Czarna pleśń ogórka

Choroba nazywana jest również „oparzeniem” liści ogórka.

Patogen: Corynespora cassicola (Berk & M.A. Curtis) S.T. Wie

Złośliwe oprogramowanie. Rzadka choroba w szklarniach. Występuje głównie w szklarniach filmowych i na otwartym terenie. Powoduje niewielki spadek wydajności ogórka z powodu utraty części liści.

Objawy czarnej pleśni ogórka

Zwykle czarna pleśń ogórka szybko wpływa na nadziemne części rośliny: łodygi, ogonki, liście i zieleń. Dotknięte ogonki i łodygi są pokryte ciemnoszarą powłoką, nieco z fioletowym odcieniem. Płytka nazębna jest konidialnym łożyskiem czarnej pleśni ogórka, za pomocą której grzyb rozprzestrzenia się i powoduje nowe infekcje. Zwykle pierwsze dotknięte są stare liście. Pojawiają się na nich małe brązowe, lekko zarysowane plamy o różnych kształtach (kanciaste, owalne, okrągłe). Kiedy plamy się łączą, tworzą odcinki martwej tkanki, której rozmiar wynosi 0,4-1,4 cm średnicy. Charakterystycznym objawem uszkodzenia jest brązowawa obręcz wokół miejsca, która utrzymuje się po utracie tkanki.

Biologia patogenu czarnego ogórka pleśni

Bezpłciowa zarodnikowanie „palącego się” grzyba liści ogórka rozwija się w postaci ciemnych, długich konidioforów, nie różniących się od grzybni. Konidiofory wznoszą się ponad powierzchnię podłoża, na ich końcach rozwijają się ciemnobrązowe konidia o kształcie maczugowym lub cylindrycznym, proste lub lekko zakrzywione, zaokrąglone na końcach, z kilkoma poprzecznymi przegrodami o długości 40–220 μm. Konidia tworzą łatwo rozpadające się łańcuchy, między którymi wyraźnie łączą się małe, bezbarwne, zaokrąglone komórki (łączniki) łączące konidia.

W sezonie wegetacyjnym grzyb jest dystrybuowany przez konidia. Jesienią czarna pleśń ogórka rozwija się na łodygach w postaci obfitej płytki nazębnej. Temperatura 20–26 ° C sprzyja rozwojowi „oparzenia” ogórka. Konidia są zdolne do kiełkowania przy wilgotności od 50 do 100. Okres inkubacji wynosi 4-5 dni.

Rozwój epifitotyki „oparzenia” liści ogórka jest ułatwiony dzięki ostrym wahaniom temperatury (od 10-12 ° C w nocy do 33-36 ° C w ciągu dnia), co prowadzi do fizjologicznego osłabienia roślin. Ułatwia to również mechaniczne uszkodzenie spowodowane ściśnięciem, przycinaniem i innymi metodami pielęgnacji roślin..

W temperaturach poniżej 10 ° C na grzybni rozwijają się chlamydospory (stadium spoczynku grzyba). Na zimowych resztkach roślin pojawiają się podkładki sklerotyczne i mikrosklerotie. Czynnik sprawczy „oparzenia” liści na szczątkach roślin i nasionach.

Odporność roślin na patogen. Nie znaleziono ani jednej odmiany ani hybrydy odpornej na tę chorobę, chociaż występowała niewielka różnica w podatności poszczególnych odmian ogórków. Choroba rozwijała się silniej na odmianach, które ze względu na swoje cechy biologiczne są częściej przycinane i przycinane, ponieważ ciężkie obrażenia przyczyniają się do wprowadzenia pasożyta i rozwoju choroby. Mniej dotknięta jest odmiana o długich owocach i lokalna hybryda F1 Klinsky.

Środki ochronne przeciwko czarnej pleśni ogórka

• Staranne zbieranie i niszczenie resztek roślinnych. Zamiana lub dezynfekcja gleby metodą termiczną lub chemiczną.
• Sortowanie i zaprawianie ich TMTD (4-8 g na 1 kg nasion). Można to zrobić z wyprzedzeniem, 3-4 miesiące przed siewem.
• Minimalne szczypanie i łamanie liści podczas formowania i pielęgnacji roślin zmniejsza mechaniczne uszkodzenie tkanek i ogranicza wprowadzanie infekcji do roślin.
• Kiedy pojawią się pierwsze oznaki choroby, spryskaj rośliny 0,7-1,0 roztworem mieszaniny Bordeaux lub 0,5 zawiesiny tlenochlorku miedzi. Leczenie powtarza się po 8-10 dniach.