcie traktuje się węglem drzewnym i pozostawia do wyschnięcia na jeden dzień. W tym czasie przygotowuje się mokrą mieszankę piasku i torfu, a po dniu sadzonki są zakorzenione w podłożu. Pojemnik jest utrzymywany w cieple i dobrym świetle. Po miesiącu łodyga powinna wypuścić korzenie i można ją zanurzyć w doniczce z pożywką.

Choroby i szkodniki

Jak większość sukulentów, bergranthus jest rzadko atakowany przez owady. Ma gęste, mięsiste liście, które są zbyt twarde dla wielu szkodników. Niemniej jednak przędziorków można znaleźć w gniazdach, a mączniki wełniste w glebie.

Przy wysokiej wilgotności krzew grozi zakażeniem grzybiczym. Grzyby często osiedlają się tam, gdzie jest ciepło i wilgotno - u podstawy wylotu.

Teraz istnieje dość duży wybór leków, które szybko niszczą szkodniki i choroby grzybowe. Po przetworzeniu i wyeliminowaniu pasożytów roślina musi zostać przesadzona do nowej doniczki i świeżej gleby.

Aby zapobiec, od czasu do czasu należy dokładnie sprawdzić gniazda ze wszystkich stron.

To wszystkie podstawowe informacje na temat miniaturowego sukulentu o nazwie bergerantus, które zbadaliśmy w domu. Krzewy o skromnym charakterze zachwycą swoich właścicieli przez wiele lat. Roślina żyje średnio 10-12 lat z należytą starannością.