Dbaj o tęczówki jesienią lub jak przygotować irysy na nadchodzącą zimę

Wielu hodowców kwiatów wysyła tęczówki do zimowania na zasadzie „wyschnie i spadnie”. Jest to zasadniczo niewłaściwe podejście, ponieważ jest niezwykle ryzykowne - tak, odporne na zimę irysy mogą to zrobić, ale kwiaty delikatniejszych odmian prawdopodobnie ucierpią.

Zagubienie się w różnych odmianach tęczówki jest łatwe - wszystkie odcienie od śnieżnobiałego do prawie czarnego i wszystkie rozmiary od okruchów ledwo unoszących się z trawy do gigantów, rosnących od pierwszej równiarki, dezorientują nawet doświadczoną kwiaciarnię. Ale przygotowanie tęczówek na zimę jest takie samo dla wszystkich gatunków i odmian, zarówno bulwiastych, jak i kłączowych.

Przycinanie irysów

Liście tęczówek, wysuszone i zgniłe na brzegach, często stają się rajem dla patogenów, a także zimowiskiem dla szkodliwych owadów. Aby nie powodować problemów we własnym ogrodzie, liście należy przyciąć na wysokość 10-15 cm i usunąć z terenu.

Jeśli mówimy o tym, kiedy zmniejszyć irysy na zimę, powinieneś skupić się na swoim regionie. Na środkowym pasie robi się to przed pierwszymi przymrozkami, na początku listopada. W związku z tym na północy możesz zacząć wcześniej, na południu - później. Jeśli nie chcesz ustalać terminów i monitorować prognozy pogody, odetnij liście tęczówki w porze deszczowej - zapewni to roślinie lepszą wentylację i zapobiegnie stagnacji wody w korzeniach.

Musisz przyciąć kwiaty wraz z zalążkami na tęczówkach natychmiast po kwitnieniu, a dwa tygodnie później kwiat sam się wyrasta. Z szypułek nie powinny być większe niż 2 cm - pozwoli to uniknąć gnicia.

Sadzenie i przesadzanie tęczówek jesienią

Irysy można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Jeśli jednak chcesz, aby bulwiaste tęczówki z pewnością zadowolą cię kwitnieniem w następnym sezonie, daj pierwszeństwo jesiennemu sadzeniu.

Wszystkie rodzaje tęczówek rosną lepiej, kwitną i zimą, sadząc je na wzniesionym, dobrze wentylowanym, oświetlonym miejscu. Nie lubią stagnacji wilgoci ani gęstych gleb, dlatego w przypadku iridarii warto wybrać miejsce z dobrze przepuszczalną glebą.

Jesienne sadzenie i przesadzanie tęczówek odbywa się natychmiast po wyschnięciu liści rośliny. Cebulki są oczyszczane z gleby, dziecko jest oddzielane, a następnie materiał do sadzenia jest suszony i sadzony w nowym miejscu pod koniec września lub na początku października. Rośliny używają ciepłego sezonu, aby się zakorzenić, ale nie będą miały czasu na rozwój.

Przed sadzeniem wszystkie cebulki należy oczyścić ze starych skórek i zdezynfekować.

Irysy kłącze po podziale sadzi się podobnie. Co więcej, te i inne świeżo przesadzone kwiaty muszą być przykryte na zimę, niezależnie od ich odmiany, ponieważ są one nadal zbyt słabe, aby można je było samodzielnie zimować.

Schronienie irysów na zimę

Zimotrwalosc tęczówek, a zatem potrzeba schronienia na zimę, zależy od ich różnorodności i gatunku. Najbardziej delikatne i delikatne są bulwiaste odmiany holenderskie, japońskie i hiszpańskie (Wedgwood, Cajanus), tęczówki kłącza (tęczówka grzebieniowa, tęczówka bezimienna, tęczówka jeziorna), a także wszystkie wysokie odmiany tęczówki brodatej.

Iridodictium (tęczówka Vinogradova, tęczówka Danford, tęczówka netto), a także brytyjskie odmiany bulwiaste są bardziej odporne na nasze zimy. Wśród tęczówek można przypisać tęczówkę bezlistną, tęczówkę Biebersteina i tęczówkę karłowatą..

I wreszcie dzikie irysy bez brody (irys syberyjski, irys bagienny, tęczówki szczecinowe, tęczówki orientalne i tęczówki żółte) spokojnie zimują nawet w najcięższych latach..

Przed przykryciem tęczówek na zimę należy poluzować nawy i potraktować wierzch kłącza i resztki liści środkami grzybobójczymi (Alirin-B, Bactofit, Vectra, Gamair itp.). Ale jeśli zdecydujesz się nakarmić tęczówki na zimę, wybierz kompleks mineralny bez azotu.

Jeśli tęczówki trzeciej grupy można wysłać do zimowania po przycięciu i przetworzeniu bez dodatkowych wysiłków, będziesz musiał majstrować przy pierwszych dwóch. Konieczne jest pokrycie tęczówek na zimę wraz z nadejściem mrozu, gdy skończy się pora deszczowa, tj. mniej więcej w połowie - druga połowa listopada. Zrobienie tego wcześniej nie jest tego warte, ponieważ podczas opadów deszczu irysy mogą ulec zniszczeniu. Torf, próchnica, wióry lub słoma są idealne na schronienie. Przykryj tęczówkę, aby nad cebulami lub korzeniami znajdowała się 10-centymetrowa luźna warstwa, i umieść świerk na wierzchu.

Jeśli zauważysz, że bulwiaste tęczówki niektórych odmian na twojej stronie regularnie zamarzają, traktuj je jak mieczyki - wykop je na zimę. Należy to zrobić po całkowitym wyschnięciu liści. Cebule pocięte i poddane działaniu środków owadobójczych muszą być suszone przez miesiąc w temperaturze około 25 ° C, a następnie przechowywane w chłodnym, suchym miejscu.

Nawet odporne na zimę odmiany irysów kłącza muszą być chronione w pierwszym roku życia i po rozpoczęciu 4-5 lat, kiedy korzenie zaczynają wystawać z ziemi.

Wiosną irysy budzą się wcześnie i spokojnie tolerują zmiany temperatury, więc możesz usunąć z nich schronienie, gdy tylko śnieg spadnie w ogrodzie. Pod słońcem w ciągu dnia można łatwo znaleźć wszystkie problemy, które powstały zimą. Być może schronisko nie pomogło i część tęczówki zamarła. Następnie będzie potrzebował leczenia:

1. delikatnie usuń kleik z martwych liści, szorując je do twardej tkanki-
2. potraktuj część liścia roztworem nasyconego nadmanganianu potasu koloru wina-
3. posyp rany popiołem lub kruszonym węglem drzewnym.

Takie leczenie pozwoli kwitnąć tęczówce w tym roku i zapobiegnie rozpoczęciu procesu rozkładu..

Zawsze możesz powiedzieć: „Dlaczego potrzebuję tych wysiłków? Irysy rozkwitają bez nich!”. Ale uwierz mi, kiedy zobaczysz, jak wdzięczne mogą być te rośliny i jak wspaniałe i przyjazne kwitną po beztroskiej zimie, nie będziesz pamiętać czasu spędzonego.