Raspberry tarusa: przydatne porady dotyczące uprawy malin

Malina Tarusa nie jest powtarzającą się standardową odmianą, która ma mocne i dobrze rozwinięte łodygi. Jego zalety obejmują duże plony i duże owoce z gęstą miazgą, a pod względem odporności na mróz kultura wyprzedza wiele innych odmian. Krzewy Tarusa nazywane są również malinami. Aby skutecznie go zbudować, musisz znać zasady lądowania i opieki.

Opis odmiany malin Turus

Malina Tarusa - standardowa odmiana kultury, uderzająca wielkością

Malina Tarusa jest znana wielu ogrodnikom jako średnio późna odmiana, która praktycznie nie tworzy bezużytecznych pędów, ponieważ sam krzew składa się z silnych pędów bezpośrednich. Ta interesująca kultura została wyhodowana w 1987 r. Przez V.V. Kichinę w wyniku hybrydyzacji dawcy Shtambovy-1 z malinami Stolichnaya.

Odmiany łodyg różnią się od zwykłych malin twardymi i pogrubionymi pędami przypominającymi drewno. Gałęzie znajdują się w niewielkiej odległości od siebie, dzięki czemu roślina przypomina koronę drzewa.

Ważne! Popularnie standardowe odmiany są często nazywane „drzewkiem malin”.

Malina Tarusa - wysoka odmiana, dająca obfite plony

Odmiana Tarusa charakteryzuje się również takimi cechami:

1. Pędy są proste, osiągają 1,5–2 m. Na etapie kwitnienia mają kolor zielony, a na etapie uśpienia nabierają koloru brązowego. Każda gałąź tworzy 2–3 gałęzie, tworzy się na niej około 20 jagód.
2. Liście pokryte są pokwitaniem i płytką nazębną. Powierzchnia płyt jest pofałdowana, krawędzie są nierówne. Kolor jest ciemnozielony.
3. Jagody są głupie, duże, ich waga waha się od 7 do 16 g. Poszczególne owoce mają zakrzywiony kształt. Mają wyraźny aromat i gęstą strukturę..
4. Po dojrzeniu jagody nabierają jasnoczerwonego koloru. Na szypułce trzymają się dobrze, nie obserwuje się zrzucania.
5. Miąższ jest soczysty. Nasiona są małe. Smak jagód jest słodko-kwaśny. Według skali degustacyjnej szacuje się ją na 4 punkty na 5.

Kolejną różnicą odmiany Tarusa jest całkowity brak kolców, co sprawia, że ​​proces zbioru jest wygodniejszy. Maliny mają również odporność na mróz i mogą wytrzymać temperatury do -30 ° C, ale w wietrzne i bezśnieżne pędy mogą zamarzać w temperaturze -25 ° C.

Odmiana tworzy niewiele potomstwa korzeniowego, którego liczba nie przekracza pięciu sztuk. Dlatego maliny nie rozprzestrzeniają się po stronie. Odmiana słabo reaguje na wysoką wilgotność. Przy dłuższych opadach Tarusa może stracić plony.

Kluczowe zalety i wady drzewa malinowego

Tarusa słynie z dużych owoców, wydajności i dobrego zdrowia.

Maliny są ulubieńcem wielu ogrodników, ponieważ co roku traktują je smaczne i zdrowe jagody. A odmiana Tarusa jest jedną z niewielu, których zalety odważnie pokrywają wady. Rozważmy te aspekty bardziej szczegółowo..

Tabela: Mocne i słabe strony odmian

Funkcje lądowania

Maliny sadzi się w lekko kwaśnej glebie gliniastej lub piaszczysto-gliniastej

Maliny można sadzić wiosną (w drugiej połowie kwietnia) lub jesienią (we wrześniu). Pierwsza opcja jest bardziej preferowana. Jeśli aktywny proces wegetacji rozpocznie się jesienią, zimą sadzonki mogą umrzeć. Ale przy sadzeniu wiosennym maliny często dają plony dopiero po roku.

Wymagania dotyczące miejsca lądowania są następujące:

1. Malina dobrze rośnie na glebach gliniastych i gliniastych.
2. Nadaje się do gleby o niskiej kwasowości (pH 6). Ten wskaźnik jest wystarczająco ważny dla wzrostu kultury. W kwaśnej glebie korzenie roślin nie mogą wchłonąć składników odżywczych w wymaganej ilości. Dlatego w takich obszarach musisz zrobić 500 g wapna na 1 m2. Ale nie wszyscy ogrodnicy wiedzą, jak to zrobić dobrze. Wapno gaszone jest natychmiast dodawane do gleby, a wapno palone najpierw musi zostać zmiażdżone i zwilżone wodą. Nawóz jest najpierw rozrzucany po terenie, a następnie zaszczepiany na głębokość 20 cm, a następnie gleba jest zwapniana co 4–5 lat..
3. Należy również zwrócić uwagę na występowanie wód gruntowych, które nie powinny unosić się bliżej powierzchni o więcej niż 1,5 m. Przy podmoknięciu gleby korzenie malin mogą gnić.
4. Nie zaleca się sadzenia go w pobliżu truskawek, ziemniaków lub pomidorów, ponieważ uprawy te podlegają tym samym chorobom.
5. Po 8-9 latach zakład musi zostać przeniesiony do nowego miejsca, a poprzednie miejsce można wykorzystać po 5 latach.

Ważne! Wybierając miejsce, należy unikać zacienionych obszarów, ponieważ brak światła słonecznego negatywnie wpłynie na plony..

Sadzonki muszą być silne i zdrowe.

Sadzonka powinna być wybrana z silnym systemem korzeniowym i grubością łodygi 1 cm Należy zwrócić uwagę na podstawę pędu. W tym miejscu powinny znajdować się co najmniej trzy nerki. Powstają z nich gałązki owocowe.. Przed sadzeniem sadzonka musi być całkowicie oczyszczona z liści, ponieważ przyspieszy to wzrost gałęzi.

Proces sadzenia malin Tarusa odbywa się w następującej kolejności:

1. Jesienią, na miesiąc przed sadzeniem, a wiosną na tydzień przed zabiegiem rozpoczyna się przygotowanie miejsca. Odkopują go, a podczas rozluźniania dodają 2 wiadra próchnicy, 250 g popiołu i 150 g nitroammofoski na 1 m2. Wapno dodaje się do kwaśnej gleby (przy użyciu technologii opisanej powyżej).
2. Następnie wykopuje się ziemię o 20 cm, do sadzenia przygotowuje się jamę o głębokości 40-50 cm i szerokości 60 cm. Pomiędzy krzakami należy pozostawić przestrzeń 1 m, a między rzędami 1,5–1,8 m.
3. Dodaj 1 litr puszki popiołu do każdej studzienki..
4. Następnie sadzonka jest zakopana na poziomie szyi korzenia. Wykopują go i ubijają ziemię.
5. Następnie pokrój maliny na wysokości 30 cm, po czym wlej 5 litrów wody.
6. Gleba jest ściółkowana warstwą próchnicy lub trocin o grubości 10-15 cm.
7. Przez dwa do trzech dni zaleca się ochronę rośliny przed słońcem. Aby to zrobić, po prostu zbuduj baldachim z tkaniny.

Wideo: Zasady lądowania Tarusa

Rozmnażanie malin

Stos malin rozmnaża się kilkoma metodami.

Stos malin dobrze się rozmnaża i z reguły ogrodnicy nie mają z tym problemu. Proces można wykonać na kilka sposobów:

• sadzonki korzeniowe;
• dzieląc krzak.

Potomstwo korzeniowe stosuje się jesienią, a także wtedy, gdy krzew tworzy niewielką liczbę dzieci. Proces hodowli przebiega następująco:

1. Dorosły krzew musi zostać wykopany, aby oddzielić sadzonki o długości większej niż 10 cm od krzewu macierzystego wraz z nerkami (muszą być co najmniej 2 z nich).
2. Dalej jest ich kiełkowanie. Aby to zrobić, możesz wykopać korzenie na tym samym łóżku (głębokość - 5 cm), wlać w tempie 1 litra na otwór i przykryć polietylenem. Po pojawieniu się kiełków schronienie jest usuwane.
3. Alternatywnie możesz łączyć sadzonki 2-3 kawałków w pęczki, umieszczać je w płytkich drewnianych skrzyniach (do 15 cm wysokości), zalewając je mokrym piaskiem i torfem w stosunku 1: 1. Następnie pojemnik umieszcza się w chłodnej piwnicy, gdzie są przechowywane do wiosny w temperaturze od 0 ° C do + 4 ° C.
4. Podsumowując, wykiełkowane sadzonki wykopano i przesadzono w kwietniu do miejsca stałego wzrostu, podobnie jak metoda tradycyjnego sadzenia.

Ważne! Nie można wziąć więcej niż 3-4 sadzonek z jednego krzaka, ponieważ prowadzi to do osłabienia rośliny macierzystej i jej śmierci.

Wideo: funkcje rozmnażania przez potomstwo korzeni

Metodę podziału krzewu stosuje się w przypadku, gdy daje on niewielki wzrost. Dlatego w przypadku odmiany Tarusa jest najbardziej odpowiedni. Proces ten można przeprowadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Ma takie funkcje:

1. Krzak co najmniej 3 lat jest wykopany i ostrożnie usunięty z dołu, wstrząsając ziemią.
2. Następnie podziel krzew na 3-5 części, aby na każdym z nich pozostały co najmniej 3 zdrowe silne pędy, a także rozwinięty system korzeniowy.
3. Na koniec rośliny przesadza się do miejsca ich stałego wzrostu..

Pielęgnacja upraw

Ogrodnicy wkładają wiele wysiłku w sadzenie malin. Aby w przyszłości z powodzeniem rosła i cieszyła się obfitością zbiorów, a także dobrym zdrowiem, należy zwrócić uwagę na technologię rolniczą.

Kształtowanie i podwiązka

Pończochy i krzewy pozwolą malinom prawidłowo się rozwijać

Maliny stemplowe powstają w specjalny sposób:

1. Aby uzyskać piękny i schludny kształt malinowego drzewa, należy uszczypnąć pędy boczne. Odbywa się to równomiernie na całym promieniu buszu. Wskazane jest szczypanie pędów w okresie jesiennym (bezpośrednio po zerwaniu jagód z dwuletnich gałęzi), ale można to zrobić wiosną i wiosną.
2. Roczne pędy są przycinane na wysokości 1,3 - 1,5 m. Na krzaku musisz zostawić 6-7 najsilniejszych gałęzi i usunąć nadmiar. Przyczyni się to do intensywnego tworzenia bocznych gałęzi w nowym sezonie. W wyniku takich działań już w następnym roku wegetacji otrzymasz plon z dołączonych pędów.
3. Łodygi malin Tarusa są wystarczająco mocne, co pozwala wyhodować roślinę bez wsparcia. Ale ogrodnicy nadal zalecają stosowanie kratki, ponieważ ze względu na wysoką wydajność łodygi mogą spaść pod ciężarem owoców.
4. Aby wyposażyć konstrukcję wsporczą, należy jechać wzdłuż rzędu co 4–5 m kolumn o wysokości 1,5–2 m.
5. Następnie w odległości 1 m od powierzchni ciągnie się drut.
6. W następnym roku jest związana na wysokości 30 cm i 1,5 m. Pędy są przymocowane do podpory po 10 cm za pomocą drutu miedzianego lub liny.

Wideo: warsztaty na temat formowania standardowych malin

Wideo: warsztaty kadrowania

Podlewanie

Maliny wymagają szybkiego podlewania bez stagnacji wilgoci

Gleba musi być wilgotna przez cały sezon wegetacyjny. Ale jednocześnie nie należy dopuścić do zastoju wody. Maliny są podlewane do bruzdy o głębokości do 12 cm, które są wykopywane 40 cm od rzędu. Po zakończeniu procedury rowki są ściółkowane humusem lub ziemią. Następnym razem, gdy je podlejesz, możesz je uwolnić.

Od sierpnia przestaje się nawadniać, aby stworzyć warunki konieczne do lignifikacji nowych łodyg. Pomaga także zapobiegać rozwojowi fioletowych plam..

Tabela: Funkcje nawadniania

Aplikacja nawozu

Nawożenie pozwoli krzakom uformować duże jagody

Jeśli maliny zostaną posadzone jesienią, zaczną się ubierać w następnym sezonie, a wiosną po 2-3 tygodniach. Nawozić krzaki w pochmurną pogodę. Podczas tego procesu unikaj spożywania roztworów składników odżywczych na łodygach i liściach. Przed rozpoczęciem karmienia należy usunąć wszystkie chwasty w pobliżu malin i kopać glebę w rzędach 8 cm i między rzędami 15 cm.

Ważne! Jeśli gleba wokół krzewu jest sucha, należy ją podlać przed górnym opatrunkiem, w przeciwnym razie korzenie rośliny mogą się spalić.

Tabela: Harmonogram karmienia malinami

Zimowe przygotowania

Jeśli zimą temperatura spadnie poniżej -30 ° C, należy zadbać o schronienie malin. Pod koniec września lub na początku października młoda roślina jest przechylana na ziemię.. Nie powinieneś wykonywać tej procedury później, ponieważ pędy staną się zdrewniałe i mogą ulec uszkodzeniu.. Wcześniej łodygi muszą być oczyszczone z liści, w przeciwnym razie, gdy będą mokre, spowodują gnicie nerek. Aby usunąć liście, powinieneś założyć rękawicę, a następnie poprowadzić rękę wzdłuż łodygi w kierunku od dołu do góry. Pamiętaj, aby przestrzegać tej zasady. Usunięcie liści od góry do dołu spowoduje uszkodzenie nerek.

Jeśli maliny są już uprawiane i uprawiane na kratach, należy je związać w wiązkę i przymocować do dolnego drutu na wysokości 30 cm od ziemi. Roślinę bez wsparcia można przechylić, mocując do niej kamień o wadze 1 kg. Podczas uprawy kilku krzewów są one zgięte ze sobą i połączone w formie łuku. Gdy tworzy się skorupa lodowa, konieczne jest wykonanie w niej nakłuć. Umożliwi to zakładowi przyjmowanie powietrza..

Ważne! Aby maliny w zimie były pokryte śniegiem, powinny znajdować się na wysokości 30-40 cm od ziemi.

Choroby i szkodniki

Odmiana Tarusa ma zdolność owocowania nawet w przypadku porażki chorobami lub szkodnikami.

Tabela: Tarusian Malinowe Choroby

Typowe choroby krzewów na zdjęciu

Tabela: Szkodniki

Galeria zdjęć: owady atakujące odmianę

Żniwa

Tarusa - idealna odmiana do zbiorów sezonowych

Owocniki odmiany Tarusa trwają od początku lipca do pierwszej dekady sierpnia. Z krzaka zbierz do 4 kg jagód. Owoce są usuwane co drugi dzień. Wskazane jest wykonywanie pracy przy suchej pogodzie. Jeśli maliny zostaną zebrane po rosie lub deszczu, szybko się pogorszą..

Żniwa umieszczone w małym pojemniku o pojemności 2 kg. Nie jest pożądane posypywanie owoców, ponieważ mogą się pomarszczyć. Dzięki gęstej strukturze jagody Tarusa mają dobre właściwości transportowe. Ale do transportu maliny należy usunąć łodygami. Świeże jagody są przechowywane w lodówce przez 1 do 2 dni. Można je zamrozić lub wysuszyć. Maliny są również spożywane świeże, używane do robienia dżemu, dżemu, pieczenia i duszonych owoców..

Recenzje ogrodników

Odmiana Tarusa słynie z produktywności, odporności na mróz i dużych owoców. Jednak ogrodnicy zauważają zauważalną kwaskowość w smaku tej maliny, która nie wszystkim lubi. W przeciwnym razie kultura ta wytrzyma ataki chorób i nie będzie zbyt kapryśna w stosunku do warunków wzrostu..