Kultywatory i ciągniki jednoosiowe: wskazówki dotyczące wyboru i konserwacji

Niewielu mieszkańców lata odmawia zorganizowania co najmniej kilku łóżek na swoich akrach. I dla większości ludzi głównym narzędziem do tego jest zwykła łopata. Jeśli mówimy o dużym obszarze, musisz użyć tej techniki.

A teraz prywatni handlowcy coraz częściej twierdzą, że sadzą wyłącznie „dla duszy”, mówią, kupuj taniej, ale twój jest lepszy. Trudno spierać się z tym stwierdzeniem, ale tak naprawdę nie wierzy się, że odkopywanie ogrodu to zawód, o którym marzyli całą zimę. Co więcej, od dawna powstaje specjalistyczny sprzęt - kultywatory i ciągniki jednoosiowe do dużych obszarów. Pozostaje tylko wybrać, który jest bardziej odpowiedni dla Ciebie.

Jaka jest różnica między ciągnikiem jednoosiowym a kultywatorem

Prawie wszystkie kultywatory i ciągniki jednoosiowe, z nielicznymi wyjątkami, są zaprojektowane przede wszystkim do uprawy ziemi za pomocą młynów. Ściśle mówiąc, nie jest to orka, to „mieszanie” powierzchniowej warstwy gleby. Jeśli jest wystarczająca moc i waga, wiele modeli może być również używanych z pługiem, ale pług jest częściej dodatkowym wyposażeniem. Właśnie to można zainstalować na sprzęcie i zależy to od tego, czy jest to ciągnik prowadzący, czy kultywator. 

Tutaj jest to całkiem proste: cały sprzęt jest podzielony na zaczepiany i montowany. Głównym wyposażeniem ciągnionym są pługi, kombajny zbożowe, kopaczki do ziemniaków, przyczepy-przyczepy różnych typów. Ogólnie rzecz biorąc, co jest dołączone i wyciągnięte. Lub pchaj jak łopaty do odśnieżania. Dołączony sprzęt do pracy wymaga napędu silnikowego: są to na przykład pompy, kosiarki, szczotki, odśnieżarki. Do ich działania potrzebny jest wał lub koło pasowe przystawki odbioru mocy - jeśli taki wał lub koło pasowe mamy do czynienia z ciągnikiem jednoosiowym, jeśli sprzęt jest zdolny do pracy ze sprzętem ciągnionym - jest to kultywator. Małe wyjaśnienie: aby uznać samochód za ciągnik jednoosiowy, konieczne jest również, aby dostępne były do ​​niego załączniki.

Kim są kultywujący

Możliwości kultywatorów są najbardziej zależne od ich ciężaru. I tutaj możesz przeprowadzić warunkowy podział na „kategorie wagowe”.

Kultywatory klasa ultralekka - Modele przeznaczone wyłącznie do przetwarzania stosunkowo lekkiej gleby i spulchniania. Ważą 10-15 kg, wyposażone w silniki elektryczne.

Kultywatory klasa lekka ważą 20-30 kg, wyposażone w silnik benzynowy lub elektryczny. Nie ma sensu wyposażać urządzeń tej kategorii wagowej w silnik wysokoprężny. Co więcej, wiele ciągników jednoosiowych wygląda tak samo jak kultywatory - w rzeczywistości dodaje się tylko jeden strumyk na kole pasowym, na którym jest zainstalowany pasek napędowy. Jednak układ motobloków jest inny. Rozważamy również modele z wałkiem odbioru mocy i jedynym usuwalnym „aktywnym łącznikiem” - frezami obracającymi się w kierunku kół. Aby pracować z innym sprzętem, węzeł z nożami jest usuwany. Niektóre takie modele z silnikami wysokoprężnymi ważą ponad 300 kg.

Modele z zaczepianym sprzętem mogą pracować na cięższych glebach.

Najczęstsze kultywatory klasa średnia. Ważą 40-60 kg, silniki elektryczne znajdują się na osobnych egzemplarzach, ale zwykle są wyposażone w silniki benzynowe. Lekkie modele są w stanie współpracować z zaczepianym sprzętem, takim jak Hiller i Pololnik. Do pracy z pługiem potrzebna jest maszyna o wadze co najmniej 50 kg i pożądane są dodatkowe środki ważące. Oczywiście do takiej pracy noże należy zamienić na koła - metalowe z występami lub pneumatyczne. 

Teoretycznie wiele kultywatorów można stosować z wózkiem ciągnionym. Kultywatory „ciężkie” praktycznie nie są produkowane, motobloki zajmują swoją niszę.

Co to są motobloki

Minimalna waga w tej kategorii wynosi co najmniej 50 kg, ale częściej od 60 do 100. Silnik prawie zawsze jest benzyną.

Warto zauważyć, że ultralekkie modele mają prędkość obrotową frezów 250-350 obr./min, przy wzroście masy częstotliwość maleje. Prędkość robocza dla ciężkich modeli jest czasami mniejsza niż 100 obr / min.

Urządzenie kultywatora i motobloku

Niezależnie od wagi wiele węzłów kultywatorów i motobloków jest podobnych. Oczywiście nie ma wiele wspólnego między 10-kilogramowym kultywatorem a potężnym ciągnikiem jednoosiowym, ale w ramach jednej kategorii liczba opcji wykonania poszczególnych węzłów jest ograniczona.

Rodzaje silników do sprzętu ogrodniczego

Elektryczne są charakterystyczne dla ultralekkich i lekkich klas (tutaj uwzględnimy również wszystkie modele zasilane z baterii). Asynchroniczne nakładają lekkie i lekkie klasy średnie, ale w rzeczywistości są to tylko opcje wydajności stworzone na podstawie modeli benzynowych. Silniki benzynowe tej kategorii to konwencjonalne czterosuwowe silniki o mocy od 3-4 do 6-7 KM. Z reguły są to odmiany silników „napowietrznych”. Bardziej zaawansowane silniki są droższe, rzadkie.

Sprzęgło do ciągnika jednoosiowego 

W zdecydowanej większości przypadków stosowana jest przekładnia pasowa. Jest to bardzo wygodne i proste: gdy sprzęgło jest wyłączone, pasek wisi na kołach pasowych, jeśli pociągniesz go za pomocą rolki, moment obrotowy jest przenoszony z silnika na skrzynię biegów. Do naprężenia wystarczy system kablowy. 

Istnieją inne odmiany: niektóre drogie i mocne modele wykorzystują sprzęgło pneumatyczne - do dociskania walca służy zawór podłączony do kolektora dolotowego silnika (podczas pracy powstaje próżnia). 

Sprzęgło cierne występuje w modelach z pionowym układem wału korbowego silnika, a także w wielu mocnych motoblokach. Wreszcie w ultralekkich modelach sprzęgła jako takich może ich nie być.

Skrzynia biegów do ciągnika jednoosiowego

Tutaj przybliżony podział jest następujący. Przekładnia ślimakowa jest charakterystyczna dla lekkich modeli, koło łańcuchowe jest przeznaczone dla klasy średniej, koło zębate i łańcuch są używane w wielu ciągnikach jednoosiowych. Krótko mówiąc, im wyższe obciążenie, tym mocniejszy powinien być bieg.

Frezy do ciągnika jednoosiowego

Jeden z niewielu węzłów, którego wydajność jest taka sama dla prawie wszystkich rodzajów sprzętu. Są wałkiem, do którego przymocowane są noże: albo na śrubach z nakrętkami, albo na mocnych nitach. Zwykle są cztery noże. Przecinarki między sobą i wałkiem wyjściowym są najczęściej łączone za pomocą stalowych palców na szybko zwalnianych zawleczkach lub specjalnych zatrzaskach. W zależności od mocy silnika liczba noży waha się od dwóch do czterech po każdej stronie (noża „prawy” i „lewy” są dublowane).

Zdarza się, że para noży z każdej strony jest wykonywana na jednym wale: jest to typowe dla kultywatorów z trzema parami noży. Realistyczne jest też umieszczenie na nich jednej pary, ale nie zawsze.

Noże do frezowania można naostrzyć, a następnie dobrze wejdą w glebę, ale jednocześnie będą ścinać korzenie chwastów (i będą miały dużą szansę na szybkie kiełkowanie). Jeśli noże są lekko matowe, niektóre korzenie zostaną nawinięte na nożach, będą musiały być częściej czyszczone, ale będzie mniej chwastów.

Kultywator i przekładnia motoblokowa

Kultywatory klasy średniej często wyposażają się w bieg wsteczny - wsteczny. Ale to nie jest „pudełko”, wszystko jest łatwiejsze. Najczęstszą konstrukcją są dwa pasy i dwie rolki dociskowe, koła pasowe napędzające są również dwa: przednie koło pasowe znajduje się na osi silnika, tylne koło pasowe obraca się za pomocą koła zębatego. 

Koło napędzane jest jedno, kierunek ruchu będzie zależeć od tego, do którego paska dociskany jest odpowiedni wałek. Jest to najpopularniejsze ustawienie dla kultywatorów, ale w żadnym wypadku nie jest to jedyne, istnieją również modele ze skrzynią biegów „po napędzanym kole pasowym”. Ale istnieje już wiele opcji: skrzynia może być wbudowana w skrzynię biegów lub może być wykonana jako oddzielna jednostka. Motobloki są zwykle wyposażone w pełną skrzynię biegów, oddzielną lub połączoną ze skrzynią biegów. Ale mają już więcej prędkości - od dwóch do sześciu z przodu, jeden lub dwa z tyłu.

Koło pasowe lub WOM

Występuje tylko w ciągnikach z ciągnikiem. Najprostszą opcją jest dodatkowe koło pasowe, obrabiane razem z kołem pasowym z napędem pasowym. Tutaj również wszystko jest proste: zapiął „zaczep”, naciągnął pasek - a sprzęt jest gotowy do pracy. W mocniejszych urządzeniach stosuje się wałek przekaźnikowy wielowypustowy lub zębaty. Są w stanie przenosić bardzo duże obciążenia, ale nie uniwersalne: dla nich „połączenie” wymaga odpowiedniego.

Sterowanie ciągnikiem pieszym

Główne elementy sterujące znajdują się na uchwycie. Ale nie wszystkie. Minimum to dźwignie sprzęgła, zwykle dźwignia przepustnicy (chociaż może nie być potrzebna w przypadku małych kultywatorów). Przełącznik silnika gazowego jest zamontowany na silniku, chociaż można go powielić. Jeśli istnieje prawdziwa skrzynia biegów - do wyboru jest również dźwignia: mała, na rączce, z linką sterującą, lub tylko dźwignia na pudełku (może być długa, aby łatwiej było dotrzeć).

Uchwyt sterujący w lekkich modelach jest zwykle stały. Maksymalna - z możliwością regulacji wysokości. W przypadku cięższych korb często można skręcić w lewo i prawo.

Otwieracz do ciągnika jednoosiowego

Metalowy pręt lub pasek, za pomocą którego można ustawić głębokość uprawy. Znajduje się z tyłu urządzenia. Można go regulować w zależności od głębokości wnikania w glebę lub produkować w wersji nieuregulowanej, a następnie głębokość ustawia się, podnosząc lub opuszczając uchwyt kultywatora. Czasami nie ma go w lekkich modelach: mimo to nie zakopią się głęboko i łatwo je wyciągnąć.

Koła transportowe do kultywatora

Mają wiele różnych opcji: wyjmowane lub podnoszone, odwracalne (w połączeniu z otwieraczem) jeden lub dwa, z przodu lub z tyłu. Dla użytkownika wygoda przeniesienia kultywatora do pozycji „bojowej” jest ważniejsza, tj. jak szybko można dotrzeć do miejsca „na kołach” i odbudować kultywator do pracy.

Kultywatory serwisowe i motobloki

Wszystko tutaj nie jest bardziej skomplikowane niż jakikolwiek sprzęt silnikowy. Jeszcze prościej: margines bezpieczeństwa większości węzłów jest wielokrotnie większy niż obciążenie pracą. Główne prace konserwacyjne związane są z silnikiem: jest to okresowa wymiana oleju i czyszczenie filtra powietrza - inne są rzadko potrzebne.

Nie brakuje również specjalnego oleju do sprzętu silnikowego do prac ogrodniczych. Smarowanie występuje zarówno w skrzyniach biegów, jak i skrzyniach biegów (jeśli występują), ale tutaj musisz przestudiować instrukcje: często skrzynie biegów są wykonywane bez nadzoru, nie trzeba ich zastępować smarem. Inne prace są również dość proste i jednoznaczne i najczęściej sprowadzają się do regulacji napięcia kabli sterujących, wymiany pasków napędowych i czyszczenia samej maszyny.

Jeśli cię przekonaliśmy i jesteś gotowy, aby ocalić swoją siłę, dzieląc się obowiązkami związanymi z kopaniem ogrodu za pomocą nowoczesnego sprzętu ogrodowego, nie wahaj się zainwestować pieniędzy w jego zakup, ponieważ takie nabycie zwolni czas na przyjemniejsze zajęcia i rekreację na świeżym powietrzu. Cóż, którą jednostkę wybrać, ty decydujesz. 

Technikę wybrał Maxim Griboedov.