5 Gigantów: rośliny z największymi liśćmi do podkreślenia w ogrodzie kwiatowym

Lądowiska o jednym rozmiarze często wyglądają nudno, zgadzają się. Dlatego w każdym ogrodzie lub ogrodzie kwiatowym dobrze byłoby posadzić tasiemca - jasną pojedynczą roślinę, która stanie się jej „podstawą”, akcentem. Jako takie często wybiera się rośliny o pięknych dużych liściach..

Chodzi o takich gigantów świata roślin, którzy mogą dać „zwrot” każdemu obszarowi podmiejskiemu, porozmawiamy dzisiaj. Opracowaliśmy już odmiany największego gospodarza, ale nie jest to jedyna spektakularna kultura dla ogrodu kwiatowego. Osądź sam.

Strzelec

Ta wieloletnia kłącza słusznie zajmuje pierwszą linię na naszej liście - sama roślina może nie tylko „wymusić” do pięciu metrów wysokości, ale wielkość liści niektórych jej gatunków osiąga szerokość od półtora do dwóch metrów!

Chociaż większość historycznej ojczyzny Strzelca to tropik, te egzotyczne piękności doskonale zakorzeniły się w ogrodach botanicznych i prywatnych działkach ogrodowych na całym świecie, nie wyłączając Europy. W chłodnych regionach, dla dobrego zdrowia, rośliny te muszą być izolowane tylko na zimę liśćmi lub gałęziami.

W anglojęzycznej literaturze ogrodniczej strzelec jest czasami nazywany „brazylijskim rabarbarem olbrzymim”, chociaż rośliny te nie są nawet spokrewnione i należą do różnych rodzin..

Gunner zakochała się w projektantach krajobrazu ze względu na jej spektakularne rozmiary, szybki wzrost, heroiczne „zdrowie”, bezpretensjonalność w wyjeździe i, oczywiście, dekoracyjność. Liście strzelca siedzą na mocnych grubych ogonkach z ćwiekami, zwykle o czerwonawym kolorze, a same ostrza liści są grube, szorstkie, zaokrąglone 5-7 dużymi płatami i bardzo chropowatymi krawędziami (niektórzy uważają, że strzelec jest bardzo podobny do trującego pasternaka krowy). Roślina kwitnie w środku lata z małymi zielonymi kwiatami zebranymi w kwiatostany wiechy na długich szypułkach.

Opieka nad strzelcem jest prosta - uwielbia luźną i żyzną, umiarkowanie kwaśną glebę, słońce lub lekki półcień, dużo wilgoci (można sadzić ją w pobliżu stawów). Jeśli masz często surowe zimy bez śniegu, kłącza na ten okres można wykopać, przechowywać w mokrym piasku i ponownie sadzić wiosną.

Najczęściej w kulturze można zobaczyć strzelca w kształcie rękawa, chociaż można go „zrobić” za pomocą innych odmian - farbowania, cudownego itp. Tylko jeśli marzysz o roślinnych gigantach, nie popełniaj błędu i przypadkowo zdobądź karłowate postacie strzelców, są takie.

Ważne jest również, aby zrozumieć, że ogromne rozmiary strzelców można osiągnąć tylko wtedy, gdy są uprawiane w ciepłych regionach. W klimacie umiarkowanym liście rośliny będą jeszcze większe, ale bardziej skromne, chociaż roślina może nadal rosnąć do 3-5 m szerokości.

Darmer (Peltiphyllum)

Nie, to nie jest mniejsza kopia strzelców, ale zupełnie inna roślina. Ta wieloletnia kłącza zielna pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie na wolności rośnie wzdłuż brzegów zbiorników wodnych lub na bardzo wilgotnych glebach..

Tarczyca Darmera (jest to jedyny rodzaj rośliny) jest szeroko stosowana jako ozdobna i liściasta roślina ogrodowa. Jest dekoracyjny od momentu kwitnienia na wiosnę (jasnoróżowe kwiaty w kształcie gwiazdy w zaokrąglonych kwiatostanach-zrębach wznoszą się na wysokich szypułkach) aż do jesieni, kiedy jego zaokrąglone ciemnozielone liście zmieniają kolor na czerwono-pomarańczowy. Sama roślina osiąga wysokość 1,5 m, a blaszki liściowe mogą dorastać do 80-90 cm szerokości.

Darmer uwielbia żyzne, luźne, lekko kwaśne i stale dobrze nawilżone gleby (ale bez zastoju wody!), I dobrze rośnie wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Ale ogrodnicy od dawna spierają się o oświetlenie jej „miejsca zamieszkania”. Ogólnie rzecz biorąc, ta roślina jest uważana za kochającą cień, ale wielu twierdzi, że tylko w jasnym słońcu rośnie do odpowiedniej wielkości i kwitnie obficie, chociaż będzie jaśniejsza. W środkowej Rosji zima Darmer bez problemów pod grubą warstwą ściółki lub słomy.

• 

  I ta roślina o dużych liściach wygląda zupełnie inaczej - jej liście pierzastych rzeźbione prawie pionowo w górę od „lejka” na wysokość 1-1,5 m (w gorących regionach mogą dorastać do 4 m).

  Struś zwyczajny, tak nazywa się ten gatunek wieloletnich paproci, starożytnych i bardzo efektownych roślin. Ściśle mówiąc, duże „zielone pióra” to sterylne liście fotosyntetyczne (waii). W roślinie występuje inny rodzaj liści - brązowe, krótkie i niepozorne zarodniki, które chowają się w „lejku”. Zielone waiyi umierają na zimę, a brązowe stoją na śniegu, aby rozproszyć zarodniki wczesną wiosną i ożywić nowe rośliny.

  Struś bardzo szybko rozmnaża się wegetatywnie, rozprzestrzeniając kłącza na duże obszary, dzięki czemu może hamować wzrost innych roślin w pobliżu.

  Struś to bezpretensjonalna, odporna na cień i bardzo mrozoodporna kultura dekoracyjna. Najskuteczniej ozdobi Twój ogród na brzegu zbiornika, w zacienionym miejscu lub na północnym zboczu stale wilgotną glebą o neutralnej kwasowości (najgorszym wyborem są gleby piaszczyste). Może rosnąć w słonecznym kącie, ale w tym przypadku będzie znacznie jaśniejszy, niższy i mniejszy.

  Paproć najjaśniejsza i jaśniejsza na stronie wygląda na początku do połowy lata. Jest bardzo odporny na zimę i zachowuje dekoracyjność aż do pierwszych mrozów.

  Istnieje kilka sztucznie hodowanych odmian strusia, które różnią się wysokością krzewu i rozmiarem liści: Król, Zmęczone pióra, Jumbo, Erosa.



Rogersia to wysokie (czasem powyżej 2 m) wieloletnie zioło z pogrubionymi kłączami. Jego główną cechą dekoracyjną są obfite zielenie, które zmieniają kolor wraz ze zmianą pór roku z ciemnozielonej na czerwonawo-brązową i brązową lub odwrotnie, z fioletowej na ciemnozieloną (w zależności od wybranego gatunku i odmiany).

Dzięki długim kłączom roślina szybko rośnie i tworzy duże krzewy. Teksturowane liście Rogersia na długich łodygach, wycięte pod wpływem Cirrus, mogą osiągać 50 cm średnicy, a w środku lata przez cały miesiąc kwitną pachnącymi różowo-białymi lub fioletowymi kwiatami o delikatnym przyjemnym zapachu.

Egzot ten pochodzi z Azji Wschodniej, ale całkiem dobrze zakorzenił się na naszych średnich szerokościach geograficznych. Rogersia jest prawdziwą długą wątrobą (mieszka w jednym miejscu od kilkunastu lat), jest bardzo mało wymagająca pod względem opieki, praktycznie nie podlega atakowi szkodników i patogenów.

Najlepszym wyborem dla niej byłoby miejsce zacienione lub półcieniste (niektóre odmiany są odporne na słońce) z wilgotną, luźną, bogatą w próchnicę, lekko kwaśną lub neutralną glebą. Nie lubi Rogera zastoju wody u korzeni, silnego wiatru i bardzo suchego powietrza.



Roślina ta pochodzi z kwiatów goździków pochodzących z Ameryki Północnej, może osiągnąć wysokość 3 m, a jej spiczaste jajowate liście (zielone latem i wiosną i fioletowe jesienią) rosną w sprzyjających warunkach do 30-40 cm długości. Szczególnie dekoracyjna jest lakonia podczas owocowania, kiedy z błyszczących purpurowo-czarnych jagód pojawiają się świece owocowe. Fitolakka zachowuje atrakcyjność w ogrodzie do pierwszych przymrozków.

Wszystkie części lakonii są trujące i przy niewłaściwym użyciu mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych! Zatrucie powoduje mdłości, zawroty głowy, duszność. Z drugiej strony obecność określonych substancji w kompozycji sprawia, że ​​roślina jest cennym przedmiotem leczniczym o szerokim spektrum działania.

Fitolakka jest odporna i bezpretensjonalna, rośnie bardzo szybko, prawie nigdy nie choruje i nie jest niszczona przez szkodniki. Preferuje zacienione obszary do wzrostu, chociaż czuje się raczej dobrze w otwartych, słonecznych miejscach..

Ta „wspaniała piątka” nie kończy się listą spektakularnych roślin o dużych liściach, które można sadzić w ogrodzie. Astilboides blaszkowaty, zębaty buzulik, japoński lepiężnik, różne kadzidełka i rabarbar czują się świetnie na środkowej szerokości geograficznej ... Magnolia jest wielkolistna, gigantyczna colocasia, papierowa aralia, maklea mają kształt serca ...

Czy któryś z tych majestatycznych przystojnych mężczyzn mieszka na Twojej stronie, czy masz swoich ulubionych? Udostępnij swoje zdjęcia i opisy w komentarzach!