Pachypodium: rosnące egzotyczne sukulenty w domu

Pachypodium gwarantuje, że nie pozostanie niezauważone nawet w najobszerniejszym zbiorze roślin domowych. Nie jest to zaskakujące, ponieważ jednocześnie przypomina palmę i kaktusa. Tak spektakularny wygląd z powodzeniem łączy się z bezpretensjonalnością w opiece. Uprawa pachypodium w domu jest nawet możliwa dla początkującego hodowcy.

Wygląd i inne charakterystyczne cechy pachypodium

Pachypodium (Pachypodium) to rodzaj bardzo niezwykłych sukulentów należących do rodziny Apocynaceae. Jego nazwa wynika z wyglądu rośliny. Przetłumaczone z greckich pachys - „gruby”, a podos - „noga”. Zgodnie z tym „pachypodium” jest „grubą nogą”. Rodzaj jest raczej niewielki. Według różnych źródeł, obecnie obejmuje od 25 do 30 odmian.

W naturze pachypodium z powodzeniem przetrwa w najbardziej ekstremalnych warunkach.

W naturze roślina z powodzeniem istnieje w warunkach, które ludzie są w stanie znieść. Jest powszechny w południowej i południowo-zachodniej Afryce, w Australii i na wyspie Madagaskar. Najczęściej można go znaleźć w Namibii, Afryce Południowej, Mozambiku, Angoli. Korzenie rośliny przylegają do najmniejszych pęknięć w kamieniach, żyjąc na równinach i płaskowyżach w palącym słońcu.

Zwolennicy chińskiej doktryny Feng Shui nabywają pachypodium, aby uchronić się przed negatywną energią. Uważa się również, że roślina może pomóc właścicielowi, łagodząc wszelkie bóle spowodowane rozwojem procesu zapalnego.

Wygląd pachypodium w dużej mierze zależy od tego, gdzie rośnie. Może to być drzewo o wysokości 6–8 mz grubym pniem (do 1,5 m) i rozłożystym, prawie kulistym krzewem (o średnicy 3-4 m) oraz bardzo miniaturową rośliną (o wysokości 25–30 cm). W domu jego wysokość rzadko przekracza 1–1,5 m. Pachypodium nie różni się tempem wzrostu, dodając 3-5 cm rocznie. Oczekiwana długość życia zależy od umiejętności czytania i pisania. Roślina może istnieć w mieszkaniu przez 2-3 lata i 15-20 lat.

Każdy pachypodium jest sukulentem. Podczas krótkiej pory deszczowej gromadzi wilgoć i składniki odżywcze w grubym, mięsistym pniu, co pomaga mu przetrwać upał i suszę. W porównaniu z innymi sukulentami wypada korzystnie w porównaniu z bezpretensjonalnością w opiece i brakiem okresu odpoczynku.

Pień to miejsce, w którym pachypodium przechowuje „NZ” (woda i składniki odżywcze)

Pień rośliny ma odcień szaro-srebrny lub oliwkowy. Najczęściej jest pokryty gęsto rozmieszczonymi ostrymi kolcami.. Są nieobecne tylko w miejscach zakrętów. Kolce są nie tylko środkiem ochrony przed owadami roślinożernymi. Z ich pomocą pachypodium pochłania wilgoć z otaczającej atmosfery, gdy mgła opadnie lub spadnie rosa.

Kolce Pachypodium - liście zmutowane podczas ewolucji

Liście Pachypodium są zbierane na górze pnia, więc roślina przypomina miotłę. Są dość cienkie i wąskie. Jest to logiczne - im mniejsza powierzchnia liścia, tym mniej wilgoci roślina traci z powodu parowania. W warunkach naturalnych podczas suszy często upuszcza liście, bardzo podobnie jak bruk, ale nie zdarza się to w niewoli.

Pachypodium pozostawia wąskie i cienkie

Egzotyczny wygląd dodają kwiaty podobne do jasnożółtych, śnieżnobiałych lub różowawych gwiazd. Ale ich pojawienie się będzie musiało czekać co najmniej 6-7 lat. Niestety, nawet dorosłe pachypodium kwitną niezwykle rzadko w domu.. Jeśli tak się stanie, pąki pojawiają się późną wiosną lub latem.

Kwitnienie Pachypodium w domu to naprawdę ekskluzywny widok

Wideo: jak wygląda pachypodium

Ta roślina jest często mylona mleczna, on jest europofobią. Zarówno to, jak i inne w przypadku uszkodzeń tkanin alokuje żrący mleczno-biały sok. Ale jeśli sok mleczny powoduje podrażnienie i inne negatywne konsekwencje nawet w kontakcie ze skórą, sok pachypodium jest niebezpieczny dla zdrowia tylko w kontakcie z błoną śluzową lub niezagojoną raną. Niemniej jednak, aby zapobiec, po każdej pracy z rośliną przydatne będzie dokładne umycie rąk mydłem. I oczywiście nie ma miejsca na doniczkę, do którego mogłyby dotrzeć dzieci i zwierzęta domowe.

Euforbia i pachypodium są nieco podobne w wyglądzie, a przy każdym uszkodzeniu wydzielany jest żrący mleczny biały sok

Rodzaje roślin popularne wśród amatorskich ogrodników

Rodzaj pachypodiums jest dość mały. Wielu jej przedstawicieli zaskakująco skutecznie dostosowało się do warunków nowoczesnych mieszkań, radykalnie odmiennych od tych, do których są przyzwyczajeni w swojej historycznej ojczyźnie. Najpopularniejsze wśród ogrodników:

• Pachypodium Jayi (geayi). W warunkach naturalnych jest to niemal nierozgałęzione drzewo o wysokości 3-5 m, u roślin domowych rzadko rośnie ono powyżej 50–70 cm, liście są wąskie, szerokość 1,5–3 cm, gęsto owłosione z miękkim „stosem” od środka. Ciernie są szarawe, od podstawy do końca kolor nabiera intensywności, zmieniając się w prawie czarny. Kwiaty są białe, podstawa płatków, a środek jasnożółty.
• Pachypodium Lamera (lamerei), alias „Palma Madagaskaru”. Rzadko występuje w naturze nigdzie indziej niż na tej wyspie, ale w domu gatunek ten jest jednym z najczęstszych. Pień jest zdrewniały, praktycznie nie rozgałęzia się. U podstawy jest bardzo pogrubiony. Spiralnie otoczony jest guzkami, z których każdy ma trzy ostre długie kolce. Liście nie są owłosione, mają ogonek długości 3-4 cm. Długość płytki liściowej wynosi 20-30 cm, szerokość 5-8 cm (w naturze), w domu odpowiednio 10-12 i 2-3 cm. Kwiaty kremowe lub różowawe, środek jest żółty. Są dość duże - około 10 cm średnicy.
• Pachypodium Lamera rozgałęziony (ramosum). Naturalna hybryda. Beczka ma kształt butelki; kolce są praktycznie nieobecne. Wiele więcej na pędach. Na liściach żyła centralna wyraźnie się wyróżnia. Śnieżnobiałe kwiaty o średnicy do 10 cm są zbierane w kwiatostany w kształcie parasola.
• Pachypodium o krótkich łodygach (brevicaule). Wysokość pnia 50–60 cm jest bardzo podobna do bulwy. Gdyby nie kolce i liście, roślinę bardzo łatwo pomylić z kamieniem. Kwiaty są małe, o średnicy 3-4 cm, jasnożółte. Jest mało liści.
• Pachypodium gęsto kwitnące (densiflorum). Pień jest gruby, około 30 cm średnicy, w kolorze oliwkowym. Jeśli jest cieńsza, roślina w zasadzie nie kwitnie, nawet w naturze. Zimą, z niedoborem światła, może stracić wszystkie lub większość liści. W domu dorasta do 80–90 cm wysokości. Kwiaty są jasnożółte, a następnie odcień stopniowo zmienia się na pomarańczowy.
• Sanders Pachypodium (saundersii), znany również jako „gwiazda Lundi”. Pień ma kształt prawie zwykłej kuli, pędy są bardzo krótkie - nie więcej niż 10 cm, stosunkowo niewiele kolców ma do 2,5 cm długości. Kwiaty są białe, z różowawym paskiem pośrodku płatka. Różni się dużą ilością kwitnienia.
• Succulent pachypodium (succulentum). Roślina drzewiasta, pień do 15 cm średnicy. Znaczna jego część jest zanurzona w ziemi. Na powierzchni pozostaje tylko intensywnie rozgałęziona „korona” o wysokości 60–90 cm, u podstawy każdego liścia ma 5–6 cm długości i 1–2 cm szerokości, dwa krótkie kolce. Kwiaty o średnicy około 4 cm są jasnoróżowe, środek jest jasny szkarłatny.
• Pachypodium horombense (horombense). Roślina ma nie więcej niż 0,5 m wysokości, pień jest gładki, zielonkawy z srebrzystym połyskiem. Liście w kolorze oliwkowym. Intensywnie rozgałęzione pędy mogą odejść prawie od podstawy pnia. Rośnie bardzo powoli. Kwiaty do 10 cm średnicy, ułożone w 2-5 kawałkach na długich szypułkach. Pąki mogą tworzyć nawet rośliny w wieku 2–4 lata.
• Pachypodium rosulatum (rosulatum). Pień jest bardzo krótki, gałęzie znajdują się prawie pionowo. Liście są zbierane w małych gniazdach na końcach gałęzi. Pastelowe żółte kwiaty.
• Pachypodium południe (meridionale). Roślina drzewna. W naturze osiąga wysokość 2-3 m, w domu - 1-1,2 m. Pień jest brązowo-srebrny, liście są jasnozielone. Kwiaty o średnicy 12 cm lub większej, z wyraźnym aromatem. Płatki róż, środkowo czerwony.

Galeria zdjęć: Pachypodiums uprawiane w domu

Optymalny mikroklimat do uprawy pachypodium

W naturze pachypodium jest używane w naprawdę ekstremalnych warunkach, których odtworzenie w domu jest praktycznie niemożliwe. Niemniej jednak roślina dość skutecznie przystosowała się do niezwykłego mikroklimatu.

Miejsce na pachypodium jest wybierane raz na zawsze. Reaguje bardzo negatywnie na każdy ruch. Nawet niewielki obrót doniczki może spowodować utratę wszystkich lub większości liści..

Tabela: jak stworzyć optymalne warunki dla pachypodium

Pachypodium nie boi się bezpośredniego światła słonecznego

Jak przesadzić roślinę

Pachypodium, podobnie jak inne sukulenty, nie różni się tempem wzrostu. Niemniej jednak młode rośliny należy przesadzać co roku. Dorośli potrzebują tylko jednej procedury co 2-3 lata.

Roślina nie potrzebuje dużej doniczki. Za każdym razem, gdy jego średnica jest zwiększana o 2-3 cm, w tym przypadku pojemność powinna być dość głęboka. Wymagany jest co najmniej jeden otwór odwadniający. Lepiej wybierz garnki ceramiczne. Plastikowe są bardzo lekkie, część nadziemna może przeważać, a kwiat przewróci się.

Doniczka z pachypodium powinna być dość ciężka i stabilna.

Pachypodium nie potrzebuje pożywnej gleby. W naturze z powodzeniem przetrwa na gołych skałach. W sprzedaży jest specjalna gleba na kaktusy i sukulenty, ale doświadczeni hodowcy kwiatów wolą samodzielnie mieszać podłoże. Pożądane jest, aby był neutralny lub lekko kwaśny (pH 5,0–7,0).

• miękisz torfowy, gruboziarnisty piasek, uniwersalna gleba pod rośliny domowe lub gleby ogrodowe (3: 3: 1);
• darń i liście ziemi, piasek (1: 1: 3).

Na każdej glebie, w tym na ziemi sklepowej, przydatne jest dodanie kawałków węgla drzewnego lub małych okruchów ze starych czerwonych cegieł (10-15 całkowitej objętości mieszanki). Jest to dobre zapobieganie gniciu, które często cierpi z powodu silnego podlewania sukulentów..

Pachypodium można uprawiać w specjalnej glebie dla kaktusów i sukulentów.

Sam przeszczep rośliny wygląda następująco:

1. Napełnij jedną trzecią nowego garnka małą (0,3–0,5 cm średnicy) ekspandowaną gliną lub innym materiałem, który można wykorzystać jako drenaż. Top - 1-2 cm świeżo przygotowanego podłoża.
2. Ostrożnie wyjmij pachypodium ze starej doniczki. Staraj się dotykać korzeni jak najmniej. Są delikatne i delikatne w roślinie, łatwo je zranić.
3. Umieść kwiat w nowym pojemniku, wypełnij podłoże. Na 2-3 dni wyjmij doniczkę w lekkim półcieniu.
4. Po określonym czasie wlej pachypodium. Karmienie można wznowić nie wcześniej niż miesiąc po przeszczepie.

Pachypodium jest prawie niemożliwe do usunięcia z doniczki, aby nie kłuć ani nie drapać. Możesz zminimalizować własne obrażenia, jeśli owiniesz beczkę starym kocem lub inną grubą szmatką.

Podczas wymiany pachypodium uważaj na korzenie

Wideo: przeszczep Pachypodium

Opieka Pachypodium w domu

Pachypodium jest bardzo mało wymagające pod względem opieki. Roślina z łatwością wybacza hodowcom indywidualne błędy i pewne zapomnienia. Jedynym niezawodnym sposobem na jego zniszczenie jest niewłaściwe podlewanie. Dlatego to on musi zwrócić szczególną uwagę.

Podlewanie

Od początku wiosny do połowy jesieni pachypodium jest podlewane, dzięki czemu gliniana bryła jest stale lekko wilgotna. Przy nadmiarze wody korzenie gniją bardzo szybko, pień jest zdeformowany, z niedoborem kwiat odrzuca liście. Niech gleba całkowicie wyschnie na głębokość około 1 cm, jeśli na zewnątrz nie jest zbyt gorąco, wystarczy podlewać pachypodium raz na 3-4 dni. Najlepszy czas na zabieg to wcześnie rano..

Roślina stawia wysokie wymagania dotyczące jakości wody. Powinien być ciepły (28-30ºС) i miękki. Wszystkie sukulenty reagują negatywnie na nadmiar chloru i związków fluoru w wodzie wodociągowej. Dlatego jeśli nie jest możliwe podlewanie pachypodium stopem, deszczem lub butelkowane, należy je bronić, filtrować lub gotować. Ocet jabłkowy lub kwas cytrynowy pomogą zmiękczyć wodę (kilka kropli lub granulek wystarczy na 10 litrów).

Aplikacja nawozu

Roślina nie potrzebuje częstego karmienia. Wystarczy wlać go roztworem odżywczym raz na 12-15 dni. Specjalny nawóz do kaktusów i sukulentów jest hodowany zgodnie z instrukcją. Optymalny stosunek azotu, fosforu i potasu wynosi 1: 2: 3.

Pachypodium jest karmiony tylko specjalnymi nawozami dla kaktusów i sukulentów o niskiej zawartości azotu.

Każde inne karmienie, zwłaszcza naturalna materia organiczna, wyrządzi więcej szkody niż pożytku.. Pachypodium reaguje bardzo negatywnie na nadmiar azotu.

Okres odpoczynku

Pachypodium nie ma wyraźnego okresu spoczynku. Późną jesienią i zimą roślina jest bardzo ostrożnie podlewana. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku odmian zrzucających liście. Po masywnym opadnięciu liści przez 4–5 tygodni zaleca się całkowite zaprzestanie podlewania..

W połowie jesieni niektóre odmiany pachypodium mogą stracić wszystkie lub większość liści - jest to normalne

Karmią roślinę zimą nie częściej niż raz w miesiącu. Jeśli jego stan Ci odpowiada, możesz zasadniczo zaprzestać nawożenia na 2-3 miesiące.

Wideo: Porady dotyczące pielęgnacji roślin

Typowe problemy, jakie może napotkać początkujący hodowca

Większość błędów popełnionych przez kwiaciarnię w wyniku niewiedzy nie zniszczy pachypodium. Ale takie niedopatrzenia negatywnie wpływają na wygląd i dekoracyjność rośliny. Aby zrozumieć, co dokładnie mu nie pasuje, pomoże sam kwiat. Konieczne jest jedynie nauczenie się, jak poprawnie interpretować „sygnały” podane przez niego i reagować na nie.

Tabela: jak pachypodium reaguje na błędy w opiece

Czernione liście oznaczają, że pachypodium cierpi na zimne przeciągi

Choroby i szkodniki atakujące roślinę

Wszelkie sukulenty są nieatrakcyjne dla szkodników. W przypadku pachypodium, oprócz gęstej skóry, istnieją dodatkowe środki ochronne - sok żrący i kolce. Ale niektóre owady nawet tego nie powstrzymują. Zgnilizna jest znacznie większym niebezpieczeństwem.. Przetwarzanie kwiatu powoduje pewne trudności, ponieważ nie można tego zrobić ręcznie. Dlatego będziesz musiał poradzić sobie z problemami z opryskiwaniem.

Pozbycie się niektórych chorób lub szkodników jest dość trudne. A jeśli rozpoczniesz proces, roślinę można wyrzucić. Dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na zapobieganie:

• umieszczenie wszystkich nowo nabytych roślin doniczkowych w kwarantannie przez co najmniej 2-3 tygodnie;
• regularna kontrola pobierania i natychmiastowa izolacja okazów z podejrzanymi objawami;
• umieszczanie kwiatów i bukietów w pomieszczeniach jak najdalej od siebie;
• codzienne wietrzenie pokoju;
• spryskiwanie kwiatu co najmniej raz na 2-3 tygodnie w celu usunięcia nagromadzonego pyłu;
• cotygodniowe napromienianie rośliny lampą kwarcową przez 2-3 minuty;
• rozluźnienie gleby (wystarczy raz w tygodniu);
• sterylizacja narzędzi, doniczek, gleby, mycie rąk przed każdą pracą z rośliną.

Tabela: typowe choroby pachypodium i wpływające na nie szkodniki

Galeria zdjęć: z jakimi chorobami i szkodnikami będziesz musiał walczyć podczas uprawy pachypodium

Rozmnażanie w domu

W domu pachypodium rozmnaża się tylko przez nasiona. Ponieważ kwitnie rzadko w niewoli, łatwiej jest je zdobyć w specjalistycznym sklepie. Kiełkowanie utrzymuje się przez rok od daty zbioru.

Nasiona Pachypodium szybko tracą zdolność kiełkowania

W przeciwieństwie do innych sukulentów, części łodygi nie mogą rozmnażać rośliny.. Z prawie całkowitą pewnością można argumentować, że sadzonki będą gnić. W skrajnej sytuacji, na przykład podczas rozwoju zgnilizny, możesz spróbować wyciąć i ukorzenić zdrowy blat, ale w tym przypadku sukces nie jest gwarantowany.

Pachypodium rozmnaża się bardzo słabo z sadzonkami, ale możesz spróbować ukorzenić górę, jeśli roślina umrze

1. Nasiona moczyć przez 2-3 dni w roztworze dowolnego biostymulatora - Epiny, Cyrkonu, Heteroauxiny (2-3 ml na 1 litr) lub w zwykłej wodzie (miękkiej i ciepłej). Zmieniaj płyn codziennie.
2. Napełnij małe doniczki lub kubki mieszanką perlitu lub wermikulitu i piasku (1: 1). Inną wersją gleby jest próchnica, węgiel drzewny, wermikulit, żyzna murawa (2: 2: 2: 1). Podlewaj podłoże oszczędnie, odczekaj 15–20 minut..
3. Posadź po jednym nasionku w każdym zbiorniku, pogłębiając je w ziemi o 5–7 mm. Posyp na wierzchu podłożem. Spryskaj glebę. Przykryj garnki przezroczystą folią lub szkłem..
4. Zapewniają jasne rozproszone światło i temperaturę 25–28ºС. Spryskaj podłoże co 2-3 dni. Otwórz „szklarnię” codziennie na 7–10 minut, aby przewietrzyć sadzonki i pozbyć się kondensatu.
5. Nasiona mogą kiełkować w ciągu 3-4 dni, a po 4-5 tygodniach. Po półtora miesiąca czekanie jest już bezużyteczne.
6. Wraz z pojawieniem się pierwszych pędów otwórz garnki. W tej chwili ważny jest regularny napływ świeżego powietrza, wilgotność na poziomie 55–60, maksymalne możliwe godziny dzienne i ochrona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
7. Kiedy rozwinie się pierwsza para prawdziwych liści, przeszczep pachypodium do gleby odpowiedniej dla dorosłych roślin.

Jeśli nasiona pachypodium nie wykiełkowały przez sześć tygodni, czekanie jest już bezużyteczne

Pachypodium, które „pożyczyło” rozłożystą koronę od palm i ostre ciernie, słusznie można uznać za jedną z najbardziej niezwykłych roślin w kaktusach, która z powodzeniem dostosowała się do warunków domowych. Jest dość ogólny, więc nadaje się do dekoracji wnętrza, tworząc spektakularny akcent. Pachypodium jest odporny i kapryśny, nawet zupełnie niedoświadczony hodowca poradzi sobie z jego uprawą.