Rozmnażanie winogron ze zdrewniałych sadzonek - instrukcje dla początkujących

Cięcie winogron jest skuteczną i nieskomplikowaną metodą rozmnażania, w której z części pędu matki powstaje nowa roślina. Łodyga (chubuk) do tych celów jest cięta na wiosnę lub na jesień - zdrewniała.

Przygotowanie do nowego sezonu dla hodowcy rozpoczyna się późną jesienią i odbywa się to przy przycinaniu winorośli. To wtedy ma miejsce zbiór przyszłych sadzonek. Z reguły ogrodnicy przeprowadzają to po profilaktycznej obróbce winorośli trzecim roztworem siarczanu miedzi lub żelaza lub innego środka grzybobójczego.

Po co kosić winogrona jesienią?

Jeśli wiosenne (do połowy kwietnia) kiełkowanie sadzonek jest zgodne z kalendarzem przyrodniczym, to ukorzenienie w zimie, począwszy od listopada, ma inny cel, a mianowicie: roczny wzrost wegetacji sadzonek i, w nagrodę, możliwy sygnał kiści winogron na następny rok.

Zimowa destylacja sadzonki ma jedną ważną zaletę w stosunku do wiosennego kiełkowania. Uważa się, że od listopada do początku stycznia pąki wzrostu hibernacji winorośli, tj. w ich komórkach, w celu samozachowania, tempo procesów metabolicznych gwałtownie spada. Ale w tkance korzeniowej mechanizm naturalnego odpoczynku nie jest zapewniany przez naturę, dlatego w pewnych warunkach (o nich poniżej) korzenie mogą wykiełkować, zanim obudzą się nerki - i właśnie tego dąży hodowca winorośli, niezależnie od czasu kiełkowania.

Jednak chcąc pokonać naturę przez cały rok, ogrodnik musi być gotowy na dodatkowe wydatki na pełne oświetlenie w ciągu kilku miesięcy zimowych. W każdym razie, do uprawy na parapecie lub w skrzynce do uprawy, sadzonki muszą najpierw zostać wykiełkowane.

Zbiór sadzonek winogron do przechowywania w zimie

Sadzonki do przyszłego kiełkowania są zbierane ze środkowej części rocznego pędu, powyżej 4-6 węzłów od podstawy, ponieważ w tej części znajduje się największa liczba pąków owocowych (dolne i górne pąki winogron są mniej rozwinięte i najczęściej niepłodne). Nawiasem mówiąc, z tego powodu sadzonki należy kupować od zaufanych plantatorów winorośli, którzy cenią swoją reputację i są zainteresowani tym, aby materiał do sadzenia dobrze zapuścił korzenie u nowych właścicieli.

Z reguły do ​​przechowywania w zimie wycina się sadzonki o 6-8 oczkach, co odpowiada około metrowej długości. Nie jest wskazane, aby zrobić mniejszego chubuka, ponieważ skrócone sadzonki tracą wilgoć (a wraz z nią składniki odżywcze) szybciej niż długie. Jeśli z jakiegoś powodu konieczne jest cięcie mniejszych sadzonek, wówczas najczęściej są one ograniczone do trzech oczu, a ich końce są pokryte parafiną lub lakierem ogrodowym, który hamuje odwodnienie do głębokości.

Jeśli ogrodnik planuje kiełkować sadzonki w marcu lub kwietniu, wówczas przed sadzeniem ich w piwnicy warto „podlać” winorośl, dla której wkłada się ją do wody na około dzień, a następnie, po wyschnięciu, owinąć w folię i umieścić w piwnicy do przechowywania lub w dolnej komorze lodówki.

Idealna temperatura zimowania sadzonek winogron wynosi 2-4 ° C, ale nie więcej niż 8-10 ° C, w przeciwnym razie po okresie uśpienia pąki zaczną rosnąć już w połowie stycznia. Bardzo ważne jest zapewnienie optymalnego poziomu wilgotności wokół sadzonek, ale unikanie tworzenia się kondensacji, która prowadzi do pojawienia się pleśni i możliwego gnicia nerek. Z tego powodu nie owijaj sadzonek mokrym papierem ani nie umieszczaj ich w mokrym piasku lub trocinach - ta procedura jest bardziej odpowiednia do rozpoczęcia kiełkowania.

Od czasu do czasu, mniej więcej raz na dwa tygodnie, należy przeprowadzać kontrolę sadzonek. W przypadku znalezienia pleśni lub stęchłego zapachu należy natychmiast spłukać winorośl w mocnym roztworze nadmanganianu potasu lub nadtlenku wodoru (1 łyżeczka na 1 litr wody), a następnie wysuszyć. Wskazane jest również odnowienie folii lub torby, aby nie powodować patogennych zarodników na czystym drewnie.

Przygotowanie sadzonek winogron do kiełkowania

Po kilku miesiącach „zawieszonej animacji” w piwnicy lub w lodówce sadzonki podaje się około jednego dnia w celu aklimatyzacji w temperaturze pokojowej, a następnie długie winorośle kroi się na sadzonki o dwóch lub trzech oczach i zanurza w wodzie na co najmniej jeden dzień, często dwa.

Przycinanie i aktualizacja plasterków dają wyobrażenie o stanie bieli (zewnętrzna, mniej gęsta warstwa drewna znajdująca się pod korą) i nerkach. Jeśli cięcie jest jasnozielone, to winorośl żyje, jeśli jest brązowa lub szara, to niestety dalsze manipulacje są bezcelowe.

Maczając zdrowe sadzonki, niektórzy ogrodnicy zalecają trzymanie w stopionym śniegu lub źródlanej wodzie, inni nie uważają tego za konieczne, wierząc, że wystarczy użyć zwykłej wody z kranu, przepuszczając ją przez domowy filtr. Ale wszystkie praktyki są zgodne co do dezynfekcji sadzonek za pomocą różowego roztworu nadmanganianu potasu, który jest dodawany do wody na kilka godzin.

Drugiego dnia zaleca się karmić sadzonki mikroelementami bogatymi w miód lub humat sodu. Aby to zrobić, dodaj 1 łyżkę stołową do 10 litrów wody. naturalny miód lub humat zgodnie z instrukcją. Po leczeniu medycznym sadzonki należy dobrze spłukać i pozostawić do wyschnięcia..

Poniżej opisano kilka metod rootowania, które autor tego artykułu przetestował w mieszkaniu w mieście. Przypomnę, że cel wszystkich metod kiełkowania sadzonek jest taki sam: spowodować pojawienie się korzeni i najlepiej przed przebudzeniem nerek.

Aby to zrobić, umieść piętę rączki w ciepłym i wilgotnym otoczeniu, podczas gdy górne węzły z oczami powinny znajdować się w chłodniejszych i mniej wilgotnych warunkach. Ta różnica temperatur jest istotą tak zwanej dziczy. W gospodarstwie stosuje się duże skrzynki (pojemniki) wyposażone w ogrzewanie dolne. Jako grzejnik coraz częściej stosuje się kabel elektryczny lub maty z płaskimi przewodami przewodzącymi prąd do montażu ogrzewania podłogowego. Najprostszy regulator temperatury, na przykład akwarium, utrzymuje temperaturę na poziomie pięty sadzonek w zakresie 25-28 ° C. Wyższe temperatury, szczególnie przy długotrwałym ogrzewaniu, mogą mieć odwrotny skutek.!

Warstwę (5-7 cm) pochłaniającego wilgoć podłoża, takiego jak trociny parzone, piasek z perlitem, agroperlitem lub po prostu gumą piankową, do której wkładane są przygotowane sadzonki, umieszcza się w pojemniku ogrzewanym od dołu i izolowanym bocznie (na przykład arkuszami piankowymi). Konieczne jest również zapewnienie dobrej wentylacji, która nie tylko usunie rosnące ciepło, ale także schłodzi powietrze na wysokości oczu do około 16-20 ° C..

Z reguły dwa tygodnie tego schematu wystarczą, aby rozpocząć stały wzrost korzeni. Oczywiste jest, że wyżej opisany projekt kilchevatora znajduje zastosowanie głównie w gospodarstwach specjalizujących się w kiełkowaniu i sprzedaży sadzonek. W warunkach mieszkania miejskiego lub wiejskiego domu udane wypalanie można przeprowadzić o wiele łatwiej, za pomocą improwizowanych środków i bez problemów technicznych. Jako źródło ciepła najczęściej używana jest bateria centralnego ogrzewania lub po prostu umieszcza się ją w ciepłym miejscu, na przykład na lodówce lub szafce kuchennej.

Kiełkowanie sadzonek winogron

Istnieje kilka sposobów krajowego kiełkowania sadzonek. Wszystkie poprzedzone są pewnym przygotowaniem. Szczegóły i składniki są różne, ale układ wygląda mniej więcej tak:

1. Dwu- lub trzy-oczne łodygi są cięte dobrze naostrzonymi sekatorami z góry pośrodku międzywęźli lub nawet wyżej (proces ten jest ważny jako źródło wilgoci i substancji z tworzyw sztucznych po raz pierwszy, później wysycha i spada) i woskowany (lub pokrywany ogrodowym var).
2. Najpierw przeciąć łodygę pod dolnym węzłem w odległości 0,5 do 1,5 cm i zaślepić (usunąć) nerkę.
3. Następnym krokiem jest bruzdowanie dolnej części rączki (3-5 cm) za pomocą końcówki noża, gwoździa lub szydła. Zwykle wystarcza 2-3 zadrapania, docierając do warstwy łyka, częstsze wycięcie kory prowadzi do jej oderwania.

Celem nacięcia jest wywołanie napływu hormonów do rannych obszarów, aby rozpocząć tworzenie korzeni. Stymulatory wzrostu dodatkowo przyspieszają ten proces. Najbardziej znane z nich to: Kornevin, Heteroauxin, Epin i Clonex Gel. Przed użyciem należy przeczytać instrukcję, ponieważ przedawkowanie powoduje efekt odwrotny, tj. hamuje tworzenie korzeni.

Poniżej znajdują się różne sposoby zrootowania przygotowanych sadzonek.

Kiełkowanie sadzonek winogron w wodzie

Najłatwiejszy i najczęstszy sposób. W przezroczystym słoju, czasem z warstwą bawełny lub pianki gumowej na dole (są one potrzebne do zachowania wilgoci), włóż kilka sadzonek, zalej wodę 2-3 cm i umieść słoik na ciepłym parapecie. Co 2-3 dni należy zmieniać wodę. Uważa się, że korzenie tworzą się szybciej na styku wody i powietrza. Jeśli łodyga jest zdrowa, kalus (kalus korzeniowy) zacznie rosnąć za około 2-3 tygodnie. Czasami korzenie wyskakują bez tworzenia kalusa, ale najczęściej z niego i z reguły na pięcie i bruzdach.

Kiełkowanie sadzonek winogron podczas skręcania szmat

Sadzonki umieszcza się w czystej (wstępnie zaparzonej) i zwilżonej bawełnianej szmatce lub konopie, tak aby pięty były owinięte, a końce nerek wyglądały. Otuloną połowę skrętu umieszcza się w plastikowej torbie i zawiązuje jej końcami lub sznurkiem w celu zatrzymania wilgoci. Skręt jest umieszczony poziomo w ciepłym miejscu, na przykład na szafce kuchennej lub na stołku z obcasami do akumulatora, którego odległość można regulować za pomocą termometru domowego.

Metoda jest skuteczna, ale wymaga wymiany tkanki (lub jej parowania) mniej więcej co trzeci dzień, w przeciwnym razie tkanina nieuchronnie zniknie, a sadzonki zostaną pokryte pleśnią. Jeśli nadal tak się dzieje, należy leczyć je silnym roztworem nadmanganianu potasu.

Zwykle kalus i korzenie zaczynają tworzyć się w 12-15 dniu.

Ta metoda jest bardzo skuteczna, ale wymaga stałego monitorowania. Nie możemy zapomnieć o sadzonkach przez tydzień, jak na przykład w następującej wersji.

Kiełkowanie sadzonek w trocinach, podłożu kokosowym, torfowisku, perlicie

W tych pochłaniających wilgoć podłożach sadzonki z reguły nie są podatne na rozkład, zwłaszcza jeśli są przetwarzane nadmanganianem potasu, nadtlenkiem wodoru lub fitosporyną. Przez przezroczyste ściany wyciętej plastikowej butelki (zwykle są one używane do kiełkowania) wygodnie jest obserwować tworzenie się korzeni lub ich primordii. Jak tylko się pojawią, należy natychmiast przesadzić sadzonki w pojemniku z glebą.

Rosnące sadzonki winogron w ziemi

Główne wymagania dotyczące mieszaniny gleby do uprawy sadzonek winogron to lekkość (przepuszczalność wody i powietrza) oraz zrównoważony skład składników odżywczych na rzecz ukorzenienia, tj. z umiarkowanym stężeniem sodu i fosforu i potasu.

Najprostszym rozwiązaniem tego problemu jest zakup gotowej uniwersalnej gleby. Jednak winnice z doświadczeniem zbierały mieszankę od czasu upadku z tych samych obszarów leśnych lub rzepaku i przemytego piasku rzecznego (tj. Bez gliny), czasami z dodatkiem nisko położonego (neutralnego) torfu. Przesadzone sadzonki powinny znajdować się na początkowym etapie formowania się korzeni - im dłuższe są korzenie, tym większe prawdopodobieństwo ich złamania.

Optymalna do przeszczepu jest długość korzeni od 0,5 do 1 cm.

Warstwę drobno spienionej gliny lub kamieni wlewa się do zbiornika do uprawy z przygotowanymi otworami drenażowymi, a następnie dodaje się mieszaninę gleby około połowy doniczki. Jest lekko zagęszczony i podlewany, następnie łodyga jest obniżana i delikatnie, ściskana, posypywana ze wszystkich stron, a następnie ponownie podlewana (lepiej to zrobić przez słomkę koktajlową przechodzącą przez zakrętkę butelki), aby gleba była zagęszczona wokół kruchych korzeni. W razie potrzeby dodaj kolejną porcję gleby.

Zaraz po przeszczepieniu łodygi głównym zagrożeniem jest nadmierne podlewanie. Z tego powodu umiera większość sadzonek. Sensowne jest przestrzeganie zalecenia 20-letniego hodowcy V.P. Shishkina, który podlewał sadzonkę pod korzeniem tylko podczas sadzenia. Następnie podlewanie prowadzi wyłącznie na patelni. Wtedy gleba w doniczce zajmie tyle wody, ile potrzebuje roślina. Woda pozostająca w studzience musi zostać spuszczona, aby nie zatkać otworów drenażowych.

Według większości hodowców brak wilgoci w glebie jest mniej szkodliwy niż jej nadmiar. Reżim podlewania sadzonki określa się, gdy liście i system korzeniowy rosną, nie częściej niż raz na 4-5 dni lub nawet rzadziej.

Doświadczony Shishkin rośnie sadzonka do siódmego liścia, a następnie usuwa punkt wzrostu, aby spowodować rozwój pasierbów, z których pozostawia dwa do przyszłych pędów bocznych.

Z reguły dalszy rozwój sadzonki ma już miejsce w kraju, w bardziej przestronnym pojemniku. Zaczyna się od stopniowego dostosowywania się do promieni słonecznych - najpierw tylko rano, a następnie, dodając 30-40 minut, zapewnia całodniowy pobyt w miejscach tymczasowego lub stałego sadzenia.

Odpowiednio przygotowane i odpowiednio wyhodowane zdrewniałe sadzonki winogron z pewnością będą rosły razem, a już w drugim lub trzecim roku winorośl zachwyci Cię żniwem.