Metodologia pobierania i przechowywania próbek fitopatogennych grzybów i uszkodzonych roślin

Pobieranie i przechowywanie próbek uszkodzonych roślin i grzybów

Próbki roślin z wyraźnie określonymi oznakami chorób i ich patogenów podlegają pobraniu. Rośliny zielne są zbierane w całości, w tym kwiaty, owoce i korzenie - z drzew i krzewów - głównie gałęzi z liśćmi. Zwykle zbierane są części roślin, które mają oznaki uszkodzenia w postaci płytki nazębnej, plamienia, opuszek, obrzęków, deformacji, wrzodów itp., A także rośliny bez widocznych oznak pasożyta, ale wysychające lub z nagle kruszącymi się liśćmi.

Próbki chorych roślin są pobierane od czasu kiełkowania do zbioru. Obiektami badań fitopatologicznych powinny być rośliny rosnące na polu, w ogrodzie, w ogrodzie warzywnym, na łące i w lesie. Konieczne jest również zbadanie niezabudowanych działek - dziewicza gleba, ugór, bagna i krzewy, ponieważ wiele dzikich roślin służy jako pośredni gospodarz i nosiciel chorób chorób roślin uprawnych. Jednocześnie należy badać zimowane części roślin - można zachować etapy zimowania (idealne i niedoskonałe) wielu patogenów, które są źródłem nowej infekcji na początku sezonu wegetacyjnego.

Zimą zaleca się zbieranie dotkniętych części roślin podczas badania ogrodów, a także sklepów warzywnych i sadzenia.

Aby uzyskać sporulację ze sklerocji, słabo rozwiniętej perithecii, różnych zrębów i innych grzybów nie tworzących zarodników, wraz z częściami dotkniętych roślin, M.K. Khokhryakov (1969) zaleca umieszczanie ich w kasetach Kleban od zimy do zimy. Te ostatnie są miniaturowymi wypraskami, na drewnianej ramie, której ciągnięta jest siatka z kapronu lub drutu ze stali nierdzewnej. Próbkę testową (liście, łodygi itp.) Umieszcza się w kasecie z 2 ramkami. Pomiędzy połówkami podwójnie złożonego jednowarstwowego bibuły filtracyjnej, wraz z etykietą zapisaną na pergaminie za pomocą prostego ołówka, kasetę przywiązuje się i pozostawia na powierzchni gleby do wiosny. Ważne jest, aby ułożyć kasetę w taki sposób, aby znajdujący się w niej grzyb był narażony na wszystkie naturalne czynniki: zwilżanie i suszenie, zamrażanie i rozmrażanie, nasłonecznienie i ciemnienie itp..

Do zimowania w warunkach naturalnych grzyb umieszcza się w czystych kulturach w probówkach, których bawełniane zatyczki są owinięte papierem pergaminowym lub kalką, zaciśnięte gumą na górnym końcu. W innych przypadkach krążki roślin zielnych pozostawia się na zimę, zawieszając je na listwach.

Próbki dotkniętych roślin natychmiast po zebraniu umieszcza się w folderze botanicznym lub siatce i oddziela od siebie za pomocą filtra lub papieru gazetowego. Jeśli próbki zwiędną, są one starannie wyprostowane; te, których nie można osadzić w sieci botanicznej (gałęzie, bulwy, owoce itp.) Są owinięte w papier. Każda próbka musi być zaopatrzona w etykietę wskazującą miejsce i datę pobrania, rodzaj i odmianę rośliny, a także nazwę kolekcjonera.

Jeśli próbki są przeznaczone na zielnik, są one umieszczane w prasie, uprzednio oddzielone od siebie warstwą papieru amortyzującego. W stanie mokrym papier zabezpieczający zastępuje się suchym papierem. W przypadkach, gdy próbek nie można suszyć (soczyste owoce, rośliny okopowe itp.), Utrwala się je w konserwowaniu płynów. Takimi cieczami są alkohol (70.), formalina (5.), mieszanina alkoholu z formaliną, roztwory chlorku sodu (8–9) lub siarczan miedzi (1.). Próbki umieszczone w naczyniach szklanych są wlewane z tymi płynami..

Na dłuższe przechowywanie istnieje kilka zaleceń. Najczęstsza mieszanina siarczanu miedzi (CuS04-5H20) - 180 gz wapna palonego (CaO) - 180 g i wody - 22,7 litra. Siarczan miedzi rozpuszcza się przez noc w 2 l wody. Wapno hartuje się w 20,7 litrach wody i przepuszcza przez cienkie sito. Jeśli nie ma wapna palonego, możesz wziąć 272 g wapna gaszonego Ca (OH) 2 i ostrożnie wlać roztwór siarczanu miedzi do mleka wapna. Daje to najlepszy zawieszony osad. Roztwór stosuje się natychmiast po przygotowaniu..

Knop Solution składa się z azotanu wapnia [Ca (N03) 2] - 0,5 g, azotanu potasu (KNO3) - 0,125 g, siarczanu magnezu (MgS04-7H20) - 0,125 g, fosforanu potasu (K2HPO4) - 0,125 g, chlorku żelaza (FeCl3 ) 5 - 1 kropla i woda destylowana - 1 l.

Główny środek konserwujący do próbek muzealnych składa się z formaldehydu (40.) - 25 ml, alkoholu (95.) - 150 ml i wody - 1 l.

Aby zachować zielony kolor próbek, umieszcza się je we wrzącej mieszaninie 1 części lodowatego kwasu octowego nasyconej krystalicznym octanem miedzi i czterema częściami wody, gotować przez 1-2 minuty, aż zielony kolor powróci, a następnie przechowywać w 5 mm roztworze formalina.

Inną zadowalającą metodą jest umieszczenie materiału w 5. roztworze siarczanu miedzi na co najmniej 6 godzin i nie więcej niż 24 godziny. Następnie próbki przemywa się wodą i przechowuje w roztworze kwasu siarkowego (5-6302) - 2 ml z 1 litrem wody destylowanej.

Konserwant Geslera w przypadku kolorowych owoców składają się one z chlorku cynku (50 g), 40% formaldehydu (25 ml), gliceryny (25 g) i wody (1 l). W przypadku barwionych grzybów stosuje się następujące preparaty: jeśli próbka zawiera pigmenty nierozpuszczalne w wodzie - octan rtęci (10 g), lodowaty kwas octowy (5 ml) i wodę (1 l) - w obecności pigmentów rozpuszczalnych w wodzie - octan rtęci (1 g), obojętny octan ołowiu (10 g), lodowaty kwas octowy (10 ml) i 90. alkohol (1 l) lub siarczan cynku (25 g), 40. formaldehyd (10 ml) i woda (1 l ).

Aby uniknąć odparowywania cieczy, słoiki ze stałymi próbkami zamykane są mielonymi korkami, zwykłe korki są wypełnione parafiną. Etykieta jest dołączona do każdego słoika..

Preparaty mikroskopowe są przygotowywane z laktofenolu i nekolu. Laktofenol z błękitem anilinowym służy jako główny środek konserwujący do trwałych preparatów, które można uszczelnić lakierem do paznokci (lepiej jest nałożyć kilka cienkich warstw). Pierwsza warstwa musi być z bezbarwnego lakieru, w przeciwnym razie barwnik z lakieru wnika w laktofenol. Ostatnia warstwa lakieru asfaltowego powinna dać wielką siłę. Podgrzanie preparatu przed nałożeniem szkiełka nakrywkowego przyspiesza koloryzację. Suchy sproszkowany materiał należy najpierw zwilżyć octanem etylu.

Preparaty z nekolu często wykonuje się przez badanie grzybów rosnących na powierzchni podłoża. Nekol lub podobny preparat octanu celulozy rozcieńcza się acetonem do konsystencji glicerolu. Niewielką kroplę tego płynu umieszcza się na kolonii grzyba i suszy - zwykle zajmuje to 15-30 minut. Cienki bezbarwny film uformowany z zawartym w nim grzybem, po ostatecznym wyschnięciu, usuwa się skalpelem i umieszcza między dwoma szkiełkami nakrywkowymi w czystej glicerynie.

Niektóre grzyby tworzą delikatny aparat konidialny. Do dobrych przygotowań stosuje się kultury szklane. W takim przypadku bardzo ważne jest przestrzeganie warunków sterylności, a praca odbywa się pod sterylnymi szalkami Petriego, których powierzchnię przeciera się alkoholem, a wszystkie instrumenty, szkiełka nakrywkowe i szkiełka są dokładnie sterylizowane.

Aby stworzyć bloki hodowlane na szklanych szkiełkach, kawałek agaru o wielkości 7 mm2 wycina się z agaru na płytkach Petriego, zaszczepia minimalną liczbą zarodników z każdej strony, przykrywa szkiełkiem nakrywkowym i umieszcza w mokrej komorze (aparat opisano poniżej). Kiedy kultura osiągnie dojrzałość, część zarodników i struktur przenoszących zarodniki przyczepia się do szkiełka nakrywkowego. Blok agarowy usuwa się i przygotowuje się przez dodanie próbek laktofenolu ze strukturami grzyba na szkiełkach szkieł i przykrytych przymocowanym szkiełkiem nakrywkowym. Unikaj zanieczyszczenia powietrza przez staranne ogrzewanie.

Metoda użycia szkiełek nakrywkowych zapewnia wzrost grzyba w ich centrum. Aby to zrobić, napełnij szalkę Petriego odpowiednim medium i pozostaw do zamrożenia. Następnie za pomocą oparzonego skalpela wykonaj dwa średnicowe nacięcia agaru pod kątem prostym. Powstałe trójkąty agarowe są podnoszone, a pod każdym z nich, z krawędzi, nakładane na spalone szkiełka nakrywkowe, które następnie są wymieniane. Kubek jest odwrócony, a ustawienie szklanek, widoczne przez szklankę kubka, jest otoczone ołówkiem woskowym; pośrodku szklanych czworokątnych oprawionych ołówkiem części o bokach 6-8 mm. Następnie kubek jest odwracany, niepotrzebne kawałki agaru są wycinane i usuwane, podczas gdy kółka błyszczą przez agar. Pożywkę zaszczepiono, a płytkę umieszczono w inkubatorze. Ostatecznie grzyb rośnie i rozprzestrzenia się na otwartej powierzchni każdego szkła, co widać pod lornetką. Przy wystarczającym rozprzestrzenianiu się grzyba szkiełka nakrywkowe usuwa się za pomocą obcinania otaczającego agaru (uszkadzając strzępki, jeśli to konieczne) i preparaty wykonuje się w zwykły sposób.

Jeśli konieczne jest przesłanie świeżych próbek, wykonaj następujące czynności: natychmiast po pobraniu umieszcza się je w takich warunkach, aby nie uległy pogorszeniu na drodze. Pędy i sadzonki są wysyłane w świeżym, lekko wilgotnym mchu, owoce są owinięte w papier i przenoszone z wiórami itp. Małe próbki są wysyłane w papierowych torebkach. Nie można używać folii z tworzywa sztucznego do długotrwałego przechowywania i przenoszenia próbek, ponieważ worek z takiego materiału wytwarza dużo wilgoci, a próbki szybko gniją.