Lazar ziemniaczany

Łazarz 1

Łazarz

Lazarus ziemniaczany. Znajduje się w rejestrze stanu w regionie Zachodniej Syberii (10). W połowie sezonu nadaje się do przetworzenia na skrobię, frytki. Roślina średniej wysokości, typu pośredniego, pionowa. Liść średniej wielkości, średniej sylwetki, ciemnozielony. Ulotka średniej wielkości, o średniej szerokości. Falistość krawędzi jest słaba. Kwiatostan jest średniej wielkości. Trzepaczka jest biała. Wydajność towaru 173–295 kg / ha, o 115 kg / ha wyższa niż standard Lugovskoy. Maksymalna wydajność wynosi 435 kg / ha, o 155 kg / ha więcej niż standardowa (obwód omski). Bulwa jest owalna, z małymi oczami. Skórka jest średnia, czerwona. Miąższ jest biały. Masa bulw rynkowych wynosi 71-161 g. Zawartość skrobi jest 17,8-23, 6,1-8,7 wyższa od normy. Smak jest dobry. Zbywalność 77–97 na poziomie standardowym. Lazarus ziemniaczany jest odporny na czynnik wywołujący raka ziemniaka, podatny na nicienie tworzące torbiel ziemniaka. Według twórcy jest odporny na zarazę i choroby wirusowe. Wartość różnorodności: wysoka wydajność, odporność na suszę, wysoka skrobia, przydatność do przetwarzania, dobry smak bulw.

Kluczowe cechy

Kod w rejestrze Federacji Rosyjskiej

9602992

Rok rejestracji

1999 rok

Region uprawy

10. Region Zachodniej Syberii

Pomysłodawcy

FGBNU „OMS AGRICULTURAL SCIENTIFIC CENTER”

Kraj

Rosja

Charakterystyka bulw